Kiedy "zaburzenia pamięci" nie są zaburzeniami pamięci?

Procesy fizjologicznego starzenia się dotykają również funkcji poznawczych, przede wszystkim procesów pamięciowych. Wzrost liczby pacjentów z rozpoznanym otępieniem oraz medialne popularyzowanie wiedzy o tym  zjawisku,  sprawia, że wiele osób traktuje trudności poznawcze, związane  z wiekiem jako objawy chorobowe, np. choroby Alzheimera. Większość z typowych skarg na „kiepską pamięć” nie ma jednak nic wspólnego z zaburzeniami pamięci epizodycznej, które dominują w obrazie klinicznym j wielu otępień. To pogorszenie pamięci wynika najczęściej z naturalnego starzenia się oraz powszechnych u ludzi starszych zaburzeń emocjonalnych. 

Wiele osób, mimo iż zauważa u siebie fizyczne zmiany wynikające ze starzenia się, nie akceptuje faktu, że mózg, podobnie jak inne organy, również ulega takiemu procesowi. Towarzyszy temu często frustracja, nieskuteczne poszukiwanie farmakologicznych i pozafarmakologicznych metod cofnięcia zaburzeń oraz niepokój, który dodatkowo, wtórnie może wpłynąć na pogorszenie sprawności poznawczej.

Celem wykładu jest przybliżenie specyfiki trudności pamięciowych związanych z wiekiem, w odróżnieniu od stanów spowodowanych chorobą mózgu.