Wilno – na pograniczach pamięci

Wywołane przez fale nacjonalizmu dwudziestowieczne kataklizmy wojenne, nieodwracalnie zniszczyły wspólnoty wieloetnicznych symbioz. Dopiero pod koniec XX wieku wraz z rozpadem ZSRR i Jugosławii, w warunkach odzyskanej niepodległości ruszyła lawina zainteresowania przeszłością, a ożywione dyskusje na temat pamięci i tożsamości nadały nowy wymiar dyskursowi humanistycznemu określonemu jako „zwrot pamięciowy” . Odkrywanie „białych plam”, reinterpretacja przeszłości, a także uwolnienie mitów i stereotypów, stały się nieodłącznymi elementami procesu, który objął także Polskę i Litwę. Autorka wykładu podejmie zagadnienia kultury pamięci (Ch. Cornelissen) oraz przeprowadzi analizę problemu na podstawie wybranych przykładów z literatury polskiej (m. in. Cz. Miłosz, T. Konwicki, P. Huelle, K. Czyżewski, T. Łubieński, Inga Iwasiów, ) i litewskiej (m. in. T. Venclova, L. Briedis, V. Daunys. J. Kunčinas, H. Kunčius, K. Sabaliauskaitė), napisanych po przełomie 1990 roku, których ważnym bohaterem jest Wilno – Miłoszowskie „miasto semantycznego nieporozumienia”.