Literatura i geografia. Okolice Moskwy oczyma pisarzy doby Oświecenia (cz. 2)

Celem wykładów jest przedstawienie oświeceniowej wizji okolic Moskwy w oparciu o rosyjski materiał literacki (proza i poezja) i publicystyczny (zawartość czasopism społeczno-kulturalnych) oraz z szerokim wykorzystaniem materiałów ikonograficznych (malarstwo, grafika, ilustracje książkowe). Ramy czasowe obejmują drugą połowę XVIII i początek XIX wieku. Materiał ikonograficzny XVIII-XIX wieku zostanie zestawiony ze współczesnym, co stworzy możliwość odtworzenia zmian w wyglądzie miejsc i obiektów oraz porównania ich wyglądu dawnego z obecnym wraz z zaznaczeniem ich roli w dawnym i współczesnym życiu kulturalnym Rosji (muzea, zespoły pałacowo-parkowe). Określenie „okolice Moskwy” należy rozumieć w odniesieniu do XVIII wieku, tzn. przedmiotem zainteresowania staną się także miejsca i obiekty znajdujące się w granicach współczesnej Moskwy (np. Carycyno, Klasztor Simonowski). Wykłady prezentują wyniki badań nad tzw. „tekstem podmiejskim”, zainspirowane studiami Władimira Toporowa o Petersburgu i tekście petersburskim, a także założeniami geopoetyki.

Problematyka cz. 2 wykładu:

1. Geografia i historia.

2. „Tekst podmiejski” w literaturze zachodnioeuropejskiej.

2. Piotr Szalikow o okolicach Moskwy. Zawartość „podróżnicza” czasopism „Wiestnik Jewropy” i „Damskij żurnał” – opisy Carycyna i Archangielskiego.