Wartościowanie i stereotypizacja kota w językach rosyjskim i polskim

Porównanie jest jednym ze sposobów poznania i oswojenia świata oraz przejawem myślenia abstrakcyjnego. Minimalna struktura porównania składa się z: obiektu A (członu porównywanego, comparandum) i obiektu B (członu porównującego, comparatum), elementu C (tertium comparationis) oraz łącznika – najczęściej spójnika (jak, как).

Jedną z podstawowych funkcji konstrukcji porównawczych jest wyrażenie wartościowania. Na wykładzie przedstawiona zostanie informacja na temat obiektu B (tu: kota), wykraczająca poza definicje słownikowe, włączającą dane o jego subiektywnym postrzeganiu przez mówiących, prowadzącym wręcz do jego stereotypizacji jako nosiciela cechy. Utrwalone w porównaniach frazeologicznych cechy kota okazały się tak istotne i typowe, że stały się miarą i odniesieniem dla cech i czynności człowieka