Evidence-based medicine (EBM), czyli po co nam dowody naukowe w medycynie
Spotkanie będzie poświęcone historii powstania evidence-based medicine (EBM), czyli koncepcji, która zrewolucjonizowała współczesną medycynę. Podczas spotkania zostaną przedstawione podstawowe zasady EBM. Zaprezentujemy piramidę dowodów naukowych oraz znacznie wytycznych w praktyce klinicznej.
Jako protoplastę EBM wskazuje się wiedeńskiego lekarza Ignaza Semmelweisa, który w 1840 roku na podstawie badań statystycznych skorelował śmiertelność kobiet na wydziale położniczym z wcześniejszą pracą lekarzy w prosektorium i na tej podstawie wysnuł wniosek, że zakażenia poporodowe muszą być powodowane przez jakiś czynnik zakaźny przenoszony przez lekarzy. Współczesna epoka badań naukowych w opiece zdrowotnej rozpoczęła się po drugiej wojnie światowej, kiedy to w British Medical Journal opublikowano pierwsze badanie kliniczne z randomizacją, czyli z losowym doborem pacjentów. Początkowo w nowej epoce badań dominowały nauki podstawowe, a miejscem prowadzenia badań były głównie laboratoria. Pionierami rozwoju metodologii medycznych nauk stosowanych, pozwalającej badać nowe odkrycia w populacjach ludzi, byli twórcy epidemiologii klinicznej: Archie Cochrane z Wielkiej Brytaniii, David Sackett z Kanady. W 1981 roku grupa epidemiologów klinicznych z Uniwersytetu McMastera z Sackettem na czele opublikowała pierwszy z serii artykułów doradzających klinicystom „Jak czytać czasopisma kliniczne". Po latach nauczania przedmiotu, nazywanego wówczas „krytyczną oceną", grupa ta coraz lepiej zdawała sobie sprawę zarówno z potrzeby, jak i ze stopnia trudności wyjścia poza tradycyjne przeglądanie piśmiennictwa i wykorzystania badań naukowych do codziennego rozwiązywania problemów pacjentów.