Drony w badaniach przyrodniczych

Rozwój bezzałogowych statków powietrznych (BSP), powszechnie nazywanych dronami, przyczynił się do skrócenia czasu pozyskiwania danych przy zachowaniu wysokiej jakości oraz do obniżenia kosztów. Dostępność do różnych rozwiązań BSP jest bardzo szeroka. W ostatniej dekadzie BSP powszechnie stosuje się do zadań cywilnych, m.in. do monitoringu środowiska, w rolnictwie, przemyśle, do ochrony przeciwpożarowej w lasach i in. W porównaniu z samolotami załogowymi BSP wymaga mniejszego zaangażowania wykwalifikowanego personelu oraz zaawansowanej infrastruktury naziemnej, a jego wykorzystanie jest bezpieczne przy spełnieniu warunków wykorzystania przestrzeni powietrznej. Dodatkowo, powszechne w przypadku BSP użycie napędu elektrycznego eliminuje negatywne konsekwencje środowiskowe związane ze spalaniem paliw kopalnianych i hałasem. Zasady wykorzystania BSP do celów monitoringowych są praktycznie takie same jak w przypadku samolotów załogowych, a różnice operacyjne wynikają z zastąpienia pilota autopilotem realizującym wcześniej zaprogramowaną misję. W zastosowaniach cywilnych bezzałogowe obiekty latające można podzielić na klasy wg masy, np. Mini BSP o masie w locie poniżej 25 kg (jest to klasa najbardziej popularna wśród użytkowników), i rodzaju zastosowanego napędu (elektryczne, spalinowe) oraz wg rodzaju statku powietrznego (np. wiropłaty, stałopłaty czy hybrydy – łączące cechy wiropłatów i stałopłatów, zdolne do pionowego startu i lądowania jak helikoptery lub wielowirnikowce, a jednocześnie mogące wykonywać długie przeloty ze sprawnością energetyczną samolotu). Wraz z rozwojem technologii BSP wprowadzono restrykcje dotyczące możliwości ich operowania w przestrzeni powietrznej związanej z ruchem lotniczym, co ma zapewnić bezpieczeństwo wykonywania takich lotów.