socjologia

Ławka miejska – powszechnie dostępny element małej architektury, nieodłączna część krajobrazu przestrzeni publicznej miasta. Atrybut wypoczynku,relaksu,chwilowego postoju, dłuższego oczekiwania. Setki milionów wersji wytworzonych, by pozwolić odpocząć nogom.Jedna z podstaw komfortowego korzystania z przestrzeni publicznej,gwarant różnorodności i intensywności korzystania z miejskich ulic i placów. Ławki wpływają na użytkowanie,odczuwanie i postrzeganie miejskiego krajobrazu.Stanowiąc podstawę do społecznych i psychicznych zjawisk,które zachodzą między mieszkańcami miasta,są jednym z elementów budujących jednostkowe poczucie identyfikacji z danym miejscem. Mogą nawiązywać do lokalnej specyfiki,tradycji miejsca lub wyróżniać się z otoczenia na zasadzie kontrastu,stanowiąc odrębne dzieło formalne niezwiązane z pozostałymi elementami budującymi daną przestrzeń.

Badacz ilościowy podda ławki parametryzacji poszukując w liczbach odpowiedzi na pytania np. ile ławek aktualnie znajduje się w poszczególnych dzielnicach Warszawy?Jaki dystans je dzieli? Badacz jakościowy zapyta natomiast:jak ilość ławek przekłada się na jakość ich użytkowania? Co powinna mieć ławka, by przyciągnąć do siebie użytkownika?Jak otoczenie wpływa na to,czy jest użytkowana intensywnie czy też stoi pusta?Czy dostawienie dwóch ławek to dużo czy mało? Jak wygląda idealna ławka miejska? Wystąpienie stanowi propozycję spojrzenia na miejską przestrzeń wraz z jej małą architekturą jak na umeblowaną przestrzeń mieszkalną. Na podstawie badań zrealizowanych w IV edycji Programu Wolontariatu Badawczego pt. ”Ławki miejskie” badacz społeczny o(d)powie,czego oczekujemy od ławek miejskich jako ich użytkownicy?

Prawda, kłamstwo, fake news.  
Rola uczonego, eksperta, dziennikarza w epoce postprawdy. 

Czy to dziwne, że szkolni prześladowcy pozwalają na nagrywanie swoich "wyczynów", a może całkiem typowe? Żeby odpowiedzieć na takie pytanie, trzeba rozumieć, na czym polega tego rodzaju przemoc. W trakcie krótkiego wykładu opowiem o problemie dręczenia szkolnego, jego skali i głównych cechach, a przede wszystkim postaram się pokazać, że w zjawisko to uwikłana jest cała grupa, a nie tylko agresorzy i ofiary.

Spotkanie w formie wykładu, z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej i materiałów audiowizualnych, przybliży uczestnikom najważniejsze mecze futbolu latynoamerykańskiego, które do dziś wzbudzają emocje w regionie.

Czy Papież organizuje mecze piłkarskie? Czym były batalia berneńska i szwedzka tragedia? Kto strzelił gola stulecia? Który sędzia faworyzował gospodarzy ze strachu przed kibicami? Co ma wspólnego żyletka z eliminacjami na Mundial? Który bramkarz stał się wrogiem publicznym w swoim kraju? I dlaczego Maracanę pomalowano na błękitno? Spotkanie „Legendarne mecze futbolu latynoamerykańskiego” odpowie na te i wiele innych pytań dotyczących zmagań piłkarskich, o których region pamięta do dziś. Za pomocą slajdów i fragmentów transmisji meczów uczestnicy przeżyją emocje towarzyszące kibicom z różnych krajów latynoamerykańskich podczas pamiętnych zwycięstw i sromotnych porażek, jakich doświadczały ich reprezentacje od połowy XX w. aż do dziś. Podczas spotkania zostaną przybliżone zarówno podstawowe informacje, jak i ciekawostki, dotyczące takich meczów jak m.in.: Mecz dla Pokoju, Centenariazo, Batalia berneńska, Szwedzka tragedia, Condorazo, Mineirazo, Bitwa z Santiago czy Maracanazo.

Zazwyczaj skupiamy się na tym, dlaczego niektórzy muzułmanie stają się wojującymi dżihadystami i jak uchronić się przed ich działalnością. Warto jednak spróbować zastanowić się nad tym od drugiej strony – czy raz zradykalizowany dżiahdysta (czy jakikolwiek inny radykał) może zostać zdeprogramowany, czyli zderadykalizowany. Podczas spotkania przedstawię dyskusje wokół pojęcia deradykalizacji oraz przykłady mniej lub bardziej skutecznych programów deradykalizacyjnych z państw muzułmańskich oraz zachodnich.

Uważa się, że partie polityczne powinny przed wyborami prezentować programy, które obiecują zrealizować, jeśli uda im się przejąć władzę. Decyzje wyborców nie zależą jednak tylko od oceny tych propozycji, ale też od ich przekonań o (nie)uczciwości i (nie)kompetencji polityków. Partie starają się zaś wpływać na te postawy kreując odpowiedni wizerunek. Podczas wykładu zastanowimy się, jak w toku kampanii wyborczej zmienia się to, co partie mówią do wyborców. Ile uwagi poświęca się programom, a ile wizerunkowi i jak proporcje tych elementów zmieniają się w czasie?

Podczas spotkania porozmawiamy o rosnącej roli autonomicznych algorytmów w życiu zachodnich społeczeństw. Szczególną uwage poświęcimy sposobie zastosowania algorytmów w internecie.

W mediach często pojawiają się informacje dotyczące niewłaściwych relacji lekarzy z firmami farmaceutycznymi. Polskie prawo farmaceutyczne ściśle określa, co medykowi wolno, a co nie. Zezwala jednak np. na przyjmowanie prezentów, które swą wartością nie przekroczą 100 PLN i są związane z praktyką medyczną. Jak na taką informację reagują pacjenci? Czy lekarz postępuje słusznie, przyjmując 2 ryzy papieru do drukarki, na którym potem będzie drukował zalecenia dla pacjentów? Dlaczego badania wskazują na ciągły spadek prestiżu lekarza? Czy lekarz ma prawo dokształcać się za pieniądze firmy, skoro edukacji nie sponsoruje mu państwo? Czy ufamy firmom farmaceutycznym? Dlaczego w siłę rosną ruchy antyszczepionkowe? Te i inne pytania zostaną postawione podczas naszego spotkania. Na jedne potrafimy udzielić odpowiedzi, a inne chciałybyśmy przedyskutować.

Negocjacje zaczynają się w momencie, gdy druga strona mówi „NIE”!!! Jedną z kluczowych umiejętności negocjatora jest przełamanie oporu drugiej strony i doprowadzenie do satysfakcjonującego ją porozumienia. Powstaje tylko pytanie – jak to zrobić?
W. Ury, amerykański praktyk i teoretyk negocjacji, zaproponował uniwersalną strukturę oraz instrumenty umożliwiające odpowiedź na tak sformułowane pytanie. Zaproponował kilka kroków odwołujących się zarówno do sfery emocjonalnej jak i ekonomicznej kalkulacji zysków i strat.
Przedmiotem naszego klubowego spotkania będzie trening wskazanych przez W. Urego kroków przełamywania oporów. Uczestnicy warsztatów zostaną podzieleni na kilka grup, w których dokonają wyboru przedsięwzięcia natury gospodarczej. Zadaniem przedstawicieli każdego zespołu będzie przekonanie pozostałych do pomysłu reprezentowanej grupy. Gra się będzie toczyć o 0,5 mld PLN!!! Pieniądze zostaną „przekazane” tylko wtedy, gdy wszystkie grupy zgodzą się na jeden pomysł. Jeżeli nawet jeden z uczestników powie „NIE”, to pieniądze przepadają. Albo wygrają wszyscy, albo nikt!!! Nawet brak porozumienia bywa pouczającym – warto wiedzieć dlaczego ludziom trudno jest dojść do wspólnych ustaleń. Warto też wiedzieć, jakich użyć narzędzi, by porozumienie stało się faktem – jak być skutecznym w przełamywaniu oporów w negocjacjach!

Zespół Torów Wyścigów Konnych, choć zajmuje powierzchnię blisko dwukrotnie większą niż Łazienki Królewskie, nie jest dobrze znany warszawiakom. Był prywatną inwestycją Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni. W międzywojniu plany przebudowy stolicy wymusiły przenosiny toru wyścigów konnych z Pola Mokotowskiego na obrzeża stolicy (1938). Tor Służewiec przetrwał drugą wojnę światową niemal bez szwanku, ale już nigdy nie zostały zrealizowane plany komunikacyjnego scalenia go ze stolicą i uczynienia z niego centrum życia dzielnicy Mokotów. Składa się z dwóch części: hipodromu oraz miasteczka wyścigowego – rozległych kulis zamieszkiwanych przez ludzi i konie.

Podczas spotkania przedstawiona zostanie powojenna historia tego miejsca. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych oraz wspomnień jego mieszkańców wejrzymy w życie warszawskiej enklawy, w której do 1950 r. funkcjonowało Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni. Jak nacjonalizacja całego majątku zmieniła organizację pracy i życia codziennego na służewieckim torze? Opowieści jego mieszkańców, archiwalia oraz fotografie pozwolą wskrzesić obraz życia codziennego społeczności „ludzi z Wyścig”, która funkcjonowała przez ponad pół wieku w ramach państwowego Przedsiębiorstwa Torów Wyścigów Konnych.

W 1993 r. został zlikwidowany wspólny zakład pracy i bogata infrastruktura społeczno-gospodarcza osiedla: hotel dla młodych pracowników, stołówka, pralnia i sauna, biblioteka, przychodnia oraz liczne kluby i koła zainteresowań. Jak wpłynęło to na życie codzienne jego mieszkańców? Kto dzisiaj pracuje na Torze Służewiec? W jakim rytmie toczą się dni, tygodnie i miesiące wyznaczane przez trening koni i ich starty w gonitwach?

Polska doświadcza w ostatnich latach wzmożonego napływu imigrantów. Pochodzą oni zarówno z krajów byłego Związku Radzieckiego (zwłaszcza z Ukrainy), jak też z państw azjatyckich (Wietnam, Indie, Chiny). Dużą grupę wśród tych cudzoziemców stanowią kobiety przyjeżdżające do pracy w Polsce. W niektórych krajach mówi się wręcz o feminizacji migracji z poszczególnych państw wysyłających: dzieje się tak, gdy większość migrantów stanowią właśnie kobiety. Obserwuje się, że skupiają się one w specyficznych sektorach rynku (m.in. usługi opieki nad dziećmi i osobami starszymi). Takie podziały sektorowe są też widoczne wśród etnicznych przedsiębiorców (imigrantki zakładają np. salony kosmetyczne). Kobiet dotyczą też różne ograniczenia i wyzwania związane ze stereotypami odnoszącymi się do postrzegania płci kulturowej. Prezentacja będzie dotyczyć specyfiki pracy kobiet – imigrantek w Polsce. Na podstawie danych urzędowych i wyników badań prowadzonych w terenie, scharakteryzowane zostaną wzory aktywności zawodowej takich cudzoziemek w Polsce oraz specyficzne wyzwania, przed którymi stoją.  

Zazwyczaj gdy myślimy o nauce i technice, to wyobrażamy sobie wybitnych wynalazców i genialne badaczki. Jeśli jednak spojrzymy dokładniej na dowolne odkrycie naukowe lub konstrukcję techniczną, to zobaczymy prace całych zespołów, wpływy ekonomii i polityki. 

W trakcie naszego spotkania porozmawiamy o tym jak socjologia postrzegała naukowców i konstruktorki oraz jak definiowała zadania społeczne nauki i techniki. Zobaczymy czym społeczność fizyków cząstek elementarnych różni się od biologów. Zerkniemy też na to co o społeczeństwie mogą powiedzieć krętki syfilisu. Zerkniemy też w jaki sposób łaziki marsjańskie i lądowniki księżyowe pomagają tworzyć kawałki społeczeństwa. 

Na końcu wykładu przedstawię problemy etyczne z jakimi boryka się socjolog nauki. Spróbujemy wspólnie z publicznością zastanowić się nad ich możliwymi rozwiązaniami. 

Warsztat o tym czym jest “typowo męska praca”. Na podstawie badań nad strażakami, kurierami, kierowcami autobusów i makijażystami zastanowimy się jak tworzy się podział na męskie i kobiece prace i co może go zmieniać. 
Przyjrzymy się jak splatają się społeczne wyobrażenia o płci i o pracy „odpowiedniej” dla mężczyzn, jak płeć przenika sposób myślenia o umiejętnościach, kwalifikacjach i zainteresowaniach, oraz które męskie umiejętności uznaje się za „naturalne”. Jak socjologia może pomóc nam wyjaśnić i zrozumieć te zjawiska?
Podyskutujemy o tym dlaczego kobiety i mężczyźni wykonują inne prace? Gdzie zaczyna się podział na męskie i kobiece zajęcia? Czego wymaga się od mężczyzn w pracy i które wymagania wiążą się z ich płcią. Jakie ma to przełożenie na męskie zdrowie i na możliwości łączenia pracy i życia prywatnego?
Punkt wyjścia stanowić będą wyniki badania jakościowego zrealizowanego w Instytucie Socjologii UW w 2016/2017, w którym badaliśmy mężczyzn i kobiety pracujących w zawodach kierowców autobusów, strażaków, kurierów i makijażystek. Interesowało nas w jaki sposób powstaje, utrzymuje się bądź zmienia podział na „kobiece” i „męskie”. Jakie czynniki sprawiają, że płeć odgrywa rolę a które wpływają na to, że płeć traci na znaczeniu.

Zajęcia warsztatowe, na których uczestnicy zapoznają się i poćwiczą zasady atrakcyjnego wystąpienia publicznego. Pod lupę weźmiemy zarówno język niewerbalny (m. in.: postawa, gesty, kontakt wzrokowy), jak i treść wypowiedzi (m. in. struktura, język, formy wyrazu). Zajmiemy się też tematem tremy, wchodzenia w kontakt ze słuchaczami, czy reagowania w momentach zaskoczenia.

Uczestnicy spotkania dowiedzą się jakiego typu komunikacja w mediach społecznościowych jest najskuteczniejsza i  jakie cele komunikacji należy wyznaczać. 

 Co pamiętasz z wczorajszych wiadomości? Na co zwróciłeś uwagę słuchając wypowiedź gościa X podczas wczorajszej debaty medialnej? Czemu zapamiętałeś, że minister miał pomarańczowy krawat, a nie to, że powiedział, iż ceny benzyny znów pójdą w górę? To przykładowe pytania, które - choć w życiu codziennym nie są stawiane, są niezwykle ważne dla każdego z nas.

Świat mediów i telewizji od wewnątrz, czyli pokazanie tego, co niewidzialne. Oglądając debatę telewizyjną, czy też przysłuchując się konferencji prasowej jesteśmy widzami perfekcyjnie przygotowanego spektaklu. Zajmowane miejsce, tło, wysokość krzeseł, liczba osób w studiu, płeć, styl ubioru i kolory, fryzura, długość wypowiedzi, gestykulacja, biżuteria, makijaż, krawat… Nad tymi elementami pracuje sztab partyjnych specjalistów od PRu. Każdy rekwizyt jest na miarę złota, każde zdanie może przesądzić o sukcesie lub klęsce. Co powinniśmy wiedzieć oglądając telewizyjną debatę? Jak słuchać, by usłyszeć prawdę? Na co zwrócić uwagę, by wiedzieć, jaki jest prawdziwy cel dyskutantów? Po jakie środki sięgają politycy by przekonać publiczność? Na te i inne pytania spróbujemy odpowiedzieć, omawiając stosowane przez mówców publicznych sposoby kreowania wizerunku oraz techniki erystyczne. Współcześnie bowiem nie wystarczy mieć racji, trzeba umieć ją zaprezentować. Nad tymi umiejętnościami będą pracować uczestnicy warsztatu. Jak mówić, żeby wygrać, jak słuchać, żeby się nie nabrać, czyli o sposobach przekazu w debacie publicznej.

Opinia publiczna w społeczeństwach demokratycznych wywiera niekwestionowany wpływ na procesy podejmowania decyzji politycznych i kształtowania życia społecznego. Rozwój metod i technik badawczych w naukach społecznych w XX i XXI wieku sprawił, że możliwości gromadzenia danych, ich analizy i praktycznego zastosowania wniosków z nich płynących są coraz większe. Badanie opinii publicznej nie jest jednak, i prawdopodobnie nigdy nie będzie, zautomatyzowanym procesem. Jego realizacja wymaga od badacza umiejętnego podejścia i opanowania odpowiedniego warsztatu metodologicznego i analitycznego.

Oferowane warsztaty (skierowane do uczniów szkół ponadgimnazjalnych) będą miały charakter teoretyczno-praktyczny. Uczestnicy zdobędą podstawową wiedzę na temat metod i technik stosowanych obecnie w badaniach opinii publicznej oraz poznają niektóre tajniki procesu realizacji badań sondażowych. Dowiedzą się o potencjalnych możliwościach badacza i niebezpieczeństwach na niego czyhających. W oparciu o poznane zasady konstrukcji kwestionariuszy i podstawowe elementy wnioskowania statystycznego będą wykrywać różnego rodzaju błędy w narzędziach badawczych i wnioskach formułowanych na podstawie uzyskanych wyników badań. W oparciu o udostępnione w trakcie warsztatów kwestionariusze i bazy danych będą formułować własne hipotezy badawcze i podejmą próbę ich weryfikacji przy użyciu profesjonalnego oprogramowania statystycznego.

Wielu praktyków zarządzania poszukuje odpowiedzi na pytanie – jak skutecznie kierować zespołem? Skutecznie oznacza, między innymi, połączenie celów organizacji z celami każdego z jej członków. Pełna harmonia obu tych elementów jest bardzo trudna w praktyce, ale znane są przypadki liderów, którzy odnieśli sukces i warto poznać, jak to zrobili?
Głównym przedmiotem spotkania klubowego będzie przedstawienie kilku sylwetek liderów odnoszących sukces w kierowaniu zespołem. Jednym z czynników ich powodzenia było wykorzystania strategii współpracy. Będzie ona przedmiotem treningu w oparciu o studia przypadków. Uczestnicy, podzieleni na kilku osobowe grupy, będą diagnozować przyczyny konfliktów pomiędzy różnymi grupami interesów w przedsiębiorstwie. W kolejnym etapie sformułują problem, który winny rozwiązać postaci opisane w studiach przypadków. Umiejętność formułowania problemów jest kluczową dla liderów chcących łączyć interesy i cele ludzi z celami i interesami organizacji, w których są zatrudnieni.

Współczesna kultura popularna ulega dynamicznym przemianom, związanym przede wszystkim z postępem technologicznym, ale reorganizującym w sposób radykalny stosunki pomiędzy twórcami i odbiorcami produkcji medialnych. W społeczeństwach Zachodu wyraźnie dominować zaczyna jej „prosumpcyjna” odmiana – szeregowi konsumenci są zachęcani do aktywnego uczestnictwa w kreowaniu swoich ulubionych produkcji, np. poprzez dialog z producentami lub różne formy crowdsourcingu. Dawnego pasywnego konsumenta w coraz większym stopniu zastępuje kreatywny i świadomy własnego znaczenia prosument.

Społeczności fanowskie, poprzez swoje zaangażowanie, lojalność wobec marki oraz twórcze wykorzystywanie docierających do nich przekazów medialnych, stanowią szczególnie wyrazistą egzemplifikację tych zmian. Chociaż fandomy medialne kultywowały prosumpcyjne postawy jeszcze w erze przedinternetowej, w nowej sytuacji nie tylko przeżyły wyraźny ilościowy rozwój, ale przede wszystkim uzyskały całkowicie nową pozycję. Zamiast traktowanego nieufnie przez przemysł popkulturowy marginesu, fani stali się cenioną i aktywnie wspieraną „elitą” odbiorców, od której mobilizacji często zależy powodzenie konkretnych produkcji. W swoim wykładzie będę chciał pokazać, że ze względu na swoją unikalną pozycję, fani są soczewką przez którą obserwować i wyjaśniać można szerokie przemiany kultury popularnej oraz związanego z nią przemysłu medialnego.