wykład

Warsztaty będą poświęcone praktycznej nauce języka angielskiego z elementami kultury i tradycji Wielkiej Brytanii. Szczególna uwaga zostanie poświęcona architekturze, a głównie stylowi gotyckiemu, który w tym kraju zyskał wyjątkową i unikalną formę m.in. w postaci tzw. gotyku perpendykuarnego. W ramach zajęć słuchaczom zostaną przedstawione najsłynniejsze gotyckie zabytki Wielkiej Brytanii począwszy od katedry w Durham będącej jednym z pierwszych angielskich obiektów, w których zastosowano sklepienie żebrowe poprzez katedrę w Canterbury, gdzie męczeńską śmiercią zginął arcybiskup Tomasz Beckett a skończywszy na gotyckich zabytkach Londynu i Edynburga. Spośród atrakcji stolicy Anglii omówione zostaną m.in. Opactwo Westminsterskie – jedna z najważniejszych świątyń anglikańskich w tym kraju będąca miejsce koronacji i pochówku jego władców, Pałac Westminsterski – miejsce posiedzeń obu izb parlamentu Zjednoczonego Królestwa oraz słynna londyńska Tower, gdzie zginęła druga żona króla Henryka VIII, Anne Boleyn, i angielski filozof Tomasz Morus. Z kolei w stolicy Szkocji odwiedzimy Holyrood Abbey i St Giles Cathedral. W miarę możliwości czasowych zostaną również omówione mniej znane lecz równie ciekawe zabytki, takie jak Bath i Fountains Abbey. Po utrwaleniu słownictwa słuchacze w grupach zdecydują, który zabytek chcieliby odwiedzić.

Zapraszam na wizytę przy Baker Street 221b oraz Cable Street 12, aby przyjrzeć się kilku późnowiktoriańskim pomieszczeniom. Co dzieli a co łączy pokoje słynnego detektywa i osławionego zabójcy?

Muzeum Sherlocka Holmesa na londyńskim West Endzie od lat przyciąga fanów słynnego detektywa i jego kronikarza. Kilka dość standardowych, zamrożonych w czasie późnowiktoriańskich pokoi, okno restauracji pani Hudson oraz rozrastający się sklepik – niewiele, ale dość, by zapewnić stały napływ turystów. Po drugiej stronie miasta, w Whitechapel, dwa lata temu w atmosferze skandalu otwarto Muzeum Kuby Rozpruwacza. Scena zbrodni, pokój gentlemana, posterunek policji, pokój ofiary, kostnica i sklepik – wystarczy, aby stworzyć jedną z najbardziej popularnych „czarnoturystycznych” atrakcji miasta. Przyjrzyjmy się bliżej pokojom słynnego detektywa i osławionego zabójcy i poszukajmy odpowiedzi na kilka pytań. Co je odróżnia od siebie? Co mają wspólnego? Co je wyróżnia na tle innych obiektów muzealnych?

Pod koniec spotkania, dla chętnych, odbędzie się krótki quiz z nagrodami.

Na spotkaniu omówione zostaną elementy apokaliptyczne w "Jądrze Ciemności" Josepha Conrada, oraz to jak zostały one zaadaptowane w filmie "Czas Apokalipsy" Francisa Forda Coppoli.

Tajlandia  to prawdziwy raj dla turystów i druga gospodarka Azji Południowo – Wschodniej,  nadal jest jednak targana napięciami wewnętrznymi, mającymi źródła w czasach sprawowania funkcji premiera przez  Thakasina Shinawatrę   na początku XXI wieku. W kraju trwa trudny i powolny proces normalizacji, demokratyzacji i stopniowego przekazywania rządzenia przez siły zbrojne politykom cywilnym. Zbiegło się to ze zmianą monarchy po zgonie, panującego od 1946, umiłowanego przez naród króla Bhumibola Adulyadej’a czyli Ramy IX i wstąpieniem na tron następcy księcia Vajiralongkorna jako Ramy X. Końcowe obrzędy pogrzebowe zmarłego króla i uroczysta koronacja nowego monarchy, przewidziane są na jesień 2017. Sytuację polityczną w kraju   komplikuje tląca się od lat rewolta części ludności wyznania islamskiego, zamieszkująca najbardziej południowe prowincje kraju takie jak Narathiwat, Pattani, Yala i Satun. Pojawiły się nowe wyzwania w polityce zagranicznej. Z jednej strony perspektywy przyśpieszenie rozwoju kraju poprze zacieśnienie współpracy z potężnym mocarstwem z północy – Chinami, które oferują korzystne warunki finansowe i inne dla realizacji szeregu ważnych projektów gospodarczych, z drugiej tradycyjne powiązania sojusznicze z USA, w tym przyznany w 2003 status „ważnego sojusznika spoza NATO” oraz nadal silne związki  gospodarcze z USA i Japonią.

Nasze warsztaty to odpowiedź na znak czasu, jakim jest cyberprzestrzeń, rozwój mediów, zwłaszcza lokalnych i społecznościowych.
Rynek pracy przyszłych dziennikarzy ulega nieustannym zmianom. Tradycyjna telewizja ustępuje miejsca internetowej.
Dzisiaj Ty też możesz być uczestnikiem wymiany myśli, poglądów i działań w świecie wirtualnym pod warunkiem, że potrafisz robić media elektroniczne, znasz ich język i sposób funkcjonowania. 
Tego właśnie będziemy uczyć na tych warsztatach. Jeśli więc jesteś ciekawy świata, kreatywny, fascynuje Cię świat mediów i chcesz w nim zostawić Twój ślad – przyłącz się do nas.
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych poznawaniem tajników tworzenia i funkcjonowania TV Internetowej. Sprawdzisz się w roli operatora kamery oraz reportera. Poznasz żargon dziennikarski, (m.in., co to jest prompter, biała i zielona czy surówka)

Ciągle nowe postaci, ale podobna historia? Lekcja oraz dyskusja o podobieństwach między bohaterami z filmów i książek. Ile postaci o podobnych przygodach z ulubionych filmów, seriali i książek jesteście w stanie wymienić?

Terroryzm, choć mający zmienną intensywność w różnych częściach świata, jest zjawiskiem globalnym. W jednym z wywiadów, znany socjolog, Zygmunt Bauman stwierdził, że „gdyby nie było terrorystów, trzeba by ich było wymyślić”. Strach jaki wzbudza terroryzm wpływa bowiem na konsolidację władzy i zmianę prawa ułatwiającą inwigilację obywateli. Termin „wojny z terroryzmem” stał się zaś wygodnym orężem politycznym. Temat zagrożenia terrorystycznego i zamachów jest dziś częstym gościem w mediach masowych, dlatego też warto spojrzeć na terroryzm jako formę spektaklu, nakierowanego na określony cel polityczny, a którego ważnym elementem jest rozgłos. Właśnie dlatego szczelną uwagę należy zwrócić na rolę mediów, kreowane przez nie obrazy i ich ikoniczny potencjał.

W wyniku działań wojennych w Donbasie śmierć poniosło już około dziesięciu tysięcy ludzi. Oficjalnie jednak od 13 kwietnia 2014, ukraińskie władze prowadzą  „operację antyterrorystyczną” (ATO) wymierzoną w separatystów. Donbaski przykład doskonale ilustruje wszystkie wspominane wyżej aspekty. Z jednej strony możemy przyjrzeć się politycznym i medialnym narracjom o wojnie, z drugiej strony jesteśmy w stanie skonfrontować to z historyczno-społecznymi przyczynami konfliktu. 

Zaprezentowani zostaną wybrani twórcy XX-wieczni jak np. W. Bykau, I. Szamiakin, I. Mieleż, U. Karatkiewicz, U. Arłou, A. Bacharewicz, A. Klinau, S. Aleksijewicz i ich wpływ na rozwój literatury białoruskiej, a także znajomość wyżej wymienionych pisarzy poza granicami Białorusi. Omówione zostaną tendencje w literaturze białoruskiej XX wieku wraz z kierunkami rozwoju z uwzględnieniem kontekstu historyczno-kulturowego, w tym przemian politycznych po 1991r. Szczególna uwaga zostanie poświęcona S. Aleksijewicz, laureatce Literackiej Nagrody Nobla – pierwszej dla Białorusi w kategorii literatury.

Traktorzystka to jeden z bardziej popularnych i mających wielką siłę oddziaływania symboli w kulturze polskiej (obok Matki Polki i Siłaczki). W stalinizmie stanowiła ona wzorzec, a od czasu „odwilży” antywzorzec kobiecości w Polsce. W trakcie spotkania przyjrzymy się kulturowym reprezentacjom tej postaci, a także prześledzimy rzeczywiste warunki pracy kobiet zatrudnionych w zawodzie traktorzystki. Zapytamy, czy jako „hasło wywoławcze” PRL-u, symbol wykpiwanej, ukazywanej jako karykaturalna emancypacji kobiet, traktorzystka może być dziś użyteczna w debacie o prawach kobiet, ich podmiotowości i sprawczości. Kto się boi traktorzystki? Czy można „odzyskać traktorzystkę” dla kobiet i ruchu kobiecego w Polsce?

Spotkanie przybliży słuchaczom problematykę apelatywów obcojęzycznych w standardowym języku chińskim i w jego odmianach lokalnych. We współczesnej chińszczyźnie funkcjonują niezliczone zapożyczenia obcojęzycznych wyrazów pospolitych. Uczestnicy spotkania dowiedzą się, jakie są mechanizmy ich powstawania, ich struktura i zasięg występowania. Wspólnie przyjrzymy się słownictwu z różnorodnych dziedzin życia, zapożyczeniom pomysłowym, niekiedy zabawnym, a często niosącym dodatkowe, wzbogacające znaczenia.

Wykład ukazuje zmieniające się na przestrzeni wieków oczekiwania społeczne wobec członków brytyjskiej rodziny królewskiej. Przedstawione zostaną historyczne przemiany od postaci monarchy, któremu wolno wszystko (włącznie ze ścięciem “niepotrzebnej” żony) do współczesnych “królewskich celebrytów” mających stanowić wzorzec moralności dla społeczeństwa. Czy władca może poślubić osobę, którą wybierze? Czy małżeństwo pary królewskiej powinno stanowić wzorzec wierności? Czy rozwód jest osobistą decyzją monarchy? Czy król lub królowa może nie lubić dzieci? Odpowiedzi na te i inne pytania spróbujemy poszukać w dziejach Wielkiej Brytanii i jej władców - od średniowiecza do Elżbiety II.

Wydane w ostatnich latach przekłady książek pisarzy kojarzonych z Beat Generation świadczą o rosnącym zainteresowaniu polskich czytelników tym amerykańskim pokoleniowym zjawiskiem literackim. Na pisarstwo bitników jednak wciąż patrzymy jednowymiarowo, przez pryzmat zmitologizowanego buntu, tracąc z oczu jego istotne, wieloznaczne aspekty. W naszej dyskusji spróbujemy wniknąć pod powierzchnię głównej narracji o Pokoleniu Beatu, znaleźć klucze do lektury mniej entuzjastycznej, a bardziej krytycznej.

W latach 1923-1924 Oktawia Głowacka, wdowa przekazała do bibliotek i archiwów spuściznę oraz materiały po swoim mężu znanym jako Bolesław Prus.

Wśród rękopisów i maszynopisów były nie tylko pierwsze wersje utworów czy notatki pisarza (między innymi notatki twórcze do powieści, a także notesy uważane za jego warsztat pisarski), ale również zapiski jego żony, która porządkowała materiały zgromadzone w domowym archiwum. Znalazł się tam Spis pamiątek śp. Aleksandra Głowackiego „Bolesława Prusa” sporządzony ręką Oktawii (obecnie w Zbiorach Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie, sygn. 3879/1). Jego częścią jest wykaz Drobiazgów, które [pisarz] nosił przy sobie. Zapiski te zawierają cenne informacje o zwyczajach i pasjach pisarza, o jego codzienności. Przede wszystkim jednak świadczą o jego fascynacji aparatem fotograficznym i fotografią.
Wiele mówią również o autorze Lalki i jego ostatnim etapie życia i twórczości pierwsze próby maszynopisania, które są przechowywane w Bibliotece Publicznej m. st. Warszawy opatrzone tytułem Nauka Prusa pisania na maszynie (sygn. 128 IV). Jak ważne było to dla pisarza narzędzie pracy świadczy choćby sam fakt odnotowania go w testamencie.

Tłumaczenie ustne: jak wygląda w praktyce? Czy tłumacz ustny to zawód z przyszłością, czy zostanie zastąpiony przez komputery i sztuczną inteligencję?

Podczas tego spotkania uczestnicy dowiedzą się, jak pracuje tłumacz ustny (symultaniczny i konsekutywny), zobaczą sprzęt wykorzystywany do tłumaczeń, a także zastanowią się, czy zawód tłumacza (zwłaszcza ustnego) ma przyszłość w kontekście rozwoju technologii rozpoznawania mowy i tłumaczenia automatycznego. Część grupy będzie miała okazję spróbować swoich sił w tłumaczeniu ustnym na przykładzie prostych tekstów nawiązujących do jednej z postaci przewodnich tegorocznego Festiwalu.

Prezentacja przechowywanych  w AGAD oryginalnych dokumentów związanych z życiem, działalnością i czasami Tadeusza Kościuszki.

Wystawa Polscy badacze Syberii , w dwujęzycznej, polsko-rosyjskiej wersji językowej zaprezentowana została po raz pierwszy w 2008 r. w Prezydium Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie podczas Dni Nauki Polkiej w Federcji Rosyjskiej i wzbudziła od razu duże zainteresowanie. Nstępnie pokazano ją w wielu syberyjskich miastach  (Jakuck, Irkuck, Jenisejsk, Krasnojarsk, Ułan Ude, Kiachta, Nowosybirsk, Tomsk, Bijsk, Rubcowsk, Gornoałtajsk) i wciąz cieszy się tam popularnością. Przyczyną jej sukcesu jest odmienny niż dotychczas sposób ujęcia tematu -  polscy sybiracy sostali na niej pokazani głównie jako niestrudzeni i wnikliwi badacze Syberii, którzy przyczynili się do jej poznania i opisania. Prezentacja wystawy w miastach syberyjskich odbywa się pod auspicjami Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Irkucku i prężnie ziałających na Syberii organizacji polonijnych.

Rola darczyńców we wzbogacaniu zasobów archiwalnych, na przykładzie PAN Archiwum w Warszawie. Zaufanie, szacunek i empatia, drogą do pozyskiwania bezcennych materiałow z prywatnych spuścizn i kolekcji. Uroczyste spotkanie z darczyńcami wyrazem wdzięczności dyrekcji i archiwistów, a także  dowodem na docenianie wartości pamiatek po przedstawicielach  polskiego  środowiska naukowego.

7 listopada 2017 r. mija 150. rocznica urodzin Marii Skłodowskiej-Curie, dwukrotnej laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za badania zjawiska promieniotwórczości (1903, z mężem Piotrem Curie i Henrim Becquerelem) oraz w dziedzinie chemii za odkrycie polonu i radu oraz wydzielenie metalicznego radu i zbadanie jego właściwości (1911, samodzielnie). O postaci wielkiej uczonej oraz jej osiągnięciach opowie Kustosz Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie PTChem, Małgorzata Ewa Rosen w ramach obchodów 150. rocznicy urodzin.

Wybory to święto demokracji, ale i sprawa nadzwyczaj praktyczna. Niezależnie od tego, czy wybieramy przewodniczącego stowarzyszenia, szefa partii politycznej, czy głowę państwa wola suwerena powinna być świętością, a droga od przekonań większości wyborców do ostatecznego wyniku wyborów – i ich konsekwencji – niezakłócona. Wybory to w związku z tym również sprawa praktyczna: muszą być przygotowane ich reguły, muszą być sprawnie zorganizowane i przeprowadzone. Tyle teoria. W praktyce jednak, od kiedy zaczęto wykorzystywać wybory do podejmowania najważniejszych decyzji personalnych w państwie, zainteresowane strony zaczęły szukać takich sposobów wpływania na ostateczny wynik głosowania, by wola wyborców miała jak najmniejsze znaczenie. Fałszerstwa wyborcze mają w związku z tym długą tradycję, ale we współczesnych państwach demokratycznych niezwykle trudno jest od tak po prostu sfałszować wynik wyborów poprzez np. dosypanie do urn odpowiednio spreparowanych kart do głosowania. W efekcie zainteresowani wpływaniem na wynik wyborów w sposób inny niż przez przekonywanie wyborców do swoich postulatów muszą wykazać się większą pomysłowością. Borys Bażanow, prywatny sekretarz Stalina, który pod konie lat 20. XX w. zbiegł na Zachód, w swoich wspomnieniach przypisał swojemu byłemu szefowi następujące słowa: „Uważam, że nie ma najmniejszego znaczenia kto i jak spośród członków partii będzie głosował. Natomiast sprawą o nadzwyczajnej wadze jest "kto i jak będzie liczył głosy”. I właśnie to kto i jak liczy głosy w wyborach, jak są one zorganizowane i przygotowane, i jak wpływa to na ich ostateczny wynik, będzie tematem tego spotkania.

Jednym z zarzutów, jakie wobec Sparty sformułował Arystoteles było to, że według niego Spartanie są gynaikoratoumenoi, czyli że są rządzeni przez kobiety. Źródła historyczne, przede wszystkich literackie, w ogóle podkreślają wyjątkowość Spartanek na tle ogólno greckim. Ich pozycja i rola w społeczeństwie miała być znacznie lepsza niż pozostałych greckich kobiet, zwłaszcza Atenek. W źródłach możemy odnaleźć wiele przykładów, z których można wywnioskować, że Spartanki faktycznie „rządzą” mężczyznami. Jednym z bardziej wyraźnych przykładów mogą być Agesistrata i Archidamia, czyli matka i babka króla Agisa IV, które odegrały dużą rolę w czasie próby powrotu do „praw Likurga”. Warto również zastanowić się, co mogło wpływać na to, że autorzy źródeł historycznych, nie-Spartanie, postrzegali Spartę w ten sposób. W swoim wykładzie chciałabym się zastanowić, czy w Sparcie mogła faktycznie istnieć gynaikokratia, a Sparta była „miastem kobiet”, czy może wręcz przeciwnie – jest to element mitu spartańskiego.

Wspólcześnie młyny stanowią atrakcję turystyczną, a o młynarzach raczej się nie słyszy. Dawniej młyny stanowiły instytucję, która swoim znaczeniem nie ustępowała kościołowi czy karczmie. Młynarze cieszyli się autorytetem i pozycją, a dzięki temu, że w swoich zaladach potrafili okiełznać siły przyrody, uchodzili za czarowników. Motyw młyna wiele razy pojawiał się w literaturze, pieśniach i przysłowiach.

Co łączy szlachcica Piekarskiego z królem Zygmuntem i jaką rolę odgrywa tu Pałac Dziekana (obecna siedziba MAW). Czemu Piekarski nie lubił króla, gdzie byli „Borowcy” w kluczowym momencie wydarzenia, i czemu Piekarski zginął mimo, że Król okazał mu swą łaskę?

Historia wyjątkowa w dziejach Polski. Tylko raz i to na szczęście nieskutecznie dokonano w naszym kraju zamachu na życie króla. A jak wiadomo – król z woli Bożej – więc podniesienie ręki na króla, było najwyższą formą przestępstwa. A zatem i kara służna się należała.

Jak to wydarzenie z historii trwale wpisuje się w naszą kulturę?

Zapraszamy na opowieść wplecioną w miejsce prawdziwych wydarzeń sprzed niespełna 400 laty. Uczestnicy spotkania mają możliwość zwiedzania odtworzonych łączników między Zamkiem Królewskim a Katedrą, znajdujących się na pierwszym piętrze Muzeum.

Kto nigdy nie słyszał „plecie jak Piekarski na mękach” – niech potraktuje przedpołudniową wizytę w MAW jako zadanie obowiązkowe!

Kto nigdy nie był na mostkach nad Dziekanią i Kanonią – musi w końcu być tam gdzie i król bywał!

Obiecujemy - nie będziemy pleść jak Piekarski!  Nasza historia jest prawdziwa, bo udokumentowana!

Opowieść o pochodzeniu biblijnego Izraela od Abrahama, który wywędrował z chaldejskiego miasta Ur w Mezopotamii oraz wyjście Izraelitów z Egiptu i zdobycie przez nich Ziemi Obiecanej, to dobrze znane wątki biblijne. Aktualna wiedza naukową zmusza jednak do weryfikacji tych tradycji i inaczej wyjaśnia początki Izraela.

W powszechnym przekonaniu, opowieści o „historii” Izraela, znajdujące się w Starym Testamencie, opierają się na pamięci po konkretnych wydarzeniach. Naukowcy od dawna szukają dowodów dla biblijnych opowieści. Jednocześnie coraz częściej pojawiają się głosy podważające wiarygodność biblijnych opowieści o początkach Izraela.

Współczesne badania z zakresu archeologii oraz historii pozwalają zrekonstruować proces tworzenia się wspólnot proto-izraelskich oraz początki państwowości Izraela. Wersja ta różni się od narracji zawartych w Biblii. Zadaniem historyka staje się w tej sytuacji zarówno rekonstrukcja samego procesu etnogenezy Izraela oraz najstarszych form państwowości, jak i próba wyjaśnienia przyczyn dla których powstały biblijne opowieści, zgoła odmienne od wersji opartej na wiedzy naukowej.

Wykład będzie dotyczył specyfiki dzieł wykonanych w technice pastelu. Przybliży zagadnienia związane z technologią charakterystycznych dla techniki podobrazi w ujęciu historycznym.  Wskaże  typowe zniszczenia  oraz sposoby ich naprawy ze szczególnym uwzględnieniem autorskiej metody oczyszczania powierzchni pastelu. Omówione będą również zagrożenia wynikające z nieprawidłowej oprawy dzieł pastelowych oraz wytyczne właściwego ich oprawienia