wykład

W latach 1923-1924 Oktawia Głowacka, wdowa przekazała do bibliotek i archiwów spuściznę oraz materiały po swoim mężu znanym jako Bolesław Prus.

Wśród rękopisów i maszynopisów były nie tylko pierwsze wersje utworów czy notatki pisarza (między innymi notatki twórcze do powieści, a także notesy uważane za jego warsztat pisarski), ale również zapiski jego żony, która porządkowała materiały zgromadzone w domowym archiwum. Znalazł się tam Spis pamiątek śp. Aleksandra Głowackiego „Bolesława Prusa” sporządzony ręką Oktawii (obecnie w Zbiorach Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie, sygn. 3879/1). Jego częścią jest wykaz Drobiazgów, które [pisarz] nosił przy sobie. Zapiski te zawierają cenne informacje o zwyczajach i pasjach pisarza, o jego codzienności. Przede wszystkim jednak świadczą o jego fascynacji aparatem fotograficznym i fotografią.
Wiele mówią również o autorze Lalki i jego ostatnim etapie życia i twórczości pierwsze próby maszynopisania, które są przechowywane w Bibliotece Publicznej m. st. Warszawy opatrzone tytułem Nauka Prusa pisania na maszynie (sygn. 128 IV). Jak ważne było to dla pisarza narzędzie pracy świadczy choćby sam fakt odnotowania go w testamencie.