Kluby

Celem zajęć jest przekazanie uczestnikom warsztatu wiedzy na temat obowiązku alimentacyjnego. Przybliżymy krąg osób uprawnionych i zobowiązanych oraz przesłanki jego wykonania. 

Umiejętnością praktyczną, jaką otrzymają uczestnicy, będzie umiejętność sporządzenia prostego pozwu o alimenty. 

Podczas wykładu dowiecie się, w jakich sytuacjach impreza sportowa i artystyczno- rozrywkowa ma charakter imprezy masowej, a kiedy jest imprezą niemasową. Poznacie również regulacje prawne, jakie należy stosować w przypadku organizacji takich wydarzeń. Dowiecie się również, dlaczego za organizację tzw. „domówki” np. przez Facebooka może grozić nawet 8 lat pozbawienia wolności.

Warsztaty mają charakter wielojęzyczny i są dostępne dla wszystkich chętnych. Spotkanie przewiduje krótkie wprowadzenie na temat specyfiki przekładu poetyckiego i źródeł przekonania o nieprzekładalności wypowiedzi poetyckich oraz metod, które ułatwiają znalezienie właściwych rozwiązań w tłumaczeniu. Następnie zostanie przedstawiony utwór wybrany przez prowadzącą warsztaty – tekst polski, który będziemy przekładać na różne języki, zgodnie z kompetencjami uczestników (proszę o zadeklarowanie znanych języków po wejściu na warsztaty). Wspólna analiza będzie ukierunkowana na problemy translatorskie i ustalenie wraz z uczestnikami inwariantów tłumaczenia. Poprzedzi indywidualną lub kolektywną pracę tłumaczeniową (w zależności od preferencji uczestników). Jej efekty zostaną porównane z przyjętymi wcześniej założeniami translatorskimi, tzn. sprawdzimy, czy powstałe przekłady zachowują odpowiedniość względem oryginału w aspektach uznanych za istotne oraz czy są dobrymi utworami w języku docelowym. W zależności od tempa pracy możliwe przełożenie dwóch utworów. Przygotowanie teoretyczne ani doświadczenie w tłumaczeniu nie jest wymagane, konieczna jest tylko znajomość polskiego i jakiegoś języka obcego. Nieprzekładalne? – Spróbujmy…

W trakcie dyskusji postawione zostaną np. następujące pytania: "Co to jest wiedza?", "Co to znaczy, że ktoś coś wie?", "Czym się różni wiedza od przekonania?", "Czym się różni wiedza od informacji?", "Czy istnieje wiedza fałszywa?". Za pomocą filozoficznych i lingwistycznych argumentów zostanie podjęta próba odpowiedzi na te pytania.

Spotkanie będzie miało charakter wykładu/konwersatorium podczas którego uczestnicy będą mogli głębiej poznać teoretyczne podstawy tworzenia adaptacji utworów literackich. Podczas spotkania uczestnicy dowiedzą się czym tak na prawdę jest adaptacja, odtworzenie lub interpretacja tekstu przy użyciu innych lub tych samych form komunikacji, oraz jaki wpływ na końcową formę i przekaz adaptacji mogą mieć takie czynniki jak różnice kulturowe, zmiany czasowe i kontekstualne. Uczestnicy poznają, na podstawie analizowanych przykładów, trzy główne kategorie adaptacji: transpozycję (osadzenie oryginału w nowych ramach kulturowych, czasowych czy geograficznych); komentarz (adaptacji wprowadzającej element dyskursu społeczno-politycznego o charakterze współczesnym lub historycznym); analogię (utwór zachowujący główny przekaz oryginału i nie wymagający jego znajomości). Wyjaśnione też zostaną cztery główne techniki adaptacyjne występujące w powyższych kategoriach, takie jak paralelizm, czyli naśladowanie lub odzwierciedlanie oryginału, amplifikacja i redukcja, czyli, odpowiednio, rozszerzanie i skracanie oryginału zależnie od potrzeb, oraz aproksymacja, czyli dodanie znajomych kontekstów by przybliżyć odbiór adaptacji docelowej grupie odbiorców. Powyższe elementy teoretyczne zostaną zobrazowane na wybranych przykładach adaptacji powstałych na podstawie opowiadań Josepha Conrada-Korzeniowskiego Pojedynek (1908) i Jądro Ciemności (1899).

Terroryzm, choć mający zmienną intensywność w różnych częściach świata, jest zjawiskiem globalnym. W jednym z wywiadów, znany socjolog, Zygmunt Bauman stwierdził, że „gdyby nie było terrorystów, trzeba by ich było wymyślić”. Strach jaki wzbudza terroryzm wpływa bowiem na konsolidację władzy i zmianę prawa ułatwiającą inwigilację obywateli. Termin „wojny z terroryzmem” stał się zaś wygodnym orężem politycznym. Temat zagrożenia terrorystycznego i zamachów jest dziś częstym gościem w mediach masowych, dlatego też warto spojrzeć na terroryzm jako formę spektaklu, nakierowanego na określony cel polityczny, a którego ważnym elementem jest rozgłos. Właśnie dlatego szczelną uwagę należy zwrócić na rolę mediów, kreowane przez nie obrazy i ich ikoniczny potencjał.

W wyniku działań wojennych w Donbasie śmierć poniosło już około dziesięciu tysięcy ludzi. Oficjalnie jednak od 13 kwietnia 2014, ukraińskie władze prowadzą  „operację antyterrorystyczną” (ATO) wymierzoną w separatystów. Donbaski przykład doskonale ilustruje wszystkie wspominane wyżej aspekty. Z jednej strony możemy przyjrzeć się politycznym i medialnym narracjom o wojnie, z drugiej strony jesteśmy w stanie skonfrontować to z historyczno-społecznymi przyczynami konfliktu. 

Warsztaty będą poświęcone praktycznej nauce języka angielskiego z elementami kultury i tradycji Wielkiej Brytanii. Szczególna uwaga zostanie poświęcona architekturze, a głównie stylowi gotyckiemu, który w tym kraju zyskał wyjątkową i unikalną formę m.in. w postaci tzw. gotyku perpendykuarnego. W ramach zajęć słuchaczom zostaną przedstawione najsłynniejsze gotyckie zabytki Wielkiej Brytanii począwszy od katedry w Durham będącej jednym z pierwszych angielskich obiektów, w których zastosowano sklepienie żebrowe poprzez katedrę w Canterbury, gdzie męczeńską śmiercią zginął arcybiskup Tomasz Beckett a skończywszy na gotyckich zabytkach Londynu i Edynburga. Spośród atrakcji stolicy Anglii omówione zostaną m.in. Opactwo Westminsterskie – jedna z najważniejszych świątyń anglikańskich w tym kraju będąca miejsce koronacji i pochówku jego władców, Pałac Westminsterski – miejsce posiedzeń obu izb parlamentu Zjednoczonego Królestwa oraz słynna londyńska Tower, gdzie zginęła druga żona króla Henryka VIII, Anne Boleyn, i angielski filozof Tomasz Morus. Z kolei w stolicy Szkocji odwiedzimy Holyrood Abbey i St Giles Cathedral. W miarę możliwości czasowych zostaną również omówione mniej znane lecz równie ciekawe zabytki, takie jak Bath i Fountains Abbey. Po utrwaleniu słownictwa słuchacze w grupach zdecydują, który zabytek chcieliby odwiedzić.

Dom jest podstawowym czynnikiem organizacji świata. Należy do najistotniejszych, elementarnych wartości w życiu człowieka. W rosyjskim obrazie świata zajmuje szczególną pozycję. Jest umieszczany pośród słów-kluczy kultury. Znajduje w nim odzwierciedlenie nie tylko pierwotny i fundamentalny związek człowieka z miejscem zamieszkania, z najbliższymi i z przeszłością, ale także nowe, rozszerzone znaczenie obejmujące wszystkie miejsca bliskie człowiekowi, oswojone przez niego w jakikolwiek sposób. Wyraz dom jest też często używany przez Rosjan do określania pojęć ze sfery społeczno-politycznej. Autorka wykładu podejmuje próbę rekonstrukcji pojęcia dom zgodnie z założeniami definicji kognitywnej, przedstawionymi przez Annę Wierzbicką i Jerzego Bartmińskiego. Przeprowadzona analiza trzech typów danych – systemowych, tekstowych i ankietowych – pozwala na wskazanie zespołu cech przypisywanych domowi przez użytkowników współczesnego języka rosyjskiego. 

Obecnie języki mniejszościowe w Europie znajdują się w sytuacji, którą można określić jako paradoksalną. Z jednej strony, ich międzypokoleniowa transmisja jest osłabiona i coraz częściej językiem domów jest język państwowy. Z drugiej strony, zyskują one miejsce w domenach dotychczas zarezerwowanych dla języków dominujących (media, szkoły, życie publiczne). Kwitną też działania rewitalizacji tych języków, nastawione na zwiększenie liczby ich użytkowników, także spośród osób językowo zasymilowanych lub nieposiadających etnicznych korzeni. W rezultacie rozmywa się pojęcie natywnego użytkownika języka mniejszościowego jako posiadającego najwyższe kompetencje językowe. Pojawiają się natomiast nowe typy: uczący się i nowi użytkownicy języków mniejszościowych. Typy te oraz związane z nimi problemy zostaną przedstawione w oparciu o badania terenowe prowadzone na Kaszubach, Łużycach (Niemcy), w Bretanii (Francja) i w Walii (Wielka Brytania).

Ucząc się języka angielskiego nabywamy sprawności językowej w różnych dziedzinach języka: w zakresie bogactwa słownictwa oraz w zakresie różnorodności struktur gramatycznych, w zakresie wymowy, ale i w zakresie pragmatyki.

W niniejszym warsztacie spojrzymy na te cztery obszary poprzez pryzmat dowcipów językowych, to znaczy każdy z tych obszarów będzie zilustrowany przykładami pochodzącymi z zabawnych użyć języka. Uczestnicy będą zachęcani do wspólnego rozswiązywaniu zagadek językowych; na przykład, do wyjaśnienia reguły, która rządzi danym dowcipem. Taka wspólna analiza zabawnych form językowych pomoże nam uświadomić sobie bogactwo języka (którego się uczymy), oraz wskazać obszary, o których mogliśmy wcześniej nie myśleć (w czasie uczenia się języka).

Over the centuries, the legend of Conaire has occupied a lowly place in the pantheon of Irish heroes for the simple reason that like Arthur his reign turned from fair-weather to catastrophic. It therefore comes as no surprise that there is very little mention of his name in Irish literary tradition, particularly if we consider that Conaire as a cautionary tale stirred up little feeling in a country where to be forewarned and forearmed was hardly ever enough to stave off impending disaster. But Conaire’s fall also contextualizes the bitter end to Arthur’s reign, wherein we may come to understand that even the best of leaders may find themselves victims to circumstances which lie outside of their control.

Tłumaczenie ustne: jak wygląda w praktyce? Czy tłumacz ustny to zawód z przyszłością, czy zostanie zastąpiony przez komputery i sztuczną inteligencję?

Podczas tego spotkania uczestnicy dowiedzą się, jak pracuje tłumacz ustny (symultaniczny i konsekutywny), zobaczą sprzęt wykorzystywany do tłumaczeń, a także zastanowią się, czy zawód tłumacza (zwłaszcza ustnego) ma przyszłość w kontekście rozwoju technologii rozpoznawania mowy i tłumaczenia automatycznego. Część grupy będzie miała okazję spróbować swoich sił w tłumaczeniu ustnym na przykładzie prostych tekstów nawiązujących do jednej z postaci przewodnich tegorocznego Festiwalu.

Czy sportowcy potrafią porozumiewać się bez słów? Jak komunikują się z kolegami i trenerami, a jak z kibicami? Czy rozumiemy to, co chcą nam przekazać? 

Wykłady będą poświęcone zjawisku kobiet-wojowniczek w kulturze, folklorze i historii Rosji oraz Ukrainy. Omawiane tereny od VIII wieku były zasiedlane przez wędrowne plemiona scytyjskie i sarmackie, co nie pozostało bez wpływu na późniejszą kulturę ukraińską i rosyjską. To właśnie wśród rzeczonych plemion poszukiwano mitycznych Amazonek, i to w ich przypadku odkryto archeologiczne dowody na istnienie walczących kobiet.

Słuchacze będą mieli niepowtarzalną okazję poznać oblicza bojowych kobiet ze wschodniej perspektywy: począwszy od kurhanów z pochówkami uzbrojonych kobiet, poprzez staroruskie eposy o pojedynkach bohaterów z wojowniczymi „polanicami”, a skończywszy na ludowych opowiastkach o „miastach kobiet” i piosenkach o „wojsku kobiecym”. Oprócz przeglądu źródeł folklorystycznych część wykładu zostanie poświęcona historycznym przykładom kobiet-wojowniczek na terenie Ukrainy i Rosji od czasów średniowiecznych, poprzez okres wojen i powstań kozackich, a skończywszy na XX wieku.

Pomimo ograniczenia prezentowanego materiału do rosyjskiego i ukraińskiego obszaru, omawiane zagadnienia zostaną zaprezentowane także w szerszym kontekście euroazjatyckim; zostaną przytoczone analogiczne przykłady występowania motywu kobiet-wojowniczek (z terenów Kazachstanu, Kaukazu, Mazowsza), będące efektem czerpania ze wspólnego scytyjskiego dziedzictwa albo lokalnymi modyfikacjami mitu o Amazonkach.

Nasze warsztaty to odpowiedź na znak czasu, jakim jest cyberprzestrzeń, rozwój mediów, zwłaszcza lokalnych i społecznościowych.
Rynek pracy przyszłych dziennikarzy ulega nieustannym zmianom. Tradycyjna telewizja ustępuje miejsca internetowej.
Dzisiaj Ty też możesz być uczestnikiem wymiany myśli, poglądów i działań w świecie wirtualnym pod warunkiem, że potrafisz robić media elektroniczne, znasz ich język i sposób funkcjonowania. 
Tego właśnie będziemy uczyć na tych warsztatach. Jeśli więc jesteś ciekawy świata, kreatywny, fascynuje Cię świat mediów i chcesz w nim zostawić Twój ślad – przyłącz się do nas.
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych poznawaniem tajników tworzenia i funkcjonowania TV Internetowej. Sprawdzisz się w roli operatora kamery oraz reportera. Poznasz żargon dziennikarski, (m.in., co to jest prompter, biała i zielona czy surówka)

Podczas warsztatu łączącego analizę fragmentów wybranych przekładów i zadania translatorskie uczestnicy zapoznają się z wybranymi wątkami badań nad językowymi, socjologicznymi i kulturowymi aspektami tłumaczenia literatury dziecięcej, a także będą mogli podyskutować i spróbować swoich sił w przekładzie Na przykładzie kilku polskich wersji Anne of Green Gables /Ani z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery zastanowimy się, czy naprawdę przekłady się ‘starzeją’, dlaczego powstają nowe tłumaczenia klasyki literatury dziecięcej, czy teksty takie są interesujące dla współczesnego młodego czytelnika, czy w nowych tłumaczeniach klasyki potrzebny jest jakiś rodzaj modernizacji ze względu na oczekiwania i doświadczenie językowe i kulturowe współczesnego czytelnika, i jakimi środkami można ją potencjalnie osiągnąć.

Zaprezentowani zostaną wybrani twórcy XX-wieczni jak np. W. Bykau, I. Szamiakin, I. Mieleż, U. Karatkiewicz, U. Arłou, A. Bacharewicz, A. Klinau, S. Aleksijewicz i ich wpływ na rozwój literatury białoruskiej, a także znajomość wyżej wymienionych pisarzy poza granicami Białorusi. Omówione zostaną tendencje w literaturze białoruskiej XX wieku wraz z kierunkami rozwoju z uwzględnieniem kontekstu historyczno-kulturowego, w tym przemian politycznych po 1991r. Szczególna uwaga zostanie poświęcona S. Aleksijewicz, laureatce Literackiej Nagrody Nobla – pierwszej dla Białorusi w kategorii literatury.

Angielski humor często uważa się za absurdalny, ale wcale taki nie jest! Najczęściej taka opinia bierze się z niezrozumienia roli, jaką w angielskim grają nieprzetłumaczalne gry słów. Pojawiają się one na każdym kroku: w żartach, reklamie, nagłówkach i artykułach prasowych, a nawet w codziennym języku.

Jeśli chcesz lepiej poznać zjawisko angielskiego humoru słownego, przyjdź na zajęcia o angielskich grach słów. Po krótkiej prezentacji, na której omówię przykłady z kultury angielskiej, amerykańskiej i polskiej, zmierzymy się w konkursie i spróbujemy rozwikłać słowne zagadki.

Wszyscy, którzy uczyli się kiedykolwiek języka obcego przyznają, że bardzo ważną – jeśli nie najważniejszą – umiejętnością jest znajomość słówek. To one pozwalają przekazać to, co chcemy powiedzieć, i choć nie można pominąć znaczenia innych elementów wiedzy językowej (gramatyki czy wymowy), to bez wyrazów nie ma komunikacji. To dlatego naukę języka obcego zaczynamy najczęściej od zakupu słownika.

Jednak większość z nas nie zdaje sobie sprawy z ilościowych aspektów znajomości słownictwa języka obcego. A przecież mierząc się z nowym zadaniem warto zdawać sobie sprawę z jego rozmiaru. Celem tego spotkania jest przedstawienie faktów, które zdemistyfikują wyzwanie, przed którym staje każdy z nas rozpoczynając naukę. Podczas wykładu uczestnicy poznają odpowiedzi na następujące pytania:

1. Ile wyrazów jest w języku polskim i angielskim?
2. Ile wyrazów w języku polskim znają uczestnicy wykładu?
3. Ile wyrazów zna przeciętny użytkownik języka angielskiego?
4. Ile wyrazów trzeba znać w języku angielskim, aby swobodnie rozmawiać, czytać i pisać w tym języku?.
5. W jaki sposób mierzy się te wartości?

Spotkanie będzie miało charakter wykładu z elementami warsztatu. Uczestnicy będą zachęcani do uczestnictwa we wspólnym poszukiwaniu odpowiedzi na wymienione powyżej pytania.

Wykład ukazuje zmieniające się na przestrzeni wieków oczekiwania społeczne wobec członków brytyjskiej rodziny królewskiej. Przedstawione zostaną historyczne przemiany od postaci monarchy, któremu wolno wszystko (włącznie ze ścięciem “niepotrzebnej” żony) do współczesnych “królewskich celebrytów” mających stanowić wzorzec moralności dla społeczeństwa. Czy władca może poślubić osobę, którą wybierze? Czy małżeństwo pary królewskiej powinno stanowić wzorzec wierności? Czy rozwód jest osobistą decyzją monarchy? Czy król lub królowa może nie lubić dzieci? Odpowiedzi na te i inne pytania spróbujemy poszukać w dziejach Wielkiej Brytanii i jej władców - od średniowiecza do Elżbiety II.

Zapraszamy na spotkanie z Anną Klammer, specjalistki ds. wystawy stałej, która opowie o odtwarzaniu historycznego ogrodu przy Dworku Milusin w Sulejówku. Powstający pod Warszawą kompleks muzealno-edukacyjny znajdzie się w przestrzeni pomagającej w ucieczce od zgiełku miasta i urzeczywistnieniu idei slow life. W czasie spotkania, dzięki projektom, fotografiom i filmom, uczestnicy wybiorą się na wirtualny spacer po odtwarzanym ogrodzie i dowiedzą się jak udaje się projektantom zieleni, kuratorom i wykonawcom wpisać nowoczesny budynek w historyczną enklawę.

Historia Żydów na Pradze stanowi jeden z bardziej intrygujących, choć wciąż mało znanych wątków z dziejów osadnictwa żydowskiego. Do dziś na Pradze zachowało się wiele budynków, które przed wojną służyły społeczności żydowskiej m.in. były Dom Akademicki Młodzieży Żydowskiej przy ulicy Sierakowskiego, mykwa na Kłopotowskiego, Dom Wychowawczy Michała Bergsona przy ul. Jagiellońskiej (obecnie Teatr Bajka). Poznanie historii miejsc związanych z żydowską społecznością Pragi pomaga spojrzeć inaczej na tę piękną, miejscami zaniedbaną, tajemniczą dzielnicę. 

Wystaw Główna "Rzeczy warszawskie" w Muzeum Warszawy składa się trzy części: "Rzeczy warszawskie", "Dane warszawskie" i "Dzieje kamienic". W gabinetach tematycznych znaleźć można rzeczy – świadków i uczestników historii miasta, które są punktem wyjścia do opowiedzenia historii swoich właścicieli i twórców oraz wydarzeń i procesów, które ukształtowały współczesną Warszawę.

Jednym z zarzutów, jakie wobec Sparty sformułował Arystoteles było to, że według niego Spartanie są gynaikoratoumenoi, czyli że są rządzeni przez kobiety. Źródła historyczne, przede wszystkich literackie, w ogóle podkreślają wyjątkowość Spartanek na tle ogólno greckim. Ich pozycja i rola w społeczeństwie miała być znacznie lepsza niż pozostałych greckich kobiet, zwłaszcza Atenek. W źródłach możemy odnaleźć wiele przykładów, z których można wywnioskować, że Spartanki faktycznie „rządzą” mężczyznami. Jednym z bardziej wyraźnych przykładów mogą być Agesistrata i Archidamia, czyli matka i babka króla Agisa IV, które odegrały dużą rolę w czasie próby powrotu do „praw Likurga”. Warto również zastanowić się, co mogło wpływać na to, że autorzy źródeł historycznych, nie-Spartanie, postrzegali Spartę w ten sposób. W swoim wykładzie chciałabym się zastanowić, czy w Sparcie mogła faktycznie istnieć gynaikokratia, a Sparta była „miastem kobiet”, czy może wręcz przeciwnie – jest to element mitu spartańskiego.