wystawa

Zajęcia warsztatowe poprzedzone wykładem o rodzajach technik graficznych. Uczestniczki i uczestnicy zapoznają się z rycinami ze zbiorów Muzeum Drukarstwa przedstawiającymi rzekę Wisłę. Ilustracje zostaną omówione pod względem techniki ich wykonania, sposobu ilustrowania oraz przekazu grafcznego. Następnie dzieci poznają technikę grafiki artystycznej – linoryt – i własnoręcznie wykonają ilustrację z wyobraźni lub inspirowaną oglądanymi ilustracjami. Obrazek zostanie własnoręcznie wytłoczony na zabytkowej prasie korektorskiej. 

W ramach Festiwalu Nauki zapraszamy na zajęcia w laboratoriach Centrum Nauki Kopernik. Laboratoryjna lekcja będzie dotyczyła dwóch tematów naukowych: w laboratorium
chemicznym zajmiemy się filtrami UV, a w laboratorium robotycznym – humanoidalnym robotem NAO. Zajęcia rozpoczynają się o godz. 9:30 oraz 12:30, ale w laboratorium należy być 10 minut przed rozpoczęciem. To dla nas bardzo ważne. Po rozpoczęciu nie będzie już możliwości wejścia.

Zajęcia trwają po dwie godziny. W każdym z laboratoriów równocześnie może przebywać maksymalnie szesnaście osób. Oprócz zajęć w laboratoriach proponujemy też zwiedzanie wystaw CNK. Wejście do CNK przewidziane jest o godz. 9:00 i 12:00.

Wodę wszyscy znamy i bez niej nie możemy żyć, więc zastanowimy się, czy jej składniki są tego samego wieku, jak ona gromadzi się, jak się zachowuje, jak w niej powstało życie, kiedy z niej wyszło na lądy. I wreszcie dlaczego tak wpływa na klimat i krajobraz.

Czy bagna są brzydkie i nieużyteczne? Dostrzeżmy ich urok, wielką rolę środowiskową i pożytki praktyczne. Sprawdźmy, dlaczego powstają, co na nich rośnie i jakie zwierzęta znajdują w nich schronienie.

Zajęcia dotyczą roli ognia w życiu codziennym mieszkańców Starej Warszawy oraz sposobów walki z groźnym żywiołem w mieście. W jaki sposób mobilizowano mieszkańców do służby przeciwpożarowej? Jak wyglądały początki zorganizowanej służby pożarniczej? Uczestnicy dowiedzą się również, jak wykorzystywano ogień w życiu codziennym. Zajęcia dla klas V-VIII szkoły podstawowej.

Prezentacja wybranych postaci działaczy politycznych i społecznych, dowódców wojskowych i żołnierzy, pisarzy, duchownych biorących udział w wydarzeniach, które doprowadziły do odzyskania  niepodległości w 1918 r.

Znaczki kwestarskie najczęściej są traktowane jako obiekty patriotyczne, gdyż udział w kwestach, z okazji których były organizowane, świadczył o patriotycznej postawie, dzisiaj powiedzielibyśmy może – obywatelskiej. W czasie pierwszej wojny światowej wielkie kwesty organizowała Rada Głowna Opiekuńcza. W zbiorach GDŻS BUW znajduje się kilka druków obrazujących ten temat. Najbardziej efektownym jest plakat zaprojektowany przez Stefana Norblina „Ratujcie Dzieci!” informujący o Wielkiej Kweście Ogólnokrajowej, organizowanej właśnie przez Radę Główną Opiekuńczą w czerwcu 1916 roku, z przepięknym aniołem ochraniającym swoimi skrzydłami dwójkę dzieci. W naszych zbiorach znajduje się także znaczek charytatywny z tym samym aniołem z plakatu Stefana Norblina, a więc najprawdopodobniej zaprojektowany przez tego autora. Tych znaczków pod hasłem „Ratujmy dzieci” pojawiło się wiele i to w różnych regionach kraju.

W czasie kwest pamiętano też o polskich żołnierzach, którzy ze względu na sytuację polityczną walczyli we wrogich sobie armiach i o legionach polskich – stąd kwesty: na internowanych legionistów, na odzież dla zwolnionych legionistów, na rodziny legionistów, dla dzieci legionistów – na dom rodzinny, gwiazdka dla legionistów, na święcone dla żołnierza, na gwiazdkę dla chorego żołnierza, z okazji kolejnych rocznic powstania styczniowego, na weteranów 1863 roku, na żołnierza w polu, na obrońców ojczyzny, pomoc rannym frontu, na rannych żołnierzy, na jeńców Polaków.

Czy to prawda, że w przeszłości Dolny Śląsk był „krainą dymiących wulkanów? Wyjaśnimy to, sprawdzimy, co zostało do dziś po owych wulkanach i do czego skały, które powstały dzięki nim, są używane. I gdzie w Polsce teraz można zobaczyć wybuch wulkanu.

Prześledzimy rzekę – od źródła przez jej bieg aż do ujścia, przyjrzymy się jej dolinie, przepływowi wody. Zastanowimy się nad pożytkami z wodospadów i nad rolą krajobrazową rzek. Spróbujemy dociec, kim bylibyśmy dziś bez rzek?

W gablocie wystawowej znajdują się opisane wybrane próbki: efektownych minerałów, skał z warstwy osadowej, z granitowej części skorupy, głębokiej skorupy bazaltowej i ze skały płaszcza Ziemi oraz fragmenty meteorytów i imitacja gruntu marsjańskiego.

Ponadto w gablocie znajdują się nieopisane próbki, które są przedmiotem quizów. Quizy dotyczą zarówno eksponatów z gabloty, jak i ogólnej wiedzy o Ziemi i innych ciałach Układu Słonecznego. Quizy dedykowane są różnym grupom wiekowym a za ich poprawne rozwiązanie przewidziane są drobne nagrody.

W programie:

Cykl wykładów popularnonaukowych:

9:00 – 15:00 cykl sześciu wykładów popularnych (szczegółowy program na stronie www.camk.edu.pl ukaże się 1 września)

15:00 -16:00 Na pytania publiczności odpowiadają wykładowcy Dnia Otwartego

Taras:

  9:00 – 15:00 pracownicy CAMK i członkowie Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii - pokazy plam słonecznych (przy bezchmurnej pogodzie);

 9:00 – 15:00 – model Układu Słonecznego w skali 1:50 mln.;

- układ pokazujący różnice siły ciążenia na powierzchni różnych ciał  niebieskich;

Biblioteka:

9:00 – 15:00 (pokazy co godzinę) - pokaz Tellurium – mechanicznego modelu Układu Słońce-Ziemia-Księżyc, wyjaśniającego zjawiska dnia i nocy, pór roku, zaćmień Słońca i Księżyca, faz Księżyca;

Sala Seminaryjna:

9:30 – 16:00 “Wszechświat w komputerze” - pokazy astronomicznych programów komputerowych;

Hall Główny

W godzinach 9:00 -16:00 na terenie Centrum Astronomicznego otwarte będą stoiska:

- Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii prezentujące amatorski sprzęt astronomiczny i zdjęcia, a także oferujące porady dla miłośników astronomii;

- Klubu Almukantarat;

- firm oferujących amatorski sprzęt optyczny do obserwacji astronomicznych;

- wydawnictw z literaturą popularnonaukową;

Szczegółowy program Dnia Otwartego ukase się na stronie www.camk.edu.pl .

W czasie Dnia Otwartego w CBK PAN zapraszamy na warsztaty ukazujące, jak formuje się jądro komety oraz jak powstają kratery uderzeniowe. Przewidujemy gry i zabawy edukacyjne dla dzieci, a dla starszych pogadanki i prezentacje, m.in. wyjaśnimy, dlaczego satelity nie spadają na Ziemię, jakie są następstwa ruchu obiegowego i obrotowego naszej planety. Poza tym będzie możliwość zobaczenia i porozmawiania na temat instrumentów naukowych opracowanych w CBK i pracujących obecnie w przestrzeni kosmicznej na różnych satelitach oraz na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS.

Na warsztatach uczestnicy przyjrzą się Warszawie od początku jej istnienia. Zobaczą, że przestrzeń miasta jest wynikiem procesu ewolucyjnego. Podczas zajęć dzieci dowiedzą się, jak powstawały pierwsze miasta. Poprzez dyskusję i zabawę odkryją, z jakich części składało się średniowieczne miasto. Muzealne eksponaty pomogą małym odkrywcom i „opowiedzą”, czym zajmowali się pierwsi warszawscy mieszczanie. Zajęcia dla dzieci w wieku 7-11 lat

Wystawa czasowa „Inwitacje. Zaproszenia z kolekcji Muzeum Drukarstwa” – to prezentacja najciekawszych obiektów wybranych spośród 2000. Eksponowane zaproszenia obejmują przeróżne rodzaje i typy zaproszeń, określanych przez ich przeznaczenie, rolę jaką mają spełniać i styl. Od zaproszeń z lat 50. XX w. dotyczących wydarzeń politycznych, społecznych, kulturalnych do współczesnych. 

Uczestnicy zapoznają się z wystawą jako inspiracją do stworzenia własnego, pisanego ręcznie zaproszenia. Prowadzący zapoznaje uczestników z narzędziami kaligraficznymi – od tych najdawniejszych (trzcinka, pióro gęsie) po współczesne, także te nowoczesne. Opowie, jak zmieniały się w czasie kształty liter i z czego to wynikało. Uczestnicy poznają podstawy jednego z krojów pisma kaligraficznego i sami będą pisać wybranym narzędziem zaproszenie. Warsztaty stanowią również szansę na rozwijanie sprawności ręki, uczą cierpliwości, kształtują linię pisma.

Dokumenty prezentowane na wystawie "Czego nie mogliśmy wykrzyczeć światu" tworzą tzw. Podziemne Archiwum Getta Warszawy, którego inicjatorem był Emanuel Ringelblum, historyk i działacz społeczny. Powołał działającą w konspiracji grupę współpracowników (nazwali się Oneg Szabat, hebr. Radość Soboty) dokumentujących życie, a następnie śmierć getta Warszawy. Kiedy wiedzieli już, że getto zostanie zlikwidowane, a oni – wraz z innymi – wywiezieni do obozu Zagłady, zakopali dokumenty w piwnicy szkoły Borochowa przy ul. Nowolipki 68. Zapraszamy na oprowadzanie kuratorskie i warsztaty edukacyjne poświęcone twórcom i losom Podziemnego Archiwum Getta Warszawy. Wszystkich zainteresowanych prosimy o kontakt na: rezerwacja@jhi.pl. 

W 1948 roku pod kierownictwem prof. Stefana Vrtela-Wierczyńskiego powstała w Poznaniu Pracownia Bibliografii Bieżącej Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Zadaniem zespołu autorskiego PBB stało się opracowywanie serii „Polskiej Bibliografii Literackiej”. Tak oto został przerzucony bibliograficzny most łączący Poznań z Warszawą!

„Polska Bibliografia Literacka” gromadzi informacje o literaturze, teatrze i filmie. Zawarte w naszej bazie zapisy bibliograficzne wraz z adnotacjami tworzą panoramę polskiej kultury literackiej w Polsce i na świecie. PBL to 45 roczników, obejmujących materiał z lat 1944/45-1988 (1,8 mln zapisów) oraz 700 000 rekordów w bazie danych za lata 1989-2003. Razem mamy ponad 2,5 mln danych bibliograficznych!

Z okazji jubileuszu zapraszamy na wystawę zatytułowaną Polska Bibliografia Literacka: 70 lat tradycji – 40 000 stron bibliografii – 2,5 mln danych o kulturze poświęconą historii Pracowni Bibliografii Bieżącej oraz losom „Polskiej Bibliografii Literackiej”. Opowiemy o twórcach bibliografii, zaprezentujemy dokonane przeobrażenia w pracy bibliograficznej od fiszek po nowoczesną bazę danych oraz pokażemy unikatowe pamiątki związane z Pracownią.

Rok 2018 to również rocznica zaistnienia bibliograficznej bazy danych PBL w Internecie. Z tej okazji mamy dla Państwa niespodziankę. Zapraszamy na prapremierę nowego portalu PBL! W niedzielę, 30 IX o godzinie 15.00 zaprezentujemy nową odsłonę portalu i odpowiemy na wszelkie pytania.

Dyskusja o problemach społecznych, gospodarczych i narodowościowych w odradzającej się w 1918 r. Rzeczypospolitej.

Edytorstwo naukowe to fascynująca dziedzina i zadanie dla dociekliwych uczonych, którzy odnajdują radość w kompetentnym pośredniczeniu między nieobecnymi już autorami i żyjącymi czytelnikami, rozumiejąc potrzebę służenia w ten sposób narodowej kulturze w zmieniającym się świecie. Ważną częścią działań Instytutu Badań Literackich PAN,  w obliczu niespotykanego dotąd zniszczenia substancji kulturowej kraju w wyniku II wojny światowej, a także w odpowiedzi na potrzeby edukacyjne  i badawcze rozwijającej się humanistyki, stało się opracowywanie nowoczesnych komentowanych wydań zarówno unikatowych zabytków najdawniejszego piśmiennictwa polskiego, narażonych na zniszczenie, jak i rozpowszechnionych dzieł najważniejszych klasyków, narażonych na błędne odczytanie i niezrozumienie. Na przykładzie dokonań edytorskich IBL PAN można prześledzić, jak wstępne instytutowe koncepcje trzech typów wydań naukowych przeznaczonych dla różnych czytelników interesująco zmieniały się w spotkaniu z potrzebami odbiorców, prowadząc do wykształcenia się nowych form wydań autorów epoki staropolskiej i oświecenia. W Instytucie kstałtowały się też zasady wydawania zarówno pełnych korpusów dzieł literackich wybitnych pisarzy romantyzmu, pozytywizmu i modernizmu, jak i korespondencji i literatury dokumentu osobistego – obszarów piśmiennictwa coraz bardziej interesujących dla współczesnych czytelników. W najnowszych czasach edytorzy naukowi stają też wobec nowych problemów dostosowania sposobów utrwalania i rozpowszechniania tekstów w środowisku cyfrowym, dającym nowe szanse wielowarstwowego udostępniania i opracowania tekstu. Od „Bogurodzicy” do wirtualnych „dzieł w toku” –  badacze związani z Instytutem od lat tworzą nowe standardy edytorstwa wszystkich gatunków literatury wszystkich epok.

Od 700 000 lat rzeźbiono figurki kobiece, często w kamieniu. Poznamy najpiękniejsze z nich, zobaczymy portrety modelek Wenus z Willendorf lub Kostionek, zobaczymy, jak na styl prehistorycznych rzeźb pań wpływał rodzaj użytego kamienia. (Treść wykładu od 16 lat)

Zastanowimy się, w jaki sposób ogień, woda, wiatr i lód tworzyły krajobrazy różnych części Polski. Spróbujemy znaleźć związki między geologiczną przeszłością regionów a ich historią i kulturą, np. czy lodowiec miał wpływ na powstanie państwa polskiego.

Wielokrotnie w dziejach powracało przekonanie, że piękne minerały (kamienie szlachetne) mają moc uzdrawiania – zastanowimy się, czy jest ono prawdziwe. Poznamy też minerały – źródła pierwiastków niezbędnych do życia i rolę tych pierwiastków w nas.