Nauki społeczne

Bliskie związki, a w szczególności związki romantyczne, są jednym z ważniejszych obszarów naszego funkcjonowania społecznego. Jakość relacji partnerskich niejednokrotnie wyznacza nasze priorytety życiowe i w dużym stopniu decyduje o ocenie poziomu całego życia. Dla wielu osób również istotne znaczenie ma jakość relacji rodzicielskich. Satysfakcjonujące związki mogą stać się motorem intensywnego rozwoju zarówno osobistego, jak i zawodowego. Natomiast brak porozumienia z partnerem życiowym i/lub dziećmi może przyczynić się do obniżenia jakości życia we wszystkich dziedzinach życia, włącznie z pogorszeniem zdrowia fizycznego i psychicznego. 

Celem warsztatu będzie przedstawienie psychologicznych mechanizmów powstawania, utrzymywania oraz rozpadu bliskich związków. Prowadząca omówi na czym polega i kiedy kształtuje się styl przywiązania, który w znacznej mierze wyznacza jakość bliskich związków. Każdy uczestnik będzie miał możliwość sprawdzenia swojego własnego stylu przywiązania. Zostaną również poruszone wątki dotyczące dynamiki związków intymnych oraz chemii miłości.

W czasie spotkania opowiemy o tym, jak urządzenia i aplikacje mogą nas śledzić, jakie dane są zbierane oraz co na ich podstawie można na nasz temat wywnioskować. Po wykładzie odbędzie się debata poświęcona zagrożeniom i korzyściom związanym ze zbieraniem danych o użytkownikach.

Czym styl coachingowy różni się od innych styli zarządzania? W jaki sposób można go zastosować? Jakie wyzwania stoją przed menedżerem coachem? Podczas wykładu słuchacze dowiedzą się, jaka zależność zachodzi pomiędzy wprowadzeniem tego stylu zarządzania, a poziomem zaangażowania pracowników oraz jak wspierać menadżerów, gotowych podjąć wyzwanie związane ze zmianą stylu zarządzania zespołami.

Polski dyskurs publiczny za sprawą rozmaitych czynników i procesów przeżywa niespotykaną dotąd polaryzację opinii społecznych. Podział na wrogie plemiona „prawaków” i „lewaków”, gotowych bronić swoich wizji rzeczywistości „do ostatniej kropki”, widoczny jest już nie tylko w przestrzeni medialnej, ale i w przestrzeni publicznej. Uwidacznia się on w szczególności wokół dyskusji nad tematami ‘kontrowersyjnymi’, jak aborcja, pedofilia, kryzys uchodźczy czy prawa mniejszości, zatem kwestii, w których nie da się udzielić jednoznacznej odpowiedzi, bez naruszania spójności tożsamości (Polak-katolik, postępowy Polak) oraz konsensusu wartości. Jednocześnie znaczenie zyskuje pojęcie postprawdy – swoistego naginania rzeczywistości do życzeniowej wizji świata oraz zamykania się w tzw. „bańkach informacyjnych”, do których z trudem dociera przekaz niezgodny z przekonaniami. A może jedynie... podkreślany w mediach poziom wrogości w Polsce i zjawisko przywoływania resentymentów dotyczy grup marginalnych, a w przestrzeni publicznej nic się nie zmieniło? Może to, co nazywamy polaryzacją i podziałem na plemiona jest znanym od dawna na Zachodzie zubożeniem debaty publicznej („każdy mówi, ale nikt nie słucha”) i przykładaniem mniejszej wagi do faktów niż celu, jakiemu ma służyć określony dobór mniej lub bardziej zweryfikowanych informacji (wówczas za Nietzschem możemy powiedzieć, że nie ma faktów, są jedynie interpretacje!). Podczas spotkania zaprezentowane zostaną wyniki badania dyskursu publicznego w dzielących Polaków kwestiach: m.in. przyjmowania uchodźców, dopuszczalności aborcji, penalizacji pedofilii. Staną się one punktem wyjścia do dyskusji, czy zmiany, które widzimy w dyskursie publicznym są naszym „polskim poletkiem” czy globalnym trendem, widocznym również w innych krajach.

Tematem warsztatu jest organizowanie dyskusji tak by przynosiły twórcze efekty. Jak określić temat dyskusji, by nie wskazywał z góry na to czyje stanowisko jest bardziej słuszne? Gdzie się spotkać? Jak zorganizować samo spotkanie: gdzie się spotkać, jak siedzieć? Czy ktoś powinien prowadzić dyskusję? Jaka powinna być procedura? Jakich zasad powinni przestrzegać uczestnicy?

Na mapach współczesnych miast można z łatwością znaleźć granice rozdzielające różne grupy czy kategorie społeczne, np. osoby o różnych rasach. W wielu miastach znajdziemy dzielnice bogate i biedne, „stare” i „młode”.  Taki stan rzeczy może zaistnieć nie tylko tam, gdzie jest wiele uprzedzeń i niechęci między różnymi grupami, ale też w społeczeństwie tolerancyjnym wobec odmienności.

Gra posłuży nam do znalezienia odpowiedzi na pytanie, dlaczego w tolerancyjnym społeczeństwie tworzą się getta. Bazuje ona na modelu zaproponowanym przez Thomasa Schellinga, laureata Nagrody Nobla z ekonomii, i ilustruje mechanizmy prowadzące do segregacji przestrzennej.

Gracze wcielą się w przedstawicieli 2 plemion: pomarańczowego i fioletowego, i będą szukać odpowiedniego miejsca do życia. Uczestnicy, tworząc wspólnie bardzo prostą symulację przestrzeni miejskiej, będą podejmować decyzje o przeprowadzce i obserwować, jak mało potrzeba, żeby się "odseparować" od innych.

Wprowadzeniem do prezentacji są wyniki badań podstawowych zespołu GAMESlab nad wpływem doświadczenia z grami komputerowymi na zdolności umysłowe. Efekty tych prac dały początek projektowi badawczo-rozwojowemu ESPORTSlab, któremu poświęcona będzie druga część wystąpienia. Omówione zostaną podstawowe problemy badawcze, skala realizacji oraz koncepcja planu badań.