wykład

Twórczość Stanisława Moniuszki - pozornie wszyscy ją znamy. Przynajmniej kilka utworów lub choć jedną melodię jego autorstwa. Pozostaje jednak kompozytorem niedostatecznie zbadanym, a jego szeroka spuścizna ciągle wymaga odkrywania. Szczególnie w roku 2019 - Roku Stanisława Moniuszki. 

Takiego odkrywania podjęli się wykładowcy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, którzy zaprezentują Państwu nieznaną muzykę Moniuszki: fortepianową (w wykonaniu pianisty, teoretyka muzyki i kompozytora, prof. UMFC dr. hab. Marcina Tadeusza Łukaszewskiego), orkiestrową (wg najnowszej edycji, najbliższej oryginałowi, nad którą pracuje grupa badawcza pod kierunkiem prof. UMFC dr hab. Alicji Gronau-Osińskiej i ad. dr. Ignacego Zalewskiego) i pieśniarską, w nieznanych przekładach (m. in. na język czeski, rosyjski czy niemiecki) pochodzących z epoki (którą przedstawi st. wykł. Emilian Madey oraz zaproszeni przez niego śpiewacy). Będzie to możliwość dotknięcia prawdziwego Moniuszki.

Chociaż kategoria „climate fiction” nie weszła jeszcze na stałe to taksonomii gatunków (ale też jej nośność nie zależy od oficjalnego uznania za nowy gatunek), nie ulega wątpliwości, że w ciągu ostatnich kilku dekad mamy do czynienia z nowym rodzajem opowieści – zarówno w literaturze, jak i innych mediach. Pod wieloma względami „climate fiction” to etykietka eklektyczna – niektóre teksty określane takim mianem reklamowane są jako science fiction, inne – jako fantasy, a jeszcze inne – jako literatura głównego nurtu. Bardzo różne są w nich również scenariusze narracyjne czy bohaterki i bohaterowie. To, co je łączy jest skupienie się – w takiej czy innej formie – na największym wyzwaniu z jakim musi zmierzyć się świat w XXI wieku: kryzysie klimatycznym. W czasie wykładu przyjrzymy się „climate fiction”, omówimy jej metafory oraz przyjrzymy się wybranym filmom, powieściom i komiksom.

Jaką wizję świata przedstawiają? Jaką zmianę myślenia o świecie i naszej z nim relacji proponują?

Wykład wskaże, jak szukać odpowiedzi na te i inne pytania.

Państwo polskie po odzyskaniu niepodległości postawiło na rozwój obronności. Wiązało się to szeregiem innowacji technicznych oraz rozwojem nowych rodzajów broni i uzbrojenia. Zabytki tego okresu, część z nich rozproszona po Europie, stanowią interesujący materiał dokumentalny oraz konserwatorski. Specjaliści Narodowego Muzeum Techniki przedstawią fakotografię najciekawszych z nich, zapoznają słuchaczy z przebiegiem pozyskiwania zbiorów uzbrojenia oraz ich konserwacji.

LCD vs OLED

Przełom XX i XXI wieku to czas lawinowej / jakościowej zmiany funkcjonujących na rynku systemów monitorów, ekranów telewizyjnych, komputerowych dla laptopów i telefonów. W miejsce „klasycznych” lamp kineskopowych weszły „płaskie” monitory ciekłokrystaliczne (LCD = Liquid Crystal Display); plazmowe (PDP = Plazma Display Panel); czy organiczne diody elektroluminescencyjne (OLED= Organic Light Emitting Diode).

            Przedmiotem wykładu będzie omówienie podstaw działania (sposobu wyświetlania informacji) w każdym z tych typów wyświetlaczy, omówienie podstawowych zalet i wad każdej z ww. technik oraz próba oceny, jaka będzie przyszłość systemów zobrazowania w najbliższym czasie.

                Wyświetlacze ciekłokrystaliczne obecnie królują na rynku światowym i w najbliższych 3-5 latach chyba nie są zagrożone. Mimo ewidentnych wad tej techniki takich jak długie czasy przełączania obrazu, trudności z uzyskaniem szerokiego kąta widzenia obrazu, czy wreszcie koniecznością zastosowania podświetlenia (są to wyświetlacze pasywne = same nie emitują światła) zajmują one dominująca pozycję zarówno na rynku monitorów komputerowych, jak i telewizorów. Przyczyny tego stanu zostaną omówione na spotkaniu.

                Wyświetlacze Plazmowe kilka lat temu zniknęły z taśm produkcyjnych i to mimo bardzo dobrego, aktywnego obrazu, doskonale sprawdzającego się w systemach 3D. Mimo tego, że w latach 2000 / 2004 były dominującymi na rynku telewizorów o dużych przekątnych. Na wykładzie spróbujemy poznać przyczyny tego stanu.

     &

W ostatnich latach szeroko rozpowszechniły się aplikacje mobilne. Czy można je wykorzystywać do nawigacji w budynkach, w dużych centrach handlowych, na parkingach podziemnych czy biurowcach? Czy nawiagacja jest możliwa tylko na zewnątrz - w samochodzie, na rowerze, czy hulajnodze? Wykład wprowadzi w tajniki i możliwości nawigacji w budynkach.

Współczesna cywilizacja to świat zaawansowanych technologii. Żyjemy w ich otoczeniu, nie zdając sobie nawet z tego sprawy – pełnymi garściami czerpiemy z zasobów technologii informacyjnych, elektronicznych, chemicznych, medycznych itp.

Jednym z urządzeń, które w istotny (choć dla wielu niedostrzegalny) sposób wpłynęło na kształt współczesnego świata technicznego jest laser – generator światła różnego od wszystkich innych występujących w naturze.  

Głównym celem tego wykładu jest przybliżenie i wyjaśnienie specyficznych właściwości światła laserowego. Zakres wykładu obejmuje omówienie fizycznych podstaw działania lasera i jego budowy, wyjaśnienie i demonstrację podstawowych właściwości promieniowania laserowego – monochromatyczności, kierunkowości, koherencji czasowej i przestrzennej oraz możliwości uzyskiwania niezwykle dużych gęstości mocy optycznej. Przedstawiona zostanie również krótka historia rozwoju techniki laserowej (na świecie i w Polsce), jej perspektywy oraz główne obszary zastosowań – w tym technologiczne, medyczne i militarne.
Wykład będzie uzupełniony demonstracją wybranych typów układów laserowych i krótkim pokazem laserowym.

Państwo polskie po odzyskaniu niepodległości postawiło na rozwój obronności. Wiązało się to szeregiem innowacji technicznych oraz rozwojem nowych rodzajów broni i uzbrojenia. Zabytki tego okresu, część z nich rozproszona po Europie, stanowią interesujący materiał dokumentalny oraz konserwatorski. Specjaliści Narodowego Muzeum Techniki przedstawią fakotografię najciekawszych z nich, zapoznają słuchaczy z przebiegiem pozyskiwania zbiorów uzbrojenia oraz ich konserwacji.

Leonardo da Vinci był wielkim wizjonerem, a jego prace mają wpływ na, bez mała, każdą dziedzinę współczesnego życia. W swoich projektach, np. maszyn latających, próbował naśladować naturę. Tworzył też wynalazki, takie jak pompy, dźwigi czy pogłębiarki, mające ułatwić życie ludziom. Część z tych wizji pozostała niezrealizowana z bardzo prostego powodu - Leonardo nie dysponował wystarczająco szeroką gamą materiałów. Obecnie realizuje się jego projekty pod postacią maszyn do badania wytrzymałości materiałów czy też mięśniolotów wykonanych z ultralekkich materiałów. Natchnienie z jego prac czerpią również dzisiejsi naukowcy - podglądają naturę w poszukiwaniu rozwiązań niemal doskonałych, powstałych na drodze milionów lat ewolucji, aby stworzyć nowe materiały i lepsze konstrukcje.

SmartPhone, SmartWatch, SmartDom... Co to jest smart i co oznacza SmartCity? Czy przyszłość należy do SmartCity? Czy miasto może być inteligentne? Czym się charakteryzuje takie miasto? 

W ramach zajęć przybliżymy słuchaczom propozycję konstrukcji bardzo szybkiego środka transportu - Hyperloop. Przedstawimy wyniki prac dotyczące uruchomienia tego rodzaju systemu transportowego. Skupimy się na zagadnieniach aerodynamiki, które pełnią kluczową rolę w działaniu urządzenia.

Prosty silnik spalinowy napędzający pojazd podobny do bryczki zapowiadał przełom w podróżowniu, kulturze, gospodarce. Samochód jest wynalazkiem,
który ukształtował współczesny świat. O rozwoju motoryzacji w Polsce od pierwszych prób po czasy współczesne opowiedzą specjaliści Narodowego Muzeum Techniki
w dwuczęściowym wykładzie popularnym, ilustrowanym materiałami dokumentalnymi oraz eksponatami pochodzącymi ze zbiorów Muzeum. Część pierwsza dn.21.09.2019, część druga 29.09.2019.

Aby z rany powstałej wskutek skaleczenia nie wypłynęło zbyt dużo krwi, w miejscu zranienia powstaje skrzep złożony między innymi z fibryny oraz komórek krwi. Ponieważ skrzep tworzy się w obecności przepływającej krwi, która wywiera na niego ciągły nacisk, musi on posiadać wysoką wytrzymałość oraz elastyczność, aby nie ulec przedwczesnemu zerwaniu. Właściwości te zapewnia skrzepowi obecności w nim sieci fibrynowej. Sieć ta może samoistnie zwiększyć swoją sztywność do tysiąca razy, jeśli zostanie poddana działaniu sił, a jej pojedyncze włókna mogą zostać rozciągnięte czterokrotnie, bez większego uszkodzenia.

W trakcie 30 minutowego spotkania zaprezentuję Państwu proces tworzenia sieci fibrynowej w warunkach laboratoryjnych, jej obrazowania mikroskopowego w warunkach statycznych oraz w obecności przepływu, oraz wytłumaczę mechanizmy, dzięki którym sieć ta jest w stanie wytrzymać ciągły nacisk przepływającej krwi

Rozwój podboju kosmosu pokrywa się w czasie z pojawianiem się i ekspansją zastosowań laserów. Te dziedziny uzupełniają się w wielu badaniach, a w szczególności  w geodezji satelitarnej i kosmologii.

1. Laserowe pomiary odległości do satelitów wyposażonych w kątowe odbijacze na ich powierzchniach z powodzeniem są do wielu lat wykorzystywane do dokładnych pomiarów geodezyjnych np. przemieszczeń płyt tektonicznych Ziemi.
2. Umieszczenie przez misje Apollo kątowych odbijaczy światła na Księżycu umożliwiło laserowe pomiary odległości do naszego naturalnego satelity. Znaczenie tych pomiarów sprawia, że planowane są dalsze generacje tych badań z powiększeniem dokładności pomiarów odległości z ok. 2 cm nawet do ok. 0,1 mm.
3. Wszystkie sondy kosmiczne misji badawczych kierowanych do planet Układu Słonecznego lub ich księżyców są wyposażane w laserowe altymetry (pomiary wysokości) oraz często w laserowe urządzenia badające skład atmosfery i gruntu, które mogą być automatycznie przekazywane na Ziemię.
4. Ostatnio rozwija się kierunek wykorzystania promieniowanie laserowego do łączności kosmicznej. Na ziemi problem ten został praktycznie rozwiązany przy pomocy łączności światłowodowej. W kosmosie niepodzielnie jak dotąd panuje łączność z wykorzystaniem mikrofal. Ma one swoje zalety, ale dużą wadę związaną z ograniczonym pasmem (prędkością przesyłania informacji). Przejście na zakres optyczny może zaradzić tym problemom.

Podbój kosmosu nie może się odbywać bez czynnego udziału techniki laserowej.

Celem wystąpienia jest ukazanie strategii tożsamościowych  ukraińskich kobiet -  migrantek poprzez odwołanie się do wyników badań prowadzonych w Polsce i na Ukrainie. Autorka przedstawi autopercepcję ukraińskich kobiet - migrantek mieszkających w Polsce oraz ukaże jak są one postrzegane i wartościowane przez „swoich” na Ukrainie, a więc członków ich własnych rodzin lub najbliższego środowiska sąsiedzkiego. Jednocześnie referentka postara się odpowiedzieć na pytanie czy kobieta-Ukrainka uwikłana w sytuację migracji to nadal „Swoja-Ukrainka” czy Ukrainka, która stała się „Obca”, ponieważ w wymiarze temporalnym i przestrzennym uległa europeizacji i przemianom kulturowym w obszarze ról płciowych i społecznych. W czasie wykładu zostaną omówione czynniki, które przyczyniają się do tego, że ukraińskie kobiety podejmują decyzję o migracji, niejednokrotnie pozostawiając w ojczyźnie zarówno swoich mężów, jak i dzieci. Referentka opowie również o problemach i trudnościach, z którymi borykają się ukraińskie migrantki, a także przybliży ich życie codzienne w wymiarze funkcjonowania na rynku pracy, kwestii edukacji dzieci ukraińskich w polskich szkołach, czy też zwykłych, prozaicznych spraw związanych z pracą, domem i formami spędzania czasu wolnego.

Co to jest sekta destrukcyjna? Czy wiesz, w jaki sposób werbują i uzależniają swoich członków grupy o charakterze parareligijnym, paranaukowym, paramedycznym i parapsychologicznym? O tym, jak nie wpaść w sidła sekt, jak radzić sobie z nieetycznym wpływem osób trzecich opowie w trakcie wykładu socjolog i pedagog, dr Agnieszka Bukowska. Słuchacze zapoznają się z podstawowymi metodami werbunku i sposobami uzależnienia jednostki od lidera oraz od innych współwyznawców

O niektórych ludziach mówimy: „O! To prawdziwy mózg matematyczny!” Czy „mózg matematyczny” to właściwość tylko niektórych wybrańców losu? Współczesne badania psychologiczne, jak i neuroobrazowe, prowadzone na ludziach i zwierzętach pokazują, że „mózg matematyczny” zaczął się kształtować we wczesnej ewolucji kręgowców, a jednocześnie u ludzi wykazuje zaskakującą ciągłość między przybliżonym spostrzeganiem liczebności zbiorów a symboliczną, zaawansowaną matematyką. Jednocześnie jednak wykształcenie przez człowieka językowych i kulturowych technik liczenia i zapisu liczb wprowadza zmiany w funkcjonowaniu „mózgu matematycznego” i dodaje do niego nowe struktury. Przedstawiając działanie mózgu matematycznego, omówimy podstawowe systemy przetwarzania informacji o liczbie, wspólne dla ludzi i zwierząt, ich mózgowe podstawy oraz jak uczenie się językowych systemów liczenia, a później zapisu liczb w postaci cyfr i innych symboli, zmienia funkcjonowanie mózgowych mechanizmów przetwarzania liczb. Będzie mowa o „neuronach liczbowych”, związkach umysłowych reprezentacji liczby i przestrzeni, o tym, jak spostrzegają i różnicują liczby ryby, kurczaki, szympansy, noworodki, niemowlęta i profesjonalni matematycy, a jak, i dlaczego z liczbami nie mogą sobie poradzić niektóre mózgi skądinąd inteligentnych ludzi.

Singapur to synonim sukcesu gospodarczego i najwyższych w świecie standardów życia. Kawałek Zachodu w Azji. Osiągnął wielki sukces, przekształcając się z maleńkiego kraju Trzeciego Świata w globalną metropolię, co miało swoje podstawy w sukcesach polityki ukierunkowanej na kreowanie tego miasta-państwa jako regionalnego centrum. Było to także konsekwencją świadomości wiodących sił, iż Singapur może przezwyciężyć ograniczenia swojego małego rynku wewnętrznego jedynie poprzez stworzenie infrastruktury i rozwiązań instytucjonalnych, gwarantujących konkurencyjność w wymiarze globalnym.

Oczywiście Singapur musi mierzyć się z licznymi nowymi wyzwaniami, będącymi czy to skutkiem załamań koniunktury w regionie czy globalnych kryzysów gospodarczych. Wyzwaniem w płaszczyźnie wewnętrznej jest na dzień dzisiejszy kwestia utrzymania stabilności po utracie lidera i stratega, jakim był twórca Singapuru Lee Kuan Yew.

Spotkanie będzie polegało na pokazie zdjęć miejsc pamięci z Chorwacji i Serbii związanych z polityką pamięci tych dwu państw od rozpadu Jugosławii w 1991 r. do dziś. Omawiając slajdy, prowadzący zrekonstruuje podstawowe mity historyczne z czasów średniowiecza i nowożytności oraz II wojny światowej, na których opiera się współczesna tożsamość chorwacka i serbska. Choć w obu krajach odrzucono ideę jugosłowiańską, jednak nie usunięto wszystkich symboli z okresu 1945-1991. Oznacza to, że ulice marszałka Tity, pomniki walk partyzanckich czy symbole czerwonej gwiazdy nadal można spotkać na ulicach miast. W Chorwacji i Serbii nie było ustawy dekomunizacyjnej, co istotnie odróżnia je od Polski, Ukrainy czy państw bałtyckich. Skłania to do refleksji nad odmiennością jugosłowiańskiego komunizmu od komunizmu w państwach europejskich zależnych od ZSRR. Pokaz slajdów stanowi załącznik książki "Balast czy fundament? Serbia i Chorwacja wobec własnej historii od schyłku Jugosławii do współczesności", która ukaże się z końcem 2019 r.

Wykład przedstawia wyniki badań terenowych dotyczących współczesnego buriackiego szamanizmu w Mongolii realizowanych w ramach grantu NCN Miniatura 2. Badania skupiają się nad problemami odrodzenia i instytucjonalizacji etnicznego systemu wierzeń Buriatów, jednego z ludów mongolskiego kręgu kulturowego, którzy zamieszkują współcześnie w trzech graniczących ze sobą państwach: Rosji, Mongolii i w Chinach (Mongolia Wewnętrzna). We wszystkich tych trzech krajach zachodzą procesy zmiany społecznej mające wpływ nie tylko na tryb życia Buriatów, ale także na ich kulturę i wierzenia religijne (tradycyjne religie buriackie to szamanizm i buddyzm w formie lamaistycznej).

W ramach wykładu omówione zostaną wstępne wyniki badań prowadzonych w lipcu i sierpniu 2019 roku, a więc będzie to jedna z pierwszych prezentacji tych badań. Wykład będzie nawiązywał także do wcześniejszych badań dotyczących buriackiego szamanizmu.

W ramach wykładu zaprezentowane zostaną materiały wizualne z badań terenowych, ale nie zabraknie też czasu na pytania i dyskusję. Wykład kierowany jest nie tylko do osób zainteresowanych Mongolią, różnorodnością kulturową i religijną współczesnego świata, ale także do osób, które chciałyby dowiedzieć się, w jaki sposób prowadzi się badania antropologiczne i socjologiczne.

Połączenie talentu i wytrwałości może być kluczem do sukcesu. Badania pokazują wyraźnie, że ci którzy odnieśli największe sukcesy w nauce, technice i technologii, biznesie, edukacji i są uznawani za innowatorów, byli jednocześnie wybitnie utalentowani i wytrwali w swoich działaniach. Oznacza to, że sam talent nie jest żadną gwarancją sukcesu. Co więcej, sam talent jest często przeceniany. Co w takim razie odróżnia tych najlepszych od całej reszty? Znane są liczne przypadki wybitnie utalentowanych osób, które nigdy nie osiągnęły żadnego znaczącego sukcesu. Czy rzeczywiście talent połączony z wytrwałością jest kluczem do odkrywania innowacji? Odpowiedzi na to pytanie będziemy poszukiwać wspólnie podczas warsztatu.

Od czasów rozpoczęcia budowy w roku 2002 Miasteczko Wilanów wzbudza wiele kontrowersji. Z jednej strony przedstawiane jest jako wyjątkowy projekt architektoniczno-urbanistyczny, z drugiej zaś jako miejsce zamieszkania „słoików” i „lemingów”. Według krytyków Miasteczka jego mieszkańcy, ślepo podążający za trendami wyznaczanymi przez międzynarodowe korporacje, przypominają lemingi – zwierzęta, które miałyby bezmyślnie ulegać masowemu pędowi i w ten sposób popełniać zbiorowe samobójstwa. Typowy mieszkaniec Miasteczka Wilanów byłby widziany jako przedstawiciel klasy średniej, przyjezdny do Warszawy z innej miejscowości, skupiony jedynie na karierze konformistyczny pracownik wielkiej korporacji. Miasteczko Wilanów zasłynęło w mediach jako obszar o ograniczonym dostępie do przestrzeni i usług publicznych. W tym zamieszkanym przez 25 tysięcy osób osiedlu funkcjonuje tylko jedna publiczna szkoła podstawowa, nie ma publicznej przychodni internistycznej, brak również publicznego parku. Pierwsza szkoła podstawowa w Miasteczku Wilanów została otwarta w 2016 roku. Placówka planowana była na 500 uczniów, zapisało się do niej zaś 750 dzieci. Obecnie do szkoły uczęszcza prawie 1200 uczniów. Domniemywać można, że problem ten będzie narastać. Wilanów ma najwyższy z dzielnic Warszawy przyrost naturalny; wciąż powstają tam nowe inwestycje mieszkaniowe. Pomimo powyższych niedogodności w badaniach jakości życia mieszkańcy Miasteczka Wilanów deklarują wysoki poziom zadowolenia z miejsca zamieszkania. Podczas wykładu przeanalizuję fenomen Miasteczka Wilanów przez pryzmat relacji pomiędzy sferą publiczną a prywatną z odniesieniem do wybranych teorii socjologii miasta.

Wykład z elementami warsztatu o tym jak przewidzieć wpływ kolorów na zachowanie człowieka w procesie komunikacji interpersonalnej oraz jaką rolę odgrywa kolor w życiu codziennym, a także w kulturze, sztuce i biznesie?

Kolor jako wrażenie zmysłowe wpływa na nasze zachowania, emocje i nastroje. Barwy oddziałując na centralny układ nerwowy i korę mózgową, mogą wyzwalać i stymulować wspomnienia, myśli i doświadczenia. Natomiast wybór odpowiedniego koloru ma istotny wpływ na wszystkie wrażenia zmysłowe, które pozwalają na wizualizację tożsamości osoby, firmy czy marki. Widziane przez ludzi kolory są tworzone przez fale świetlne. Różne kolory mogą wywoływać odmienne efekty psychologiczne i bezpośrednio oddziaływać na ludzki organizm i psychikę. Barwy są obecne we wszystkich dziedzinach życia od koloru ubrań, poprzez wystrój wnętrz, aż po wykorzystanie koloru jako narzędzia w świecie biznesu, marketingu i reklamy.

Na wykładzie opowiem czym jest kolor? Jak wpływa na nasze codzienne życie? Czy możemy kontrolować oraz zmieniać nasze emocje, myśli i nastroje przy pomocy kolorów? Co dzieje się w naszym mózgu, kiedy widzimy kolory? A także, czy kolory pachną i przybierają kształty oraz jak wpływają na naszą wyobraźnię, postawę twórczą i innowacyjne podejście do życia? Można będzie się także dowiedzieć jak skutecznie zarządzać kolorem i w jaki sposób dopasować kolor do konkretnej sytuacji?

Kim jest obcy? Z czego wynika jego obcość? Co różni „nas” od „nich”? Od początku tzw. kryzysu uchodźczego w 2015 roku pytania te mają fundamentalne znaczenie i wymagają szczególnego namysłu. Wykład będzie stanowił wprowadzenie w tę tematykę, prezentując różne podejścia do kwestii obcości i swojskości obecne w naukach społecznych. Pierwsza część spotkania dotyczyć będzie konstruowania obcości na poziomie jednostkowym. Opierając się na wybranych teoriach psychologii społecznej i poznawczej, omówię zjawiska takie jak stereotypy, heurystyki, atrybucje oraz dynamikę relacji międzygrupowych. W drugiej części wykładu przedstawię konstruowanie obcości na poziomie zbiorowym, przede wszystkim za sprawą działań dyskursywnych, a także zaprezentuję metody, których socjologowie używają do badania poczucia swojskości i obcości. Wreszcie w trzeciej części opowiem o tym, jak powyższe mechanizmy działają wspólnie w przypadku konstruowania uchodźcy jako „obcego”.

Treningi i szkolenia VR są efektywne i znacznie tańsze niż ich tradycyjne formy. Szkolenie VR umożliwia przećwiczenie konkretnych czynności potrzebnych w pracy. W odróżnieniu od tradycyjnych instrukcji czy materiałów wideo, w VR uczestnik zdobywa nie tylko wiedzę, ale też elementarne doświadczenie. Dzięki digitalizacji zachowania może otrzymać precyzyjną informację zwrotną i ćwiczyć różne scenariusze, tworzone na bazie uprzednich doświadczeń. VR umożliwia przeniesienie uczestników w miejsca trudno dostępne lub niebezpieczne  (np. w przypadku strażaków lub górników), a także ćwiczenie umiejętności „miękkich”.

Symulacje VRLab IPPAN pozwalają na ćwiczenie np. publicznych wystąpień, gdzie ważne jest utrzymywanie kontaktu wzrokowego ze słuchaczami. Innym przykładem może być kierowana do nauczycieli symulacja, w której mogą się oni wcielić w rolę ucznia z dysleksją.  Wyniki badań dowodzą, że przyjmowanie perspektywy innej osoby prowadzi do zmiany zwyczajowego sposobu myślenia o problemach, a przez to, zmiany postaw i zachowania.

Pierwsze udokumentowane próby stosowania VR w terapii leczenia akrofobii (czyli lęku wysokości). Rozwój technologii bardzo ułatwił tworzenie tego rodzaju środowisk. Obecnie można znaleźć bardzo wiele aplikacji wspomagających leczenie fobii.

Dzięki zjawisku ucieleśnienia poprawić można nastrój i ogólny dobrostan psychiczny. Uczestnik wciela się w awatara, czyli swoją cyfrową reprezentację, a to, czego doświadcza awatar, staje się realne dla niego realne. Awatar może przyjąć dowolną formę, a uczestnicy mogą się przenosić między wirtualnymi „ciałami”. Wykorzystali to naukowcy z Barcelony tworząc symulację, w której uczestnik wchodzi w rolę terapeuty i może sam sobie udzielić porady.