Lasery w kosmosie

Rozwój podboju kosmosu pokrywa się w czasie z pojawianiem się i ekspansją zastosowań laserów. Te dziedziny uzupełniają się w wielu badaniach, a w szczególności  w geodezji satelitarnej i kosmologii.

1. Laserowe pomiary odległości do satelitów wyposażonych w kątowe odbijacze na ich powierzchniach z powodzeniem są do wielu lat wykorzystywane do dokładnych pomiarów geodezyjnych np. przemieszczeń płyt tektonicznych Ziemi.
2. Umieszczenie przez misje Apollo kątowych odbijaczy światła na Księżycu umożliwiło laserowe pomiary odległości do naszego naturalnego satelity. Znaczenie tych pomiarów sprawia, że planowane są dalsze generacje tych badań z powiększeniem dokładności pomiarów odległości z ok. 2 cm nawet do ok. 0,1 mm.
3. Wszystkie sondy kosmiczne misji badawczych kierowanych do planet Układu Słonecznego lub ich księżyców są wyposażane w laserowe altymetry (pomiary wysokości) oraz często w laserowe urządzenia badające skład atmosfery i gruntu, które mogą być automatycznie przekazywane na Ziemię.
4. Ostatnio rozwija się kierunek wykorzystania promieniowanie laserowego do łączności kosmicznej. Na ziemi problem ten został praktycznie rozwiązany przy pomocy łączności światłowodowej. W kosmosie niepodzielnie jak dotąd panuje łączność z wykorzystaniem mikrofal. Ma one swoje zalety, ale dużą wadę związaną z ograniczonym pasmem (prędkością przesyłania informacji). Przejście na zakres optyczny może zaradzić tym problemom.

Podbój kosmosu nie może się odbywać bez czynnego udziału techniki laserowej.