Program - spotkania

Certyfikowana trenerka komunikacji opartej na empatii wyrosłej z non violence communication Marshala Rosenberga, która przez kilka lat zajmowała się dokumentacją zbrodni wojennych dla Muzeum Holokaustu w Nowym Jorku oraz dla polskich dokumentalistów oraz realizowała program badawczy NCN, opierający się na wywiadach przeprowadzonych w środowiskach uchodźców i imigrantów z Bośni i Hercegowiny, poprowadzi warsztaty i podzieli się  narzędziami i doświadczeniami.

Akcja AB - znana też jako Nadzwyczajna Akcja Pacyfikacyjna była naturalną kontynuacją represji prowadzonych konsekwentnie przez niemieckich okupantów od pierwszych dni wojny z Polską. Poprzedzały je, Operacja Tannenberg, Intelligenzaktion, masowe egzekucje w lasach piaśnickich, w tzw. dolinie śmierci pod Bydgoszczą. Także Warszawa i jej okolice miały już za sobą mordy w Zielonce, Natolinie, w ogrodach Sejmowych, na terenie Gór Szwedzkich i w samych Palmirach. Do Akcji AB Niemcy przygotowywali się bardzo starannie od stycznia 1940 r., a jej kulminacyjnymi punktami były aresztowania z końca marca 1940 i masowe egzekucje dokonane w Palmirach w końcu czerwca tego roku.

Uczestnicy zajęć będą mieli możliwość zapoznania się z obiegiem mleka w banku mleka od dawcy do biorcy, z włączeniem zasad rekrutacji honorowych dawczyń mleka, procesami laboratoryjnymi jakim podlega mleko zanim trafi do potrzebującego pacjenta oraz kryteriami zakwalifikowania pacjentów do żywienia mlekiem z banku. Ponadto, zaprezentowana zostanie najnowsza wiedza dotycząca składu i roli pokarmu kobiecego. Omówione zostaną także uwarunkowania związane ze różnicami składu mleka u poszczególnych kobiet i na różnych etapach laktacji. Wykonane zostaną pokazowe analizy składu próbek mleka kobiecego.

Podsumowanie zajęć będzie miało charakter interaktywnego quizu.

Techniki działania włamywaczy i praktyczne zagadnienia prawne związane z kradzieżą z włamaniem.

Paragrafy w cyberprzestrzeni: złodzieje NFT, bitcoinowe oszustwa, cyberterroryzm –  czy w metaświecie potrzeba metasądu?

Z konopi siewnych na świecie produkuje się ponad 25 tysięcy produktów. Przybliżymy niektóre z nich, które mogą pomóc nam w walce z wieloma niekorzystnymi zjawiskami. Opowiemy również jak bezpiecznie i legalnie uprawiać konopie.

Ukazanie lasu jako źródła inspiracji twórczej w kulturze i sztuce

Współcześnie obserwujemy dynamiczne zmiany w podejściu do rozumienia schizofrenii oraz w stosowaniu metod terapeutyczno-leczniczych. Zmianie uległa także definicja zdrowienia. To nie jest już tylko brak objawów schizofrenii, ale również odbudowanie wiary w siebie, poczucia sprawstwa, rozwój zasobów, aktywne uczestnictwo w procesie leczenia/zdrowienia i branie za nie odpowiedzialności. Rozwój środowiskowych systemów wsparcia w lokalnych społecznościach stworzył możliwość kontynuowania leczenia po hospitalizacjach, a także przyczynił się do zmiany spojrzenia na choroby psychiczne, jak na choroby takie jak inne. Jedną z konsekwencji tych zmian jest powstawanie pierwszych w Polsce grup samopomocowych tworzonych przez osoby z doświadczeniem kryzysu psychicznego. Dzięki ich działalności osoby po kryzysach psychicznych zaczęły zmieniać rolę z biernego pacjenta na aktywnego eksperta przez doświadczenie. Jedną z takich grup jest Grupa Wsparcia Osób z Doświadczeniem Kryzysu Psychicznego TROP. Kolejną konsekwencją zmiany wizerunku osób z doświadczeniem schizofrenii są zmiany w organizacji opieki psychiatrycznej w Polsce. W ostatnich latach wprowadzono kursy dla asystentów zdrowienia oraz doradców zdrowienia, czyli osób po kryzysach psychicznych. Osoby te są przygotowywane do podjęcia współpracy z zespołami medycznymi i terapeutycznymi w szpitalach psychiatrycznych, poradniach, zespołach leczenia środowiskowego czy środowiskowych systemach wsparcia. Osoby z doświadczeniem schizofrenii podejmując rolę eksperta przez doświadczenie, jako asystenta zdrowienia lub doradcy zdrowienia stają się partnerami profesjonalistów, członkami zespołów terapeutycznych, co potwierdza, że schizofrenia jest chorobą taką jak inne, z którą można godnie żyć, samorealizować się i wspierać innych.

Chociaż emocje są nam dane przez biologię, wyposażają nas w moc, która pomaga nam żyć, to jednak w wielu sytuacjach możemy mieć wrażenie, że zamiast nas wspierać, tylko nam to życie utrudniają. W każdym wieku, ale szczególnie, gdy jest się młodym i dopiero odkrywa się siebie, otaczający świat i innych ludzi, codziennie można przeżywać wiele różnych emocji. Dorastanie – choć fascynujące – to często też trudny i burzliwy okres w życiu, przez co nieraz można poczuć się jak na emocjonalnej karuzeli.

Warsztat dedykowany jest dla młodzieży, która chciałaby porozmawiać o emocjach i zapoznać się z ich tajnikami. Jego celem jest podniesienie kompetencji emocjonalnych. Wspólnie poszukamy odpowiedzi, czym są emocje, jakie mamy emocje, czemu one służą, gdzie powstają (trochę o sekretnym życiu mózgu i funkcji poznawczych) i w jaki sposób nasze ciało je komunikuje. Na zajęciach też odpowiemy na pytania, dlaczego emocje są ważne, jak je rozpoznawać oraz jak o nich rozmawiać, wykorzystując w tym celu mapę emocji. Jest to narzędzie, które pomaga odnaleźć się w swoich emocjach, rozpoznawać je, rozumieć i nazywać to, co się czuje i jak to się przejawia w ciele. A to pozwoli na pójście dalej – na skorzystanie ze strategii efektywniejszego radzenia sobie z emocjami trudnymi i zadbania o siebie.

W związku z tym, że sama wiedza teoretyczna nie wystarcza, aby sprawnie poruszać się we własnych emocjach, spotkanie będzie poprowdzone w formie warsztatu – interakcji z uczestnikami, którzy będą mogły zadawać pytania, dzielić się swoimi przemyśleniami, wykonają wspólnie ćwiczenie z mapą emocji.

Celem wykładu jest prezentacja wiedzy na temat możliwych konsekwencji doświadczeń traumatycznych w kontekście czynników podatności oraz aktualnych modeli rozumienia czynników powodujących rozwój zaburzeń po traumie w postaci PTSD, a także prezentacja form terapii o potwierdzonej naukowo skuteczności w pracy z tym zaburzeniem.

Zgodnie z obowiązującymi kryteriami diagnostycznymi DSM-5 i ICD-10/11 osoby które przeżyły doświadczenia o charakterze traumatycznym mogą rozwinąć zespół stresu pourazowego (PTSD).

Na wykładzie zostaną przedstawione dokładne kryteria diagnostyczne zespołu stresu pourazowego(PTSD) w kontekście praktycznych wskazówek dotyczących rozpoznawania zachowań dysfunkcyjnych po traumie w przypadku osób dotkniętych tym zaburzeniem.

Ponadto zostaną przedstawione metody terapii zgodne z wytycznymi WHO, NICE i APA dotyczące leczenia osób, które przeżyły doświadczenia o charakterze traumatycznym i rozwinęły zespół stresu pourazowego (PTSD).

Prelekcja dotyczyć będzie zjawiska pomagania, w oparciu o poprawne rozróżnienie różnego rodzaju zachowań pomocowych. Rozważone zostaną zagadnienia dotyczące wolontariatu – jego definicji oraz klasyfikacji. Największa uwaga poświęcona zostanie motywacji do pomagania. Pojawi się odpowiedź na pytanie „dlaczego (nie)pomagamy?” w oparciu o teorie prospołeczności i liczne przykłady. Omówione zostanie zjawisko altruizmu – czy jest on możliwy? Pojawią się treści dotyczące czynników hamujących lub wspierających akt bezinteresownej pomocy. Przedstawione zostaną przykłady działań wolontariackich w ostatnich miesiącach wraz z próbą określenia motywacji wolontariuszy do działania. Prelekcja pozwoli oszacować prawdopodobieństwo zaangażowania się w wolontariat w przyszłości i poznać własny sposób spostrzegania zjawiska pomocy innym. Słuchacze zapoznani zostaną z szeregiem wyjaśnień aktu udzielenia/nieudzielenia pomocy w różnych okolicznościach.

Kiedy nasz znajomy ogląda memy kotów w internecie, zamiast przygotowywać szkolny projekt, możemy rzucić: „Nie pracuj tak ciężko!”. Jest to wypowiedź ironiczna, której kilkuletnie dziecko, znając sytuację, mogłoby nie zrozumieć. „Ciężko? Ale jak to ciężko? Czy praca tego pana dotyczy kotów w internecie?”.

Ironia werbalna jest ogólnie definiowana jako rodzaj wypowiedzi, w której istnieje różnica między zamierzonym a dosłownym znaczeniem tego, co się mówi (Garmendia, 2018, Grice, 1975). Ironia jest używana w około 8% wszystkich wypowiedzi w konwersacjach między znajomymi przez osoby anglojęzyczne mieszkające w USA (Gibbs, 2000). Użycie ironii jest częścią biegłości pragmatycznej i umiejętnością komunikacyjną. Skuteczne komunikowanie się jest ważne dla funkcjonowania w społeczeństwie. Ludzie są często oceniani w dużej mierze na podstawie zachowań komunikacyjnych. Jednak niewiele wiadomo na temat czynników, które mogą być związane z częstością używania ironii: dlaczego niektórzy używają ironii często, a inni nie? Czy istnieje związek między osobowością a używaniem ironii? Czy ironiści mają specyficzne poczucie humoru?

W wykładzie przedstawione zostaną również metody badania użycia ironii.

W wystąpieniu pokazane będą wstępne wyniki związane z czynnikami indywidualnymi i społeczno- kulturowych związanych z używaniem ironii werbalnej, pochodzące z projektu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki SONATA nr 2019/35/D/HS2/01005, przyznane Natalii Banasik-Jemielniak.

Długotrwała izolacja wywołana koniecznością zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa ma niszczący wpływ na naszą kondycję psychiczną i więzy społeczne. W takich warunkach dobrze sprawdza się idea współzamieszkiwania. Współzamieszkiwanie to wspólnota składająca się z kilku, kilkunastu osób (młodszych i/lub starszych) dzielących ze sobą wspólne przestrzenie jak np. dziedziniec, podwórko lub kuchnia z przestrzenią dzienną.

W ramach wykładu zostanie podjęta dyskusja, jakie są możliwości wdrożenia idei współzamieszkiwania w polskich miastach i jakie znaczenie ma wprowadzanie zieleni osiedlowej i przestrzeni wspólnych.

W warunkach ograniczeń spowodowanych sytuacjami kryzysowymi istnieje potrzeba znalezienia nowych terenów zapewniających regenerację i wypoczynek mieszkańców miast. Wyznaczenie dodatkowych terenów dla indywidualnej turystyki weekendowej pozwoli na odciążenie istniejących terenów rekreacyjnych miast, a także pozwoli na znalezienie wytchnienia na łonie natury.

W ramach wykładu podjęta zostanie dyskusja, jak i gdzie zidentyfikować tereny mogące pełnić funkcję turystyczno-rekreacyjną położone w gminach wiejskich i miejsko-wiejskich sąsiadujących z miastem. Dzięki temu systematyczne i zaplanowane działania i inwestycje wpłyną także pozytywnie na rozwój tych gmin.

Znajomość struktury przestrzennej białek pozwala zrozumieć procesy biologiczne, na najbardziej podstawowym, atomowym poziomie: sposób w jaki przebiegają reakcje katalizowane przez enzymy; sposób w jaki białka oddziałują z innymi białkami i małymi cząsteczkami; itp. Znajomość struktury, miejsc aktywnych lub wiążących w białkach, pozwala na zrozumienie ich specyficzności substratowej i zaprojektowanie cząsteczek lepiej z nimi oddziałujących, np. potencjalnych leków.

W krystalografii rentgenowskiej białek największym wyzwaniem jest pierwszy etap na drodze do uzyskania struktury, czyli otrzymanie dobrze rozpraszającego kryształu białka, co będzie tematem poniższych ćwiczeń.

Kondensatory jako proste elementy wielu układów elektronicznych są znane większości z nas. Niewiele osób jednak wie, że z biegiem rozwoju nauki, układy te nabrały szereg specyficznych cech, czego rezultatem jest wydzielenie odrębnej grupy urządzeń magazynujących energię elektryczną zwanych superkondensatorami. Z powodu rosnącego zanieczyszczenia środowiska i niekorzystnych zmian klimatycznych, zamiast korzystać z kopalnych źródeł energii (węgla, ropy, gazu), powinniśmy znacznie szerzej rozważać zrównoważone technologie alternatywne (energię słońca, wiatru, czy wody). Będziemy do tego celu potrzebować jednak efektywnych jej magazynów. Warunki pogodowe są bowiem zmienne, a nie każdy ma przywilej mieszkać na przykład w rejonie o wysokim nasłonecznieniu. Niezwykle użytecznym magazynem energii mogą stać się właśnie superkondensatory zbudowane ze specyficznych materiałów węglowych, tj. takich których jeden gram suchej masy zajmuje powierzchnię równą nawet połowie boiska piłkarskiego. Nie trudno sobie wyobrazić, ile ładunku elektrycznego możemy zatem zgromadzić w takim urządzeniu. Są to ogromne ilości dostępne natychmiastowo, co oznacza że możemy naładować superkondensator w przeciągu kilku sekund, a nie kilku godzin jak klasyczną baterię, czy akumulator. I o tym będą nasze warsztaty. Zapoznamy się na nich z budową i zasadą działania superkondensatorów, ich realnymi zastosowaniami, zaletami i ograniczeniami.  Zbudujemy również kilka prawdziwych, w pełni sprawnych urządzeń, które wykorzystamy jako źródło zasilania małych urządzeń elektronicznych (zabawki, zegarka, itp.). Pokażemy zatem, że energia pozyskana z węgla może być jak najbardziej ekologiczna.

Inwestowanie w żywność i surowce rolne może odbywać się w różnoraki sposób i na pomocą różnych instrumentów finansowych. Dowiedz się czy kawa i kakao są notowane na giełdzie, jakie czynniki wpływają na wahania cen i czy w przyszłości będziemy inwestować w wodę.

Celem warsztatów jest rozwijanie umiejętności publicznego występowania i atrakcyjnego przekazywania treści. Podstawową część zajęć stanowią krótkie wystąpienia Uczestników, ćwiczenia i dyskusje.

Folkowy dizajn, średniowieczne freski, burzliwa historia, radykalna teologia i tradycje liturgiczne Kościoła unitariańskiego, czyli najbardziej węgierskiego z wyznań Siedmiogrodu – od 1568 roku ojczyzny tolerancji religijnej.

Czy odrzucając boskość Jezusa można świętować Boże Narodzenie? Gdzie rezyduje antytrynitarski biskup? Czy unitarianie zmawiają wyznanie wiary? Ile razy w roku obchodzą Wielki Tydzień? Czy unitarianie są chrześcijanami? Jakie wątki polskie można odnaleźć w ich historii?

W trakcie warsztatów zostaną pokazane cechy języka węgierskiego. Słuchacze poznają reguły tworzenia wyrazów i zdań, nauczą się wymowy głosek oraz odkryją logikę w pozornie trudnym języku bratanków.

Czemu doszło do pierwszego rozbioru Polski (1772). Jakie czynniki zdecydowały o tym, że państwa ościenne podzieliły się terytorium szlacheckiej Rzeczypospolitej. Co odegrała kluczową rolę: apetyty sąsiadów, czy słabość państwa. Dyskusja panelowa w dwieście pięćdziesiątą rocznicę podziałowego dramatu z udziałem prof. Zofii Zielińskiej, prof. Piotra Ugniewskiego, mgr Michała Balogha i mgr. Rafała Waszczuka, prowadzenie dr Jacek Kordel.

W literaturze istnieje wiele dowodów, które podkreślają, że jedzenie przestało zaspokajać wyłącznie nasze biologiczne potrzeby. Żywność, ściślej mówiąc spożywanie żywności, to także realizacja różnych potrzeb psychospołecznych. Lubimy jeść, ponieważ jedzenie jest dla nas przyjemnością. Wiele osób nie wyobraża sobie sytuacji w której pozbawieni zostają przyjemności z jedzenia. Zdarza się, że ta przyjemność staje się tak silna, że tracimy kontrole nie tylko nad tym nie tylko co jemy, ale także w jakich ilościach i jak często. Ten proces nie jest szybki i spektakularny, lecz rozwija się powoli. Przez to systematycznie zmienia naszą relacje z jedzeniem. Jeśli takie sytuacje pojawiają się coraz częściej to nasza kontrola staje się coraz słabsza. Efekt? Wpadamy w pułapkę. Nasuwa się zatem pytanie czy możliwe jest przekształcenie przyjemności z jedzenia w obsesje na jej punkcie? Czy możemy wydostać się z tej pułapki? To jedno z pytań na które poszukamy podpowiedzi.

Podczas spotkania prowadzonego przez naukowców Zakładu Biologii Antarktyki IBB PAN dowiecie się, jak wygląda życie i praca na Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego, jakie zwierzęta i inne organizmy można spotkać na Wyspie Króla Jerzego, a także jakie badania są prowadzone wokół Stacji. Ponadto, przybliżymy sylwetkę polarnika i opowiemy jakie umiejętności są przydatne w życiu codziennym w Antarktyce. Zapraszamy na prelekcję i prezentację eksponatów z dalekiego południa.

W wystąpieniu omówiona zostanie, sformułowana w antyku i szeroko komentowana i rozwijana w średniowieczu, koncepcja filozoficzna głosząca istnienie wojen sprawiedliwych. Dawna doktryna wojny sprawiedliwej (bellum iustum) została skonfrontowana z realiami współczesnych konfliktów zbrojnych i poziomem rozwoju oraz awansowania technicznego arsenałów militarnych armii poszczególnych państw i podmiotów niepaństwowych. Pojawienie się broni atomowej, nowoczesnej broni biologicznej i chemicznej (ABC) w dwudziestowiecznych konfliktach zbrojnych zmieniło wymiar aksjologiczny, etyczny i prakseologiczny wojny w rozumieniu zaproponowanym w XIX w. przez gen. Carla von Clausewitza, czyli wojny rozumianej jako polityka prowadzona innymi środkami (w domyśle militarnymi). Broń masowego rażenia (w szczególności bomba termojądrowa o dużym wagomiarze) użyta w pełnej skali, potencjalnie unicestwi wszelkie podmioty polityki i ją samą jako zjawisko społeczne i kulturowe.

Na wykładzie poruszone będą takie zagadnienia jak m.in. czy łamanie prawa wojennego (jako środek działań) może usprawiedliwiać stawiane przez uczestników konfliktów zbrojnych cele polityczne wojny przez nich prowadzonej, czy daje się sformułować zadowalające uzasadnienia dla prowadzenia wojen prewencyjnych, w tym tych z użyciem broni ABC, czy da się rozsądnie podać straty ludzkie, materialne i instytucjonalne wojny, które maiłby by usprawiedliwić naczelne wartości przyświecające uczestnikom wojen totalnych („pełnoskalowych”,  bez oglądania się na wszelakie koszty).