Program - spotkania

Spacer przybliży uczestnikom historię warszawskiego getta, codzienne problemy jego mieszkańców i tragiczny finał społeczności warszawskich Żydów. Zobaczymy pozostałe jeszcze ulice, kamienice i place, a wyobrazimy sobie i obejrzymy na zdjęciach to, czego zobaczyć już nie można. Każdy punkt spaceru to opowieść o ludziach uwięzionych w dzielnicy zamkniętej, ich zmaganiach z trudnościami każdego spędzonego tu dnia, decyzjach i wyborach. Uczestnicy spaceru dowiedzą się, jak w getcie szmuglowano żywność, jaką sztukę można było obejrzeć w Teatrze Femina i dlaczego w dzielnicy żydowskiej znalazły się trzy kościoły rzymsko-katolickie.

Wszyscy, którzy uczyli się kiedykolwiek języka obcego przyznają, że bardzo ważną – jeśli nie najważniejszą – umiejętnością jest znajomość słownictwa. To ono pozwalają przekazać to, co chcemy powiedzieć, i choć nie można pominąć znaczenia innych elementów wiedzy językowej (gramatyki czy wymowy), to bez wyrazów nie ma komunikacji. To dlatego naukę języka obcego zaczynamy najczęściej od zakupu słownika.

Jednak większość z nas nie zdaje sobie sprawy z ilościowych aspektów znajomości słownictwa języka obcego. A przecież mierząc się z nowym zadaniem warto zdawać sobie sprawę z jego rozmiaru. Celem tego spotkania jest przedstawienie faktów, które zdemistyfikują wyzwanie, przed którym staje każdy z nas rozpoczynając naukę. Podczas wykładu uczestnicy poznają odpowiedzi na następujące pytania:

1. Ile wyrazów jest w języku polskim i angielskim?
2. Ile wyrazów w języku polskim znają uczestnicy wykładu?
3. Ile wyrazów zna przeciętny użytkownik języka angielskiego?
4. Ile wyrazów trzeba znać w języku angielskim, aby swobodnie rozmawiać, czytać i pisać w tym języku?.
5. W jaki sposób mierzy się te wartości?

Spotkanie będzie miało charakter wykładu z elementami warsztatu. Uczestnicy będą zachęcani do uczestnictwa we wspólnym poszukiwaniu odpowiedzi na wymienione powyżej pytania.

Zapraszamy na wyjątkowe warsztaty – Idiomy i fałszywi przyjaciele tłumacza w języku rosyjskim – czyli „gdzie jest pies pogrzebany”. Dzięki materiałom audiowizualnym uczestnicy warsztatów poznają przykłady idiomów i powiedzeń w języku rosyjskim i polskim. Dowiedzą się np. o tym, że w Rosji jadąc bez biletu jedzie się „zajcem” (tłum. „jazda jako zając”). Często podobne znaczenie jest wyrażane za pomocą nieco innych słów, np. polskiemu „wpuszczeniu lisa do kurnika” odpowiada rosyjskie „wpuszczenie kozła do ogrodu”. Dodatkowo przedstawione zostaną homonimy, czyli fałszywi przyjaciele tłumacza, tj. słowa, które w obu językach mają brzmią tak samo/podobnie, ale mają inne znaczenia, np. „zapominać” (pol. „zapominać”, ros. „zapamiętywać”). Uczestnicy nie będą się już bać rosyjskiej „zażygałki”, rosyjska „dynia” na pewno nie przyda się na Halloween, a „but” po rosyjsku nie jest częścią garderoby.

            Nauka to jednak nie tylko przekazywane treści (chociaż te też będą ciekawe!), ale także atmosfera – przyjdźcie i poczujcie się jak w petersburskiej kawiarni – zapewniamy herbatę z samowaru, chrupiące suszki do herbaty, rosyjskie dekoracje. Oprócz treści i atmosfery ważne jest także podejście prowadzących, którzy zawsze chętnie podzielą się historiami dotyczącymi rosyjskiej kultury i realiów

W niektórych regionach na świecie bogactwo i zmiennosć wiedzy oraz emocji jakie łączą ludzi z roślinami jest ogromna. Podczas wykładu inspirowanego kilkuletnimi badaniami relacji wiążących ludzi i rośliny na Podolu wschodnim, przedstawię rośliny zajmujące ważne miejsce w spiżarniach i domowych apteczkach mieszkańców środkowej Ukrainy. Szczególny nacisk położę na to, dlaczego zbieranie i posiadanie dzikich roślin leczniczych i jadalnych we własnym domu i obejściu jest istotne dla ludzi. Przyglądając się temu w jakie relacje z roślinami wchodzą mieszkańcy środkowej Ukrainy, skupię się na kwestiach związanych z troską ludzi o rośliny i roślin o ludzi. Zastanowię się na tym jak można rozumieć troskę roślin o ludzi i czy w ogóle można o takiej trosce mówić. Pokażę również, jak w warunkach wojny zmieniają i przekształcają się relacje z roślinami, opowiem o tym jak rośliny ratują życie ludziom i jak ludzie ratują życie roślin, jakie jest miejsce aktorów innych niż ludzcy w procesach związanych z tworzeniem świadomości narodowej.

Według S. Huntingtona najważniejszym czynnikiem decydującym o zaliczaniu Ukrainy do cywilizacji prawosławnej z centrum duchowym w Moskwie jest fakt przynależności większości mieszkańców do wyznania prawosławnego.
Faktycznie, obecna Rosja jest spadkobierczynią tradycji społeczno-politycznych ZSRR i carskiej Rosji, wywodzącej się z Księstwa Moskiewskiego, którego tradycje sięgają po Ruś Kijowską, Bizancjum i, co ważne, Imperium Mongolskie oraz cywilizację turańską, co pozwala mówić o tak zwanej koncepcji rozdroża pomiędzy Europą a Azją. Pomimo to, analizując procesy we współczesnej Rosji Putina, koncept rozdroża staje się nieaktualny. Ten kraj zboczył ze skrzyżowania cywilizacji i toruje swoją drogę do zaułku euroazjatyckiego. Chodzi o koncept „ruskiego miru”, projekt polityczny, który ma bogatą przeszłość w rosyjskiej myśli politycznej. Projekt ten obejmuje terytoria kanoniczne Patriarchatu Moskiewskiego Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i jest kontynuacją idei „Świętej Rusi” oraz „Moskwy – Trzeciego Rzymu”, której jednym z pierwszych autorów był ihumen monasteru z Pskowa Filoteusz. Obie te idee miały charakter religijny i polityczny, stały się później oficjalną ideologią uzasadniającą ekspansywną politykę Księstwa Moskiewskiego, a następnie Cesarstwa Rosyjskiego. Kolejnym filarem „ruskiego miru” jest XIX-wieczna koncepcja cywilizacyjna triady ideologii imperialnej – „prawosławie, autokracja, narodowość”, a obecnie "polityka zbierania ziem ruskich”.
24 lutego 2022 roku „ruski mir” na czołgach wkroczył na tereny Ukrainy południowo-wschodniej. W okupowanym Berdiańsku żyją przedstawiciele wielu różnych narodów. Oprócz Polaków, są potomkowie Bułgarów, Greków, Niemców, Rosjan, Ukraińców, Żydów. Wszyscy gruntownie ze sobą przemieszani i silnie uwarunkowani przez trwającą prawie  siedemdziesiąt lat politykę narodowościową w wydaniu sowieckim.
Przedmiotem analizy będą wypowiedzi Polaków okupowanego Berdiańska, którzy znaleźli się w realiach „ruskiego miru”.

Psychoanalityczna interpretacja jednego z autobiograficznych liryków lozańskich Mickiewicza, Ach, już i w rodzicielskim domu…, który mimo ściśle autobiograficznego charakteru pomijany jest w monografiach poświęconych życiu i twórczości poety. Analiza formy i treści tego wiersza, wykorzystująca wiedzę psychoanalityczną, prowadzi do odkrycia powodów tej eliminacji i zarazem do zwrócenia uwagi na całkowicie dotychczas pomijane fakty biografii Mickiewicza, rzutujące skrycie na jego twórczość.

Geochronologia to prężnie rozwijająca się od XX wieku nauka, dotyczy mierzenia czasu wydarzeń przeszłości naszej planety. Podczas spotkania zostaną przybliżone metody i techniki stosowane do określania wieku skał, minerałów i niezwykłych wydarzeń, które ukształtowały naszą Ziemię na przestrzeni miliardów lat.

Zapraszamy na spotkanie z Chile, jego zwariowaną geografią i różnorodną przyrodą, krajem niesamowitych krajobrazów w cieniu drzemiących wulkanów. Poznamy jedne z najstarszych drzew i lasów świata oraz żyjące w ich cieniu najmniejsze zwierzęta. 

Czym jest (kulturowa) historia środowiskowa? Jak działania wojenne wpływały na środowisko przyrodnicze? Do jakiego stopnia w czasie konfliktu, gdy przedefiniowany został porządek kulturowy, zmianie podlegał również porządek ekologiczny przestrzeni miejskiej? Podczas warsztatu przyjrzymy się tym zagadnieniom w okresie drugiej wojny światowej, ze szczególnym uwzględnieniem okupowanej Warszawy. Zapoznamy się z wybranymi  fotografiami, mapami i literaturą dokumentu osobistego.

Człowiek używa narkotyków od ponad 10000 lat i od tego czasu używał ich do różnych celów. W ostatnim stuleciu powstało wiele uprzedzeń dotyczących substancji psychoaktywnych równolegle do wzrostu używania. Podczas spotkania spróbujemy sobie odpowiedzieć na pytania czym właściwie są narkotyki, czemu wywołują pozytywne i negatywne emocje, czym jest uzależnienie, jakie są jego realne skutki i czy leczenie narkotykami to przyszłość.

W trakcie warsztatu uczestnicy odwiedzą wybrane miejsca odkryć geograficznych Pawła Edmunda Strzeleckiego oraz dowiedzą się jak zaprojektować bazę naukową. Uczestnicy wspólnie wybiorą lokalizację dla projektu bazy naukowej upamiętniającej wybrane odkrycie. Następnie zbudują wirtualny prototyp bazy. Sesja współ-projektowania odbędzie się w rzeczywistości wirtualnej z wykorzystaniem sprzętu Laboratorium Geoprzestrzennej Rzeczywistości Wirtualnej i Planowania w Rzeczywistości Rozszerzonej.

Wspólnym wysiłkiem naukowców z całego świata biomateriały są rozwijane od przeszło 60 lat jako zaawansowane systemy dostarczania leków. Jednak dopiero w ostatniej dekadzie obserwujemy prawdziwą eksplozję badań w tym obszarze. Biomateriały zostały wykorzystane jako nośniki szeregu związków farmaceutycznych jak również przeciwciał, peptydów czy enzymów. Między innymi dzięki biomateriałom, terapie i diagnostyka onkologiczna zwiększają swoją skuteczność. Biomateriały  otwierają też nowe możliwości leczenia schorzeń, na które do chwili obecnej nie mamy dostępnych efektywnych metod leczenia jak np. endometrioza. Co więcej, substancje bioaktywne mogą też być dostarczone miejscowo na rusztowaniu komórkowym jak np. stenty naczyń krwionośnych czy granulaty kostne, co może wyraźnie poprawić efekty regeneracji uszkodzonych tkanek i narządów. Sposób podania leków wpływa  istotnie na ich skuteczność terapeutyczną, farmakokinetykę czy toksyczność. Być może to właśnie dzięki wykorzystaniu biomateriałów jako nośników leków, które uwalniają substancje miejscowo lub tylko pod wpływem wybranego bodźca zewnętrznego, uda się naukowcom dokonać prawdziwego przełomu i opracować efektywne metody terapeutyczne dla chorób, dla których do chwili obecnej nie było alternatywy.

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych na wykład, na którym postaramy się przybliżyć Państwu ten fascynujący obszar badawczy.

Kiedy w roku 1959 tworzono Kampinoski Park Narodowy, Puszcza kampinoska była jedynie pojęciem geograficznym. Teren nowopowstałego parku narodowego zamieszkiwało ponad 15 tysięcy ludzi, a na jego obszarze istniało ponad 70 wsi. Po 65 latach istnienia, w wyniku akcji planowanych wykupów liczba ludności zamieszkującej park zmniejszyła się do niecałych 2,5 tysiąca, a lasy porastają już ponad 27,5 tys. ha. powierzchni parku. W puszczańskie ostępy wróciły jelenie, rysie, wilki, bobry, bieliki, czarne bociany... Naukowcy doliczyli się tu blisko 150 zespołów roślinnych, w tym 21 leśnych. Dzięki ochronie puszcza odradza się i dziczeje.
O tym jak do tego doszło, w jaki sposób chronimy przyrodę, jakie były początki i jakie są perspektywy na przyszłość oraz czy ważna jest w puszczy obecnosć człowieka postaramy się opowiedzieć podczas spotkania.

Trasa wycieczki ma kształt pętli, dł. ok. 10,5 km.
Górki - Zamość - Rzepowa Góra - Dęboskie Góry - Cisowe - Górki

Zapraszamy na zabawy z przyrodą w jesiennej scenerii Ogrodu Botanicznego. Przyjrzymy się kolorowym liściom i różnokształtnym owocom. Sprawdzimy zapachy i zbadamy faktury. Będziemy wprawiać w ruch, przekierowywać i układać. Zachwycimy się różnorodnością darów jesieni i sprawdzimy na ile różnorodnych sposobów możemy się z nimi bawić.

Enzymy to biologiczne katalizatory, cząsteczki, które przyspieszają przebieg reakcji metabolicznych. Działają w każdym żywym organizmie, a bez ich aktywności nie jest możliwe życie. I chociaż utrata aktywności enzymów jest przyczyną wielu chorób u ludzi, to istnieją także liczne leki, których efekt terapeutyczny wynika z hamowania aktywności specyficznych enzymów. Wykład przybliży zagadnienia związane z enzymami jako celem działania leków. Zostanie omówione pojęcie enzymu, rola fizjologiczna enzymów oraz konsekwencje utraty ich aktywności dla żywych organizmów. Słuchacze będą także mogli poznać przykłady leków, których celem działania są enzymy.

Zwykle nie zdajemy sobie sprawy, że zastawiamy śmiertelne pułapki. Dopiero gdy w wiadrze stojącym w piwnicy znajdziemy martwe nietoperze, uświadamiamy sobie, że większość tych zwierząt nie potrafi startować do lotu ostro do góry, ani wspinać się po gładkich powierzchniach. Gdy jakiś nocek utknie w takim pojemniku, piszczy w rozpaczy, co przywabia inne osobniki. Z tego samego powodu w pionowych kloszach lamp znajduje się czasem dziesiątki ususzonych karlików.

Większość nietoperzy, gdy wyląduje w rynnie, nie potrafi z niej wzbić się do lotu. Idą nią aż do rury spustowej. Niegdyś wyprowadzała ona wodę na powierzchnię gruntu – po niespodziewanym zjeździe zwierzęta wypadały na wolną przestrzeń. Teraz masowo trafiają do kanalizacji deszczowej lub zbiorników na deszczówkę.

Dla karlików malutkich nowym zagrożeniem są światła uruchamiane przez czujniki ruchu. Grupy tych małych nietoperzy podczas letniej migracji często zatrzymują się na dzień na klatkach schodowych z otwartymi oknami. Gdy wieczorem ruszają w dalszą podróż, startując do lotu pobudzają czujkę włączającą oświetlenie. Myśląc, że dzień powrócił, znów gdzieś zawisają czy chowają się w różnych zakamarkach. Gdy po paru minutach światło gaśnie, ponownie próbują wystartować i sytuacja się powtarza. Po kilku dniach zaczynają padać z głodu i wycieńczenia, nie rozumiejąc, co się stało, że słońce nie chce zajść…

Często wystarczy niewiele, by zapobiec nieszczęściu. W pomieszczeniach, gdzie bywają nietoperze, pojemniki stawiajmy otworem na dół. Skuteczne zabezpieczenie wszystkich rynien w domu do koszt kilkunastu złotych. Na klatkach schodowych w oknach można zawiesić moskitiery. Lepy trzeba osłaniać kratką o oczku przepuszczającym owady, ale za małym dla nietoperzy… Wystarczy wiedzieć, co stanowi zagrożenie - i mieć dobrą wolę.

Pracownicy ŚLCJ oprowadzą Państwa po Laboratorium. Będzie można zobaczyć „serce” Laboratorium – czyli cyklotron, oraz usłyszeć o tym jak działa ten akcelerator. Zwiedzić będzie można też halę eksperymentów – czyli miejsce, do którego docierają wiązki ciężkich jonów przyspieszone w cyklotronie i gdzie wykorzystując różnego rodzaju układy detektorów prowadzi się badania z fizyki jądrowej (i nie tylko). Zwiedzanie laboratorium poprzedzone będzie pokazem filmu animowanego "Tajemniczy świat jąder atomowych", który zabierze widza w podróż do mikroświata. Pokaże, jak odkryto istnienie jądra atomowego i jak badamy jego strukturę.

Ucząc się języka angielskiego nabywamy sprawności w różnych dziedzinach: w zakresie słownictwa, struktur gramatycznych, wymowy czy pragmatyki.

W niniejszym warsztacie przyjrzymy się tym czterem obszarom poprzez pryzmat dowcipów językowych, to znaczy każdy z nich będzie zilustrowany przykładami pochodzącymi z zabawnych użyć języka. Uczestnicy będą zachęcani do wspólnego rozwiązywaniu zagadek językowych (na przykład, do wyjaśnienia reguły, która rządzi danym dowcipem). Taka wspólna analiza zabawnych form językowych pomoże nam uświadomić sobie bogactwo języka (którego się uczymy), oraz wskazać obszary, o których mogliśmy wcześniej nie myśleć (w czasie uczenia się języka). Zaproponuję uczestników także ułożenie własnego dowcipu językowego. Warsztat jest interaktywny i wymaga od uczestników znajomości języka angielskiego.

Układ odpornościowy chroni organizm przed różnymi infekcjami, chorobami i schorzeniami. Rozpoznaje i niszczy wadliwe komórki w organizmie powodując szybki powrót do zdrowia.

Układ odpornościowy może również chronić nas przed rozwojem nowotworu lecz często jest to niemożliwe ze względu na to, że komórki nowotworowe wytwarzają sygnały, które powstrzymują komórki immunologiczne przed ich atakowaniem. Dodatkowo komórki nowotworowe ukrywają się lub uciekają przed nadzorem immunologicznym. To powoduje, że nowotwór staje się nierozpoznawalny dla układu odpornościowego.

Z tego względu oprócz standardowych terapii, jak chemioterapia czy radioterapia coraz częściej stosuje się immunoterapię. Immunoterapia jest to innowacyjna strategia leczenia nowotworów, która wykorzystuje układ odpornościowy organizmu do znajdowania i niszczenia komórek nowotworowych. Pobudza, aktywuje i wzmacnia układ odpornościowy, dzięki czemu może on w większym stopniu wyszukiwać i precyzyjnie zabijać komórki nowotworowe. Co istotne, terapia ta nie uszkadza zdrowych komórek. Immunoterapia nowotworu jest bardzo skuteczną metodą leczenia. Zdaniem ekspertów, immunoterapia staje się we współczesnej onkologii przełomem w leczeniu wielu typów nowotworów.

Inhalacje solankowe należą do najstarszych i jednych z bardziej popularnych tradycyjnych metod leczenia chorób układu oddechowego. Jak się okazuje, ich stosowanie jest nie tylko skuteczne, ale ma również naukowe uzasadnienie. Inhalacje solankowe łagodzą bowiem objawy alergii i infekcji dróg oddechowych, hamują stan zapalny w ich obrębie, upłynniają zalegający śluz i umożliwiają jego odkrztuszanie. Tym samym łagodzą większość objawów chorób górnych i dolnych dróg oddechowych, ułatwiają oddychanie i poprawiają jakość życia pacjentów, bez względu na to czy dotyczy to zwykłego przeziębienia, zapalenia zatok, czy astmy. Są zatem idealną terapią uzupełniającą klasyczne metody leczenia, pozbawioną praktycznie skutków ubocznych. Inhalacje solankowe to nie tylko inhalatory, ale również tężnie solankowe, jaskinie solne czy choćby kąpiele w gorących źródłach mineralnych i spacery nad brzegiem morza. Czy można zatem wyleczyć zatoki solą?

Immunoterapia nowotworów to niezwykle obiecująca strategia walki z rakiem. U niektórych chorych immunoterapia przynosi trwałe działanie przeciwnowotworowe, w tym również u osób z zaawansowaną postacią choroby nowotworowej. Większość dostępnych obecnie immunoterapii skupia się na poprawie skuteczności naturalnych mechanizmów układu odpornościowego, zależnych od limfocytów T. Na wykładzie zostaną poruszone zagadnienia dotyczące stosowanych obecnie immunoterapii z uwzględnieniem terapii adoptywnych. Adoptywny transfer komórek jest rodzajem immunoterapii nowotworów, która wykorzystuje pobrane od pacjentów komórki cytotoksyczne (limfocyty T lub komórki NK). Komórki te poddawane są aktywacji i modyfikacjom w warunkach laboratoryjnych, mającym na celu nasilenie rozpoznawania i zabijania komórek nowotworowych. Niedawno zastosowana modyfikacja tej techniki, wykorzystująca chimeryczne receptory antygenowe (ang. chimeric antygen receptors – CARs), okazała się niezwykle skuteczną metodą leczenia pacjentów z zaawansowanymi nowotworami układu krwiotwórczego. Największą zaletą receptorów CAR jest unikatowy mechanizm rozpoznawania antygenów na komórkach nowotworowych. Jak dotąd, najlepiej przebadanym celem terapii wykorzystującej receptor CAR jest cząsteczka CD19, obecna na limfocytach B i nowotworach wywodzących się z tych komórek, takich jak chłoniaki i białaczki, a której nie ma na powierzchni żadnej innej tkanki. W badaniach klinicznych testujących skuteczność CAR anty-CD19 u pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną uzyskano spektakularne efekty terapeutyczne. Terapia CAR-T jest już dostępna w Polsce, a więcej o niej opowiemy na wykładzie podczas Festiwalu Nauki.

Spotkanie składa się z trzech części.

1. Jak dziś wygląda poród?   Opowiemy o tym, jak zmieniła się opieka okołoporodowa w porównaniu z tą sprzed kilkudziesięciu lat oraz o tym czego młodzi rodzice mogą dziś spodziewać się na sali porodowej. Zwrócimy szczególną uwagę na kwestie niefarmakologicznych metod łagodzenia bólu porodowego oraz pozycji porodowych innych niż horyzontalna („na plecach”).

2. Jak opiekować się maluchem i jego mamą?   Przyszłych dziadków zapoznamy z najnowszymi zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji noworodków. Skupimy się na pielęgnacji kikuta pępowiny oraz skóry dziecka, omówimy zasady zapobiegania zespołowi nagłej śmierci łóżeczkowej, poruszymy także kwestię szczepień ochronnych dzieci. Zajmiemy się także opieką nad młodą mamą w połogu. Pomożemy zrozumieć zmiany hormonalne zachodzące w ciele kobiety po porodzie i związane z nimi wahania nastroju. Opowiemy o depresji poporodowej – na jakie objawy zwracać uwagę i gdzie ewentualnie szukać pomocy. Doradzimy też, jak wspierać mamy karmiące piersią.

3. Jak rozmawiać z młodymi rodzicami, żeby chcieli słuchać?   W tej części spotkania zapoznamy i poćwiczymy z uczestnikami skuteczne sposoby komunikacji z młodymi rodzicami. W jaki sposób proponować chęć pomocy ze strony dziadków, aby młodzi rodzice chcieli z niej skorzystać.

Zapoznanie z podstawowymi informacjami dotyczącymi oceny lasu i zasad interpretacji środowiska przyrodniczego na podstawie zdjęć lotniczych. Przykłady wykorzystania zdjęć w ocenie stanu zdrowotnego lasu oraz próba oceny zmian w czasie

Skąd badacze wiedzą, że ludzie się uczą? Jakie urządzenia pomagają poznawać ten proces? Zapraszamy do odwiedzin laboratoriów Pracowni Przewrotu Kopernikańskiego - centrum badawczo-rozwojowym Centrum Nauki Kopernik.

Pracownia Przewrotu Kopernikańskiego jest miejscem prowadzenia interdyscyplinarnych prac badawczo-rozwojowych. Łączy badania z zakresu edukacji, psychologii i socjologii oraz nowych technologii i nauk inżynieryjnych. Ich wyniki to punkt wyjścia do tworzenia prototypów i innowacyjnych rozwiązań edukacyjnych wspierających rozwój kompetencji kluczowych w XXI wieku.

Uczestnicy spotkania poznają laboratoria Pracowni Przewrotu Kopernikańskiego i ich aparaturę badawczą. Będą mogli wcielić się na chwilę w rolę badaczy i dokonać obserwacji.i wstępnych analiz.  Będzie można podejrzeć prototypy powstających eksponatów i pomocy edukacyjnych.. Uczestnicy dowiedza się też o korzyściach panującej w Pracowni interdyscyplinarności zarówno dla prowadzonych projektów badawczych, jak i prototypowania nowych obiektów.

Jedna grupa zwiedzająca PPK będzie mogła liczyć maksymalnie 25 osób.