Manipulacje genotypem ludzkim powinny być zakazane

Deabata oksfordzka. 

W latach 70. XX wieku pojawiły się pierwsze, jeszcze nieprecyzyjne, biochemiczne metody wycinania fragmentów cząsteczek DNA, które mogły wyrażać określone aktywności biologiczne, np. pełnić rolę funkcjonalnych genów. W latach 80. nauczono się precyzyjnie oznaczać naturę chemiczną tych fragmentów i przenosić je do komórek bakterii, grzybów, roślin i zwierząt. W przypadku roślin dostępne były metody konstruowania całych roślin z nowymi, także gatunkowo obcymi, genami.  (tzw. Transgeniczne rośliny). Metoda konstrukcji transgenicznych  zwierząt wymagała wprowadzenia obcego genu do komórek rozrodczych lub wczesnego etapu rozwoju zarodka.  Próbowano także tzw terapii somatycznej wybranych tkanek ludzi chorych na jednogenowe choroby genetyczne (te zmiany nie są dziedziczone). Nie odnotowano udanych i wydajnych terapii, nie znaleziono także wydajnych, bezpiecznych i powtarzalnych metod trwałego wprowadzania obcego DNA do całego organizmu człowieka.

Na początku XXI wieku odkryto w bakteriach proces pozwalający na wymianę lub modyfikację zdefiniowanego ściśle fragmentu DNA na inny, co może oznaczać „naprawę” mutacji, błędu genetycznego.  Metodę tę, nazwaną CRISPR cas, zaadaptowano do wszystkich żywych komórek, także ludzkich. Ze względu na nieomal 100% wydajność i precyzję procesu należy uznać, że jest to nowa propozycja modyfikacji genów, także możliwa do zastosowania w stosunku do  ludzkiego genotypu.

Debata poświęcona będzie wielostronnemu rozpatrzeniu potencjału CRISPR cas w kierunku kontrolowanej modyfikacji każdego genomu, każdego istniejącego na Ziemi gatunku.