Literatura i geografia. Okolice Moskwy oczyma pisarzy doby Oświecenia (cz. 1 )

Celem wykładów jest przedstawienie oświeceniowej wizji okolic Moskwy w oparciu o rosyjski materiał literacki (proza i poezja) i publicystyczny (zawartość czasopism społeczno-kulturalnych) oraz z szerokim wykorzystaniem materiałów ikonograficznych (malarstwo, grafika, ilustracje książkowe). Ramy czasowe obejmują drugą połowę XVIII i początek XIX wieku. Materiał ikonograficzny XVIII-XIX wieku zostanie zestawiony ze współczesnym, co stworzy możliwość odtworzenia zmian w wyglądzie miejsc i obiektów oraz porównania ich wyglądu dawnego z obecnym wraz z zaznaczeniem ich roli w dawnym i współczesnym życiu kulturalnym Rosji (muzea, zespoły pałacowo-parkowe). Określenie „okolice Moskwy” należy rozumieć w odniesieniu do XVIII wieku, tzn. przedmiotem zainteresowania staną się także miejsca i obiekty znajdujące się w granicach współczesnej Moskwy (np. Carycyno, Klasztor Simonowski). Wykłady prezentują wyniki badań nad tzw. „tekstem podmiejskim”, zainspirowane studiami Władimira Toporowa o Petersburgu i tekście petersburskim, a także założeniami geopoetyki.

Problematyka cz. 1 wykładu:

1. Geopoetyka, geokulturologia, geohumanistyka.

2. Nikołaj Karamzin o okolicach Moskwy. Klasztor Simonowski i fenomen Biednej Lizy. Zawartość „podróżnicza” czasopisma „Wiestnik Jewropy” – opisy klasztorów. Ostafiewo w dziejach powstania Historii państwa rosyjskiego.