Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie

Znaczki kwestarskie najczęściej są traktowane jako obiekty patriotyczne, gdyż udział w kwestach, z okazji których były organizowane, świadczył o patriotycznej postawie, dzisiaj powiedzielibyśmy może – obywatelskiej. W czasie pierwszej wojny światowej wielkie kwesty organizowała Rada Głowna Opiekuńcza. W zbiorach GDŻS BUW znajduje się kilka druków obrazujących ten temat. Najbardziej efektownym jest plakat zaprojektowany przez Stefana Norblina „Ratujcie Dzieci!” informujący o Wielkiej Kweście Ogólnokrajowej, organizowanej właśnie przez Radę Główną Opiekuńczą w czerwcu 1916 roku, z przepięknym aniołem ochraniającym swoimi skrzydłami dwójkę dzieci. W naszych zbiorach znajduje się także znaczek charytatywny z tym samym aniołem z plakatu Stefana Norblina, a więc najprawdopodobniej zaprojektowany przez tego autora. Tych znaczków pod hasłem „Ratujmy dzieci” pojawiło się wiele i to w różnych regionach kraju.

W czasie kwest pamiętano też o polskich żołnierzach, którzy ze względu na sytuację polityczną walczyli we wrogich sobie armiach i o legionach polskich – stąd kwesty: na internowanych legionistów, na odzież dla zwolnionych legionistów, na rodziny legionistów, dla dzieci legionistów – na dom rodzinny, gwiazdka dla legionistów, na święcone dla żołnierza, na gwiazdkę dla chorego żołnierza, z okazji kolejnych rocznic powstania styczniowego, na weteranów 1863 roku, na żołnierza w polu, na obrońców ojczyzny, pomoc rannym frontu, na rannych żołnierzy, na jeńców Polaków.