Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych

Kaligrafia jako sztuka estetycznego pisania jest doskonałym ćwiczeniem wyrabiającym charakter, cierpliwość i doskonalącym pismo odręczne. Jest to więcej niż pisanie – jest to artystyczne malowanie słów. Dla najmłodszych może stać się znakomitą zabawą, która pozwoli im inaczej spojrzeć na rękopiśmiennie teksty – zarówno te dawne, historyczne, jak i te współczesne, napisane przez bliskich czy znajomych.

W ramach warsztatów młodzi uczestnicy będą mieli okazję poznać  wybrane kroje pisma, które spróbują  wykonać za pomocą różnych narzędzi służących do kaligrafii: gęsim piórem, patykiem ze ściętym końcem czy tradycyjną stalówką. Ponadto każdy będzie mógł pokolorować piękny inicjał średniowieczny. Wszystkie dzieła stworzone podczas zajęć uczestnicy będą mogli zachować na pamiątkę jako inspirację do dalszych ćwiczeń kaligraficznych.

W ramach współpracy naszego Wydziału z Filmoteką Narodową w Warszawie zostaliśmy poproszeni o zrekonstruowanie trzech zabawek optycznych: praxinoskope, zoetrope, phenakistoscope. Zabawki wykonali studenci IV roku: Magdalena Borkowska, Agata Ciecierska i Jakub Wrzosk. Prace pod okiem adi. dr Izabeli Zając, Zosi Koss i Moniki Supruniuk trwały przez cały lipiec.

Szkielet zabawek zbudowany został z blachy aluminiowej, mosiężnych elementów i drewna. Pomagali nam Pan Adam i Pani Joanna Pruszkowscy. Pozostałe elementy i motywy zdobnicze wykonaliśmy ze skóry i barwionych papierów autorstwa Moniki Dzik i Moniki Supruniuk. Do dekoracji wykorzystane zostały fotografie (2010) i fotogramy (2010) Marii Skarżyńskiej, Moniki Supruniuk i Marty Stojeckiej, wykonane w dwóch historycznych technikach – cyjanotypii i papieru solnego. Humorystyczne scenki, wzorowane na tych XIX-wiecznych, namalowali: Magda Borkowska, Agata Ciecierska i Kuba Wrzosek.

Konserwacja tkanin zwykle kojarzy się z zastosowaniem różnego rodzaju nici i igieł oraz innych prostych narzędzi, takich jak nożyczki, pęsety, centymetry, lupy. Igła i nitka są podstawowymi narzędziami konserwatora tekstyliów, niemniej w procesie konserwacji podejmowany jest szereg innych działań, głównie gdy pewne, wypracowane już metody są niewystarczające lub niemożliwe do zastosowania. Szczególnie często napotkać można takie problemy przy opracowywaniu metody oczyszczania tkaniny. W takich przypadkach należy szukać alternatywnych rozwiązań. Jednym z nich może być zastosowanie w procesie czyszczenia obiektów techniki laserowej.

Tkaniny, które zdobią domowe wnętrza często bywają nazywane makatami, gobelinami, arrasami, żakardami czy tapiseriami. Pomiędzy tymi rodzajami tekstyliów istnieją jednak zasadnicze różnice technologiczne i techniczne, a więc nazwy te nie powinny być stosowane wymiennie. Intencją wystąpienia jest ułatwienie właścicielom prawidłowego określenia, z jakiego rodzaju tkaniną mają do czynienia.

Obecnie przy codziennym pośpiechu sztuka kaligrafii zanika wypierana przez klawiatury komputerów coraz powszechniej wybierane zamiast odręcznego pisma. Jeszcze do niedawna w szkołach kaligrafia była jednym z przedmiotów nauczania początkowego, którego głównym celem, poza doskonaleniem pisma, było kształtowanie charakteru i cierpliwości. Umiejętność pięknego pisania nadal jest doceniana tym bardziej, że coraz mniej osób posiada chęci i wystarczające samozaparcie, aby się tego nauczyć. Nie jest to niemożliwe i każdy poprzez odpowiednią praktykę i ćwiczenia może udoskonalić swoje pismo. Poznawanie różnych krojów i opanowywanie ich może okazać się fantastyczną przygodą, a niejeden odnajdzie w tym nawet pasję.

Podczas warsztatów będzie możliwość poznania w praktyce kilku popularnych, dawnych krojów pisma oraz narzędzi stosowanych do ich wykonania: gęsiego pióra, odpowiednio ściętego patyka i klasycznej stalówki.

Podczas wystawy zaprezentowane zostaną:

- prace studentów wykonane w ramach ćwiczeń z historycznych technik hafciarskich,

- materiały używane do ręcznego druku stemplowego tkanin – warsztat średniowiecznego rzemieślnika.

W ramach współpracy naszego Wydziału z Filmoteką Narodową w Warszawie zostaliśmy poproszeni o zrekonstruowanie trzech zabawek optycznych: praxinoskope, zoetrope, phenakistoscope. Zabawki wykonali studenci IV roku: Magdalena Borkowska, Agata Ciecierska i Jakub Wrzosk. Prace pod okiem adi. dr Izabeli Zając, Zosi Koss i Moniki Supruniuk trwały przez cały lipiec.

Szkielet zabawek zbudowany został z blachy aluminiowej, mosiężnych elementów i drewna. Pomagali nam Pan Adam i Pani Joanna Pruszkowscy. Pozostałe elementy i motywy zdobnicze wykonaliśmy ze skóry i barwionych papierów autorstwa Moniki Dzik i Moniki Supruniuk. Do dekoracji wykorzystane zostały fotografie (2010) i fotogramy (2010) Marii Skarżyńskiej, Moniki Supruniuk i Marty Stojeckiej, wykonane w dwóch historycznych technikach – cyjanotypii i papieru solnego. Humorystyczne scenki, wzorowane na tych XIX-wiecznych, namalowali: Magda Borkowska, Agata Ciecierska i Kuba Wrzosek.

Wykład przybliży zastosowanie nowoczesnych badań nieniszczących w konserwacji obrazów sztalugowych. Uczestnicy  poznają tajniki techniki i technologii  malarskiej wybranych obiektów. Dowiedzą się, w jaki sposób możemy ustalić, jakich materiałów użył artysta? Jakie zastosował pigmenty i spoiwa? Dlaczego w niektórych obrazach kompozycja uległa zmianie? Czy odkryto niewidoczne gołym okiem adnotacje lubi napisy istotne dla historii obiektu ?

Zapraszamy do zabawy w odlewanie przygotowanych przez nas małych detali architektonicznych: zworników, maszkaronów, ornamentów roślinnych lub kwiatowych, z użyciem gipsu lub szybkowiążącej zaprawy i kolorowych pigmentów. Zapraszamy małych i dużych. To świetna zabawa dla całej rodziny.

Zajęcia obejmą prezentację laserowego pomiaru kształtu powierzchni wybranego obrazu, badanie jego deformacji oraz rodzaju faktury warstwy malarskiej. Uczestnicy warsztatów poznają techniki mapowania faktury powierzchni malowideł. Zajęcia zostaną poprzedzone krótkim zwiedzaniem pracowni konserwacji malarstwa sztalugowego.

Podczas zajęć uczestnicy będą mieli okazję odlać własną dłoń w gipsie. Pierwszym etapem będzie przygotowanie for, a kolejnym własnoręczne przygotowanie odlewu.