Niepodległość Ukrainy a język ukraiński

Mieszanie się języka rosyjskiego oraz ukraińskiego  spowodowało utworzenie nowego socjolektu mieszanego, nazywanego surżykiem. Chodzi o sztuczne połączenie obu języków bez zachowania jakiejkolwiek normy. Obecnie ukraińskie społeczeństwo coraz rzadziej przyznaje się do posługiwania się surżykiem, chociaż w momencie zmiany kodów z rosyjskiego na ukraiński, mowa owych osób często przypomina surżyk. Język ukraiński zyskał status języka państwowego dopiero po odzyskaniu niepodległości przez Ukrainę. Przez kolejne lata, aż do początku Rewolucji Godności jest językiem użytkowym najczęściej na zachodzie Ukrainy, natomiast w Kijowie i reszcie państwa pełni funkcję symboliczno-dekoratywną, a językiem użytkowym pozostaje język rosyjski. Za czasów Janukowycza w życie została wprowadzona ustawa Kolisniczenka-Kiwałowa, która zakładała możliwość nadania statusu języka regionalnego innemu językowi. Ponad dziesięć obwodów Ukrainy ustawodawczo wprowadziło język rosyjski jako język regionalny, co miało negatywny wpływ na kształtowanie się języka ukraińskiego. Po Rewolucji Godności zwiększa się liczba migrantów z Ukrainy do Polski, którzy przyjeżdżają często ze swoimi rodzinami i mają zamiar osiedlić się w Polsce na stałe. Obecność języka ukraińskiego w polskich miastach staje się coraz bardziej widoczna. Język ukraiński dopiero teraz zaczyna funkcjonować jako język państwowy i urzędowy i zaczyna być popularny w świecie. Szanse i zagrożenia dla rozwijającego się języka ukraińskiego będą swoistą konkluzją naszego spotkania.