Padaczka – stara choroba a nowe technologie

Pierwsze doniesienia dotyczące padaczki pojawiały się na mezopotamskich tabliczkach i egipskich papirusach. Przez tysiąclecia choroba ta była uważana za karę zesłaną przez bogów. W połowie XIX wieku wprowadzono pierwszy skuteczny lek przeciwpadaczkowy – bromek. Pierwszy nowoczesny lek, fenobarbital, został opracowany w 1912 roku. Mimo ogromnych sukcesów tej dziedzinie, nadal ponad 30% pacjentów cierpi na nieuleczalną formę padaczki.

Istnieje wiele podłoży padaczki, jak na przykład urazy, czy udary. Padaczka może się rozwinąć nawet 10 lat po uszkodzeniu mózgu. Niestety nie mamy możliwości przewidzenia, którzy pacjenci rozwiną drgawki. Elektroencefalografia (EEG) jest bardzo skutecznym narzędziem diagnozowania padaczki, niestety musi ona być często wykonywana w specjalnie przystosowanych pomieszczeniach szpitalnych. Często też wymaga kilkudniowej hospitalizacji.

W ostatnich latach zaczęto wykorzystywać nowe technologie zarówno do odkrywania nowych terapii przeciwpadaczkowych, jak i też do poszukiwania biomarkerów padaczki, które mogą ułatwić diagnozę. W badaniach tych wykorzystuje się między innymi macierze, sekwencjonowanie RNA, uczenie maszynowe oraz wiele innych technik.