„Tato, kup mi dżinsy spodnie” – o ubraniach w kobiecych zapiskach osobistych po 1945 r.

Proponowane wystąpienie poświęcone będzie problematyce ubioru i mody w Polsce po 1945 roku. Bazę źródłową dla prezentacji będą stanowić opublikowane i rękopiśmienne zapiski kobiet: dzienniki, pamiętniki, pamiętniki konkursowe. Prowadząca wykład odwoływać się będzie również do ówczesnej prasy kobiecej i młodzieżowej.

Sfera materialna: warunki mieszkaniowe i higieniczne, ubrania i kosmetyki zajmują dużo miejsca w zapiskach osobistych zarówno kobiet, jak i mężczyzn. W przypadku kobiet opisy ubiorów i stosunku do mody są istotnym elementem autoprezentacji. Oprócz tego wzmianki na temat strojów pozwalają prześledzić zmiany kanonów urody, zmiany w postrzeganiu kobiecych ról społecznych i, ogólnie – zmiany stosunku do konsumpcji. Dzienniki i pamiętniki pisane przez kobiety i dziewczęta dokumentują tuż powojenną biedę, kiedy brakowało podstawowej odzieży, czas, kiedy obiektem pożądania były „ciuchy” przysyłane w paczkach z Zachodu, okres względnego dobrobytu i zmuszający do przeróbek kryzys lat 80. Pozwalają prześledzić proces „oswajania” nowych elementów garderoby: spodni, czy minispódniczki. Przypadek spodni jest pod tym względem szczególnie interesujący. Pokazuje bowiem różne konteksty stroju: praktyczność, modę, „obyczajność”, kształtowanie się odrębnej mody młodzieżowej i konflikty wokół sposobu ubierania się.

Elementem wystąpienia będzie projekcja materiałów filmowych pokazujących zmieniające się trendy w powojennej modzie.