warsztat

Wawer jest największą dzielnicą Warszawy powstałą w wyniku połączenia funkcjonujących niezależnie od siebie wsi i miejscowości. Łączy w sobie trzy odmienne rzeczywistości urbanistyczne. Niektóre z miasteczek rozwijały się jako osiedla letniskowe, inne były ośrodkami przemysłu, kolejne zaś stanowiły obszar wiejski. Do dziś widoczne są różnice pomiędzy poszczególnymi częściami dzielnicy objawiające się między innymi w stopniu zabudowania oraz w dostępie do podstawowej infrastruktury technicznej i społecznej. Również mieszkańcy częściej niż z całym Wawrem identyfikują się z poszczególnymi jego częściami. By podkreślić podział Wawra pomiędzy osiedla, niektórzy przyrównują go do państw działających na zasadzie federacji. „Znaczy moim zdaniem to takie Zjednoczone Emiraty Wawerskie, albo nie wiem, albo taka Szwajcaria Warszawy, w sensie że są osobne kantony dosyć duże” porównywał jeden z rozmówców w zrealizowanym przeze mnie wywiadzie. Jednocześnie dzielnica ta jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się części Warszawy. To właśnie tam powstaje osiedle mieszkaniowe „Miasteczko Wawer”, którego nazwa nawiązywać ma do wilanowskiej inwestycji z lat 2000. i w którym ostatecznie ma znaleźć się ponad 1000 mieszkań. Napływ nowych mieszkańców generuje konflikty o przestrzeń i usługi publiczne. Przykład dzielnicy Wawer będzie punktem wyjścia dla dyskusji o relacjach pomiędzy mieszkańcami peryferyjnych dzielnic Warszawy, które dzisiaj dynamicznie urbanizują się. Warsztat rozpocznę się krótkim wstępem ukazującym specyfikę dzielnicy z odniesieniem do wybranych teorii socjologii miasta. Podczas warsztatu omówimy potencjalne sojusze i konflikty pomiędzy mieszkańcami, zastanowimy się, czy istnieje przestrzeń dla zaangażowania i aktywności społecznej.