Wydział Nauk Społecznych SGGW

Nie od dziś wiadomo, że najlepszą formą edukacji jest aktywny udział w inicjatywach poznawczych, dlatego Koło Naukowe Pedagogów Wydziału Nauk Społecznych SGGW pod kierunkiem dr Iwony Błaszczak, zaprasza uczniów szkół średnich do wzięcia udziału w grze edukacyjnej pt.: „SGGW - Stolicą Nauk Przyrodniczych. Człowiek w środowisku przyrodniczym i społecznym”.

Gra ta ma na celu zapoznanie uczniów ze specyfiką wybranych Wydziałów funkcjonujących na Uczelni oraz przedstawienie ścisłego związku, który zachodzi pomiędzy edukacją, człowiekiem i przyrodą.

Poprzez dobrą zabawę, urozmaiconą szeregiem atrakcji i ciekawych wyzwań naukowych, młodzież licealna pozna aktywizujące metody kształcenia, dzięki którym odkryje między innymi: niedostrzegalne sekrety lasu, innowacyjne rozwiązania w rolnictwie, tajemnice przestrzennego planowania zielenią miejską.

Co więcej, udział w grze edukacyjnej, pozwoli uświadomić uczniom jak ogromne znaczenie w aspekcie zdrowotnym, mogą odgrywać dla człowieka takie elementy jak: otaczające go zwierzęta czy właściwa dieta. Na koniec, przedstawione zostaną ekonomiczne instrumenty ochrony środowiska. Każde z tych zagadnień zaprezentują studenci pedagogiki, a rozwiązanie przygotowanych problemów umożliwi grupie przejście do kolejnego etapu.

Zapraszamy do udziału w naszej grze oraz do poznania najstarszej i największej Uczelni Przyrodniczej w Polsce, która być może stanie się Waszą „Alma Mater”

Zwierzęta, osoby skazane na śmierć, sieroty, pacjenci szpitali i klinik na przestrzeni wieków służyli za materiał wykorzystywany w badaniach eksperymentalnych. Pierwsze sekcje zwłok i wiwisekcje zaczęto przeprowadzać już w starożytności. Herofilos (ok.330 – ok. 260 r. p.n.e) oraz jego młodszy kolega Erasistratos (304 – 245 r. p.n.e), główni przedstawiciele aleksandryjskiej szkoły lekarskiej, uzyskali od króla pozwolenie na „zajrzenie” do wnętrza żywego człowieka, skazanego na karę śmierci. Badanie ciała skazańca nie przeprowadzono jednak w celach leczniczych, lecz czysto poznawczych, gdyż obaj lekarze postanowili przyjrzeć się budowie i czynnościom organów wewnętrznych człowieka. Wraz z rozwojem nauk przyrodniczych w XVII wieku wzrosło także zapotrzebowanie na użycie ciał zwierząt i ludzi w badaniach medycznych i biologicznych. Poznawanie tajemnic przyrody miało swoją cenę – śmierć ludzi i zwierząt. Nie można było jednak wydać tych istot na ból i cierpienie nie uzasadniając wpierw prawa do rozporządzania ich zdrowiem i życiem. W jaki zatem sposób próbowano uzasadniać możliwość przeprowadzania eksperymentów na żywych istotach? Jakiego typu argumentów etycznych używano, by uzasadnić prawo do użycia ludzi i zwierząt w badaniach biomedycznych? Z jakiego typu trudnościami spotykały się próby legalizacji tej praktyki badawczej i w jaki sposób starano się je przezwyciężyć? I wreszcie w jaki sposób na płaszczyźnie materialnej i symbolicznej degradowano pewne kategorie istot po to, by móc zapewnić sobie prawo do ich użycia w trakcie prowadzonych badań i eksperymentów?