Co się znajduje za murami Toru Służewiec (Zespołu Torów Wyścigów Konnych)?

Zespół Torów Wyścigów Konnych, choć zajmuje powierzchnię blisko dwukrotnie większą niż Łazienki Królewskie, nie jest dobrze znany warszawiakom. Był prywatną inwestycją Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni. W międzywojniu plany przebudowy stolicy wymusiły przenosiny toru wyścigów konnych z Pola Mokotowskiego na obrzeża stolicy (1938). Tor Służewiec przetrwał drugą wojnę światową niemal bez szwanku, ale już nigdy nie zostały zrealizowane plany komunikacyjnego scalenia go ze stolicą i uczynienia z niego centrum życia dzielnicy Mokotów. Składa się z dwóch części: hipodromu oraz miasteczka wyścigowego – rozległych kulis zamieszkiwanych przez ludzi i konie.

Podczas spotkania przedstawiona zostanie powojenna historia tego miejsca. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych oraz wspomnień jego mieszkańców wejrzymy w życie warszawskiej enklawy, w której do 1950 r. funkcjonowało Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni. Jak nacjonalizacja całego majątku zmieniła organizację pracy i życia codziennego na służewieckim torze? Opowieści jego mieszkańców, archiwalia oraz fotografie pozwolą wskrzesić obraz życia codziennego społeczności „ludzi z Wyścig”, która funkcjonowała przez ponad pół wieku w ramach państwowego Przedsiębiorstwa Torów Wyścigów Konnych.

W 1993 r. został zlikwidowany wspólny zakład pracy i bogata infrastruktura społeczno-gospodarcza osiedla: hotel dla młodych pracowników, stołówka, pralnia i sauna, biblioteka, przychodnia oraz liczne kluby i koła zainteresowań. Jak wpłynęło to na życie codzienne jego mieszkańców? Kto dzisiaj pracuje na Torze Służewiec? W jakim rytmie toczą się dni, tygodnie i miesiące wyznaczane przez trening koni i ich starty w gonitwach?