Instytut Socjologii UW

Ławka miejska – powszechnie dostępny element małej architektury, nieodłączna część krajobrazu przestrzeni publicznej miasta. Atrybut wypoczynku,relaksu,chwilowego postoju, dłuższego oczekiwania. Setki milionów wersji wytworzonych, by pozwolić odpocząć nogom.Jedna z podstaw komfortowego korzystania z przestrzeni publicznej,gwarant różnorodności i intensywności korzystania z miejskich ulic i placów. Ławki wpływają na użytkowanie,odczuwanie i postrzeganie miejskiego krajobrazu.Stanowiąc podstawę do społecznych i psychicznych zjawisk,które zachodzą między mieszkańcami miasta,są jednym z elementów budujących jednostkowe poczucie identyfikacji z danym miejscem. Mogą nawiązywać do lokalnej specyfiki,tradycji miejsca lub wyróżniać się z otoczenia na zasadzie kontrastu,stanowiąc odrębne dzieło formalne niezwiązane z pozostałymi elementami budującymi daną przestrzeń.

Badacz ilościowy podda ławki parametryzacji poszukując w liczbach odpowiedzi na pytania np. ile ławek aktualnie znajduje się w poszczególnych dzielnicach Warszawy?Jaki dystans je dzieli? Badacz jakościowy zapyta natomiast:jak ilość ławek przekłada się na jakość ich użytkowania? Co powinna mieć ławka, by przyciągnąć do siebie użytkownika?Jak otoczenie wpływa na to,czy jest użytkowana intensywnie czy też stoi pusta?Czy dostawienie dwóch ławek to dużo czy mało? Jak wygląda idealna ławka miejska? Wystąpienie stanowi propozycję spojrzenia na miejską przestrzeń wraz z jej małą architekturą jak na umeblowaną przestrzeń mieszkalną. Na podstawie badań zrealizowanych w IV edycji Programu Wolontariatu Badawczego pt. ”Ławki miejskie” badacz społeczny o(d)powie,czego oczekujemy od ławek miejskich jako ich użytkownicy?

Zazwyczaj gdy myślimy o nauce i technice, to wyobrażamy sobie wybitnych wynalazców i genialne badaczki. Jeśli jednak spojrzymy dokładniej na dowolne odkrycie naukowe lub konstrukcję techniczną, to zobaczymy prace całych zespołów, wpływy ekonomii i polityki. 

W trakcie naszego spotkania porozmawiamy o tym jak socjologia postrzegała naukowców i konstruktorki oraz jak definiowała zadania społeczne nauki i techniki. Zobaczymy czym społeczność fizyków cząstek elementarnych różni się od biologów. Zerkniemy też na to co o społeczeństwie mogą powiedzieć krętki syfilisu. Zerkniemy też w jaki sposób łaziki marsjańskie i lądowniki księżyowe pomagają tworzyć kawałki społeczeństwa. 

Na końcu wykładu przedstawię problemy etyczne z jakimi boryka się socjolog nauki. Spróbujemy wspólnie z publicznością zastanowić się nad ich możliwymi rozwiązaniami. 

Czemu nie powstała i dziś już raczej nie powstanie metoda naukowa Stefana Banacha? Prawdopodobnie dlatego, iż wedle dzisiejszych standardów uprawiania nauki, należałoby powiedzieć o Banachu jak o osobie bardzo kontrowersyjnej. Znany za sprawą swoich wielkich odkryć matematycznych, był ucieleśnieniem tak swawoli jak i reżimu myślenia naukowego. Wielokrotnie zagrożony pozostawieniem na następny rok w klasie, nie będąc do końca świadomym faktu, iż właśnie obronił doktorat. Z kolei Lwowsko-Warszawska Szkoła Filozoficzna to przedsięwzięcie niemal zupełnie dziś zapomniane wśród statystycznej większości, a zarazem największe osiągnięcie polskiej myśli filozoficznej w historii. Związany ze szkołą był m.in. Alfred Tarski, wymieniany jako jeden z czterech, najwybitniejszych logików wszech czasów, obok Arystotelesa, Gottloba Frege  oraz Kurta Göbla, a także szereg innych postaci, w tym Władysław Tatarkiewicz, Kazimierz Ajdukiewicz, Stanisław i Maria Ossowscy.

W czasie otwartego wykładu, nieco przybliżymy styl pracy oraz główne idee twórców tych dwóch szkół - matematycznej i filozoficznej. Lekko ale i nieco poważnie, zastanowimy się nad tym, co nas łączy a co dystansuje od ówczesnego sposobu widzenia nauki i jej funkcji w życiu codziennym. 

Uważa się, że partie polityczne powinny przed wyborami prezentować programy, które obiecują zrealizować, jeśli uda im się przejąć władzę. Decyzje wyborców nie zależą jednak tylko od oceny tych propozycji, ale też od ich przekonań o (nie)uczciwości i (nie)kompetencji polityków. Partie starają się zaś wpływać na te postawy kreując odpowiedni wizerunek. Podczas wykładu zastanowimy się, jak w toku kampanii wyborczej zmienia się to, co partie mówią do wyborców. Ile uwagi poświęca się programom, a ile wizerunkowi i jak proporcje tych elementów zmieniają się w czasie?

Celem prezentacji będzie ukazanie, co oznacza macierzyństwo dla dzisiejszych młodych matek, jak negocjują one zadania i wymagania, które stawia przed nimi wejście w nową rolę społeczną – rolę matki – i w jakim stopniu Internet i media społecznościowe mogą pomóc im pogodzić obowiązki rodzinne, zawodowe i szeroko pojęte życie społeczne.

W proponowanym wystąpieniu rozpatrzone zostaną różne strategie zarządzania okresem ciąży, połogu i wczesnego macierzyństwa stosowane przez młode matki:

- zmiana wzorca przygotowań do roli macierzyńskiej – cyfryzacja poradnictwa około-macierzyńskiego, zmiana wzorca transmisji wiedzy związanej z odgrywaniem roli matki – wiedza nie jest już transmitowana w sposób tradycyjny, w obrębie rodziny, lecz jest zapośredniczona przez e-ekspertów;

- profesjonalizacja macierzyństwa – wydłużenie procesu planowania i przygotowania do roli matki, macierzyństwo jako „zadanie”, „wyzwanie”, nie – naturalny proces rozwoju rodziny;

- cyfryzacja (smartfonizacja) okresu ciąży oraz urlopu macierzyńskiego (konsultacje i porady udzielane w ramach portali tematycznych, dzielenie się doświadczeniem z innymi mamami poprzez serwisy on-line);

- aktywizacja zawodowa młodych mam, umożliwienie im pracy zdalnej (brak przestoju zawodowego spowodowanego okresem ciąży i urlopu macierzyńskiego);

- budowanie wizerunku matki i dziecka poprzez aktywne korzystanie z portali społecznościowych (typu facebook, instagram itd.);

- zjawisko „insta_mam” i „insta_dzieci”, czyli macierzyństwo jako pomysł i sposób na życie młodych kobiet;

- proces „uzewnętrznienia” wstydu poprzez dzielenie się wrażeniami i relacjami z najbardziej intymnych momentów życia młodej (przyszłej) mamy.