Instrukcja obsługi głosu w wystąpieniach publicznych. Praktyka: fakty, mity

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak brzmi Twój głos? Jak odbierają go Twoi rozmówcy? Czy jest spójny z Twoim wyglądem, zachowaniem, intencją przekazywanego komunikatu?
Każdy z nas ma niepowtarzalny, biologicznie określony głos – jak tęczówka oka, jak linie papilarne. Jednocześnie głos nie jest nam dany raz na zawsze. Możemy nad nim pracować, zmieniać jego brzmienie, doskonalić. W efekcie zmieniamy i doskonalimy siebie. I odwrotnie: zaniedbanie głosu jako narzędzia codziennego funkcjonowania, a dla wielu podstawowego narzędzia w pracy zawodowej oddala nas od „…zwycięstw i w życiu, i w miłości” (Owidiusz).
Jak zatem obsługiwać swój głos? Jak rozpoznać nie tylko jego mocne strony, lecz także blokady i opory stanowiące hamulec do prawidłowej, organicznej emisji? Co sprzyja, a co przeszkadza, krępuje, czy wręcz uniemożliwia wydobycie głosu eufonicznego, z pełnym rezonansem, prawidłową artykulacją oraz natężeniem odpowiednim do sytuacji? Poszukiwanie odpowiedzi na tak postawione pytania to punkt wyjścia do rozwoju świadomości własnego funkcjonowania, radzenia sobie z obszarami zaniedbanymi, ze swoją fizycznością, psychiką i emocjami. W efekcie pojawiają się nowe umiejętności i nawyki w używaniu głosu. Poprawia się jego brzmienie i sposób mówienia, które stanowią o wizerunku właściciela głosu. Już w starożytności ars dicendi było równie ważne jak ars amandi.