Instytut Filozofii UW

Etyka jest zazwyczaj inspiracją i motorem prawa. Dzięki etycznym rozważaniom na temat prywatności odbiorców reklam mamy dziś RODO. Również względy etyczne powodują, że regulacjom prawnym podlegają np. takie reklamy, które wprowadzają w błąd. Logicznym jest więc, że aby kwestia ilości i wszędobylskości reklam zaczęła być regulowana w bardziej namacalny sposób, niezbędna jest refleksja etyczna na ten temat. To ona ma szansę dostarczyć legislatorom powodów do dalszego działania na korzyść odbiorców reklamy. Przyjrzymy się wspólnie, jakie względy etyczne przemawiają dziś za potrzebą regulacji ilościowego aspektu przekazu reklamowego, a więc co etyka mówi o negatywnym wpływie jaki ilość i wszędobylskość reklam wywiera na nasze funkcjonowanie.

Pojęcie przyzwyczajenia odegrało ważną rolę w nowożytnej filozofii przede wszystkim za sprawą Davida Hume'a, który właśnie w przyzwyczajeniu widział źródło koniecznego powiązania zjawisk, a zatem także źródło kategorii przyczynowości. W Hume'owskiej stylizacji rozum stawał się jednak przez to niewolnikiem utartego porządku rzeczy. W przeciwieństwie do tego, G.W.F. Hegel w swej Encyklopedii nauk filozoficznych, a dokładniej: w przedstawionej tam antropologii, interpretuje przyzwyczajenie jako drogę wiodąca ku wolności. Aby nabrać dystansu do własnych potrzeb i pragnień, dusza musi – zdaniem Hegla – przyzwyczaić się do własnych form działania i opanować je aż do uzyskania swoistego automatyzmu. To właśnie dzięki przyzwyczajeniu dusza „bierze w posiadanie” swoje własne „treści”; w ten sposób staje się stopniowo wolna od własnych określeń, jest w stanie nad nimi zapanować. Za pośrednictwem „powtarzania” i „ćwiczenia” swych umiejętności, w duszy rozwija się stopniowo jej „mechanizm poczucia samej siebie”. W wykładzie pprześledzone zostanie i wyjaśnione zaskakujące powiązanie przez Hegla przyzwyczajenia z indywidualną wolnością.