Dlaczego funkcjonowanie poznawcze jest tak ważne w schizofrenii?

Współcześnie schizofrenia jest traktowana jako zaburzenie psychiczne o charakterze neurorozwojowym, w którym występują zaburzenia czynności mózgu. Obok objawów wytwórczych

i negatywnych wyodrębniono w schizofrenii także dysfunkcje poznawcze. Dotyczą one wielu obszarów poznawczych, takich jak funkcje wykonawcze, pamięć operacyjna, słowna, procesy uczenia się. Zaburzenia poznawcze mają istotne znaczenie dla przebiegu choroby, procesu zdrowienia

i funkcjonowania psychospołecznego. Przez wiele lat te objawy były niedoceniane w procesie leczenia. Tymczasem, nieleczone długo się utrzymują, obniżają efektywność psychoterapii i rehabilitacji oraz utrudniają powrót do różnych ról społecznych, w tym kontynuowania nauki, podjęcia pracy zawodowej.

Do niedawna uważano, że występują istotne różnice w nasileniu zaburzeń poznawczych u osób

z różnym początkiem zachorowania: w okresie adolescencji i w okresie dorosłości. Wczesny wiek zachorowania (poniżej 18 roku życia) łączono z deterioracją funkcji poznawczych wraz z czasem trwania choroby, a tym samym z gorszym rokowaniem. Wyniki najnowszych badań wskazują, że takich różnic nie ma, ale, co ważniejsze, także na możliwość osiągnięcia, niezależnie od okresu zachorowania, poziomu funkcjonowania takiego, jak u osób zdrowych.

W ostatnich latach dysfunkcje poznawcze stały się celem diagnozy i oddziaływań terapeutycznych. Mamy dowody, że możemy skutecznie poprawiać funkcjonowanie poznawcze u osób chorujących

na schizofrenię, a tym samym ich całościowe funkcjonowanie. Sprzyja temu nowoczesna farmakoterapia, zintegrowane interwencje terapeutyczne wraz z treningami funkcji poznawczych. Takie wielopłaszczyznowe oddziaływania wzmacniają proces zdrowienia we wszystkich obszarach: poznawczym, emocjonalnym, społecznym