Mówiące obrazki

Zróżnicowanie językowe to niewątpliwie wielkie bogactwo ludzkości, może jednak stanowić trudność w porozumieniu np. między osobami różnej narodowości. Różni wizjonerzy próbowali temu zaradzić tworząc sztuczne języki pomocnicze – narzędzia komunikacji międzynarodowej – takie jak np. esperanto. Szczególnie interesującą ich podgrupą są pozbawione warstwy dźwiękowej pomocnicze pisma ideograficzne (np. bliss, picto i pictopen), które, przynajmniej w zamierzeniach ich twórców, każdy mógłby czytać w swoim własnym języku. Na warsztatach będziemy mogli wspólnie przekonać się, na ile wymyślone przez nich znaki są czytelne, względnie łatwe do przyswojenia.