wykład
Typ | Tytuł | Opis | Dziedzina | Termin |
---|---|---|---|---|
Spotkanie festiwalowe | Posłuszni - czy rzeczywiście aż do bólu? |
Badania Stanleya Milgrama nad posłuszeństwem wobec autorytetu są jednymi z najważniejszych w historii psychologii. Pokazały, że w latach 60. XX wieku przeważająca większość uczestników eksperymentów była gotowa razić prądem drugiego człowieka (prawdopodobnie aż do jego śmierci) tylko dlatego, że oczekiwał tego eksperymentator. Czy dziś byłoby inaczej? Co wiemy o naturze posłuszeństwa w trzeciej dekadzie XXI wieku? Czy są jakieś przesłanki, by myśleć, że zachowalibyśmy się lepiej? W trakcie wykładu spróbujemy odpowiedzieć także na pytanie co my sami możemy zrobić, by zmniejszać rozmiary patologicznego posłuszeństwa |
Obszar sztuki |
|
Spotkanie festiwalowe | O projekcie Ludzie z fabryki porcelany |
Serwis porcelanowy "Ślad człowieka" powstał na fabrycznej linii produkcyjnej. Został wykonany przez robotników pracujących w rękawiczkach, których palce zanurzono w solach kobaltu. Ślad ich dotyku pozostawał niemalże niewidoczny aż do czasu wypału, gdy kobalt stał się ciemnoniebieski. W ten sposób porcelana stołowa zachowała dotyk rąk pracowników ujawniając rolę "czynnika ludzkiego" w produkcji przemysłowej. Naczynia "Ślad człowieka" zostały wyprodukowane jako część projektu "Ludzie z fabryki porcelany" realizowanego w jednej z najstarszych fabryk ceramicznych w Polsce. Główny cel projektu to krytyczna analiza relacji człowiek-technologia. Naczynia porcelanowe bywają zwykle traktowane jako przedmioty kolekcjonerskie i ceni się je przede wszystkim za estetykę. Mniej uwagi poświęca się samemu procesowi produkcji. Wskazanie roli różnego rodzaju wiedzy i umiejętności, potrzebnych do wytworzenia porcelanowych naczyń, może ułatwić uchwycenie wrażliwości twórców tych naczyń, a także skłonić użytkowników porcelany do refleksji. Kuratorami projektu są Ewa Klekot oraz Arkadiusz Szwed. |
Obszar sztuki |
|
Spotkanie festiwalowe | W pracowni Michaela Willmanna. Barokowe opactwo cystersów w Lubiążu |
Michael Willmann, zwany Śląskim Rembrandtem, należy do najwybitniejszych niemieckich malarzy okresu baroku działających na obszarze Dolnego Śląska. Pochodził z Królewca, ale żył i tworzył w Lubiążu, gdzie znajdowało się jedno z największych i najwspanialszych opactw cysterskich w Europie. Gotycki pierwotnie klasztor, składający się z ogromnego kościoła, zabudowań konwentualnych i obiektów gospodarczych został z rozmachem przebudowany w epoce późnego baroku (pocz. XVIII w). Zyskując wygląd wielkiej rezydencji, w której bogato kształtowana architektura, malarstwo i rzeźba nierozerwalnie łączą się ze sobą w jednym dziele sztuki. Nad wystrojem pracował zespół wybitnych artystów, w tym Willmann, w którego klasztornej pracowni powstawały gigantyczne sceny figuralne ze świętymi. Zawisły one w długiej nawie opackiego kościoła, dopełniając wystroju wnętrza. Zawirowania historyczne spowodowały, że Lubiąż od lat przechodzi powolną renowację, a monumentalne prace malarskie Michaela Willmanna można znaleźć w wielu warszawskich kościołach, w muzeach zaś wiele innych wspaniałych dzieł Śląskiego Rembrandta. W do 4 X 2020 można oglądać prace Michaela Willmanna we Wrocławiu w Pawilonie Czterech Kopuł (Muzeum Narodowe we Wrocławiu), a na jesieni Muzeum Archidiecezji Warszawskiej we współpracy z Muzeum Narodowym we Wrocławiu planuje otwarcie wystawy poświęconej temu artyście w siedzibie MAW na Dziekanii w Warszawie. |
Obszar sztuki |
|