Blaski i cienie promieniotwórczości

Promieniotwórczość (radioaktywność) jest zjawiskiem towarzyszącym ludzkości od zarania dziejów. Została odkryta przypadkowo przez Henriego Becquerela w 1896 roku podczas badania soli uranowej. Konsekwencją tego odkrycia był rozwój chemii i fizyki jądrowej. Prace Marii Skłodowskiej-Curie, Pierre’a Curie czy Ernesta Rutherforda i Fredericka Soddy’ego zrewolucjonizowały koncepcję budowy atomu. Dzięki pracom małżonków Curie, a później także Irène i Frédérica Joliot-Curie ważne zastosowanie promieniotwórczości można odnaleźć w medycynie. Z kolei prace Lise Meitner, Ottona Hahna oraz Enrica Fermiego znalazły odzwierciedlenie w przemyśle energetycznym.

Celem zajęć będzie zapoznanie słuchaczy z budową atomu, ideą promieniotwórczości. Omówione zostaną również cząstki alfa i beta, a także promieniowanie gamma. Przedstawione zostaną zagadnienia obejmujące przemiany pierwiastków radioaktywnych, okres połowicznego zaniku oraz datowanie radiometryczne.

W konkluzji warto zwrócić uwagę, że promieniotwórczości nie należy się obawiać, bowiem niesłusznie została ona zdemonizowana, a z odkrycia Becquerela wynika dla ludzkości więcej korzyści niż strat.