Pejzaż ojczysty. Malarstwo Czesława Rzepińskiego
Spotkanie poświęcone malarstwu Czesław Rzepińskiego – artysty, pedagoga, rektora krakowskiej ASP w latach 1954-1967. „Pejzaż Ojczysty” to nie tylko krajobraz ukazujący zakątki naszego kraju, to także człowiek z tymi miejscami związany, to jego środowisko, otoczenie – dom, pokój, ulubione przedmioty towarzyszące jego codziennemu życiu. Pejzaż Ojczysty – oddaje charakter malarstwa artysty, którego sztuka mocno była zakorzeniona w naszej ojczystej tradycji.
Czesław Rzepiński (1905-1995) urodził się w Strusowie k. Trembowli w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Jako uczeń brał udział w obronie Lwowa. Uczęszczając do gimnazjum, w 1923 r. rozpoczął równolegle naukę u Zbigniewa Pronaszki i Jerzego Fedkowicza w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunków Ludwiki Mehofferowej. W latach 1926-1929 studiował malarstwo na krakowskiej ASP w pracowni W. Weissa, W. Jarockiego i F. Kowarskiego, a w roku dyplomowym kontynuował studia w prowadzonej przez Józefa Pankiewicza filii ASP w Paryżu.
Więzień gułagu w latach 1940 -1942, po oswobodzeniu i półrocznej pieszej wędrówce powrócił w 1943 r. do Krakowa. Pracował dla „Głosu Plastyków” i „Przeglądu Artystycznego”. Został prezesem Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie. Od 1946 roku uczył w ASP, w 1948 r. został profesorem, a w latach 1954-1967 przez cztery kadencje pełnił funkcje rektora uczelni.
Czesław Rzepiński tworzył malarstwo sztalugowe (olej, akwarela), monumentalne (polichromie), rysunki i grafiki. Malował pejzaże, martwe natury, portrety. Brał udział w ponad 100 wystawach krajowych i zagranicznych, w tym ponad 35 indywidualnych, był laureatem wielu nagród i wyróżnień, w tym wyróżnienia Instytutu Propagandy Sztuki w Warszawie i Nagrody Państwowej za całokształt twórczości. W 1995 r. w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej została zorganizowana wielka wystawa jubileuszowa na 90-lecie urodzin i 70-lecie pracy twórczej Czesława Rzepińskiego. Była to ostatnia wystawa za jego życia. Zmarł 5 grudnia 1995 roku.
