Wydział Chemii

Eksperymentuj z nami w laboratorium chemicznym. Odkrywaj niezwykły barwny świat związków chemicznych.

Kondensatory, jako proste elementy wieluu układów elektronicznych są znane większości z nas. Niewiele osób jednak wie, że z biegiem rozwoju nauki, układy te nabrały szereg specyficznych cech, czego rezultatem jest wydzielenie odrębnej grupy urządzeń magazynujących energię elektryczną zwanych superkondensatorami. Z powodu rosnącego zanieczyszczenia środowiska i niekorzystnych zmian klimatycznych, zamiast korzystać z kopalnych źródeł energii (węgla, ropy, gazu), powinniśmy znacznie szerzej rozważać zrównoważone technologie alternatywne (energię słońca, wiatru, czy wody). Będziemy do tego celu potrzebować jednak efektywnych jej magazynów. Warunki pogodowe są bowiem zmienne, a nie każdy ma przywilej mieszkać na przykład w rejonie o wysokim nasłonecznieniu. Niezwykle użytecznym magazynem energii mogą stać się właśnie superkondensatory zbudowane ze specyficznych materiałów węglowych, tj. takich których jeden gram suchej masy zajmuje powierzchnię równą nawet połowie boiska piłkarskiego. Nie trudno sobie wyobrazić, ile ładunku elektrycznego możemy zatem zgromadzić w takim urządzeniu. Są to ogromne ilości dostępne natychmiastowo, co oznacza że możemy naładować superkondensator w przeciągu kilku sekund, a nie kilku godzin jak klasyczną baterię, czy akumulator. I o tym będą nasze warsztaty. Zapoznamy się na nich z budową i zasadą działania superkondensatorów, ich realnymi zastosowaniami, zaletami i ograniczeniami.  Zbudujemy również kilka prawdziwych, w pełni sprawnych urządzeń, które wykorzystamy jako źródło zasilania małych urządzeń elektronicznych (zabawki, zegarka, itp.). Pokażemy zatem, że energia pozyskana z węgla może być jak najbardziej ekologiczna.

Chemiczny plac zabaw to niezwykłe doświadczenia chemiczne wykonywane przez najmłodszych z asystą opiekuna. Adresatami są dzieci w wieku 4-8 lat. Eksperymenty w ramach proponowanych warsztatów dopasowane są do wiedzy i umiejętności uczestników. W trakcie zajęć wykorzystane zostaną w pełni  bezpieczne odczynniki i materiały, głównie artykuły gospodarstwa domowego. Podczas warsztatów dzieci zapoznają się z niezwykłym światem chemii. Samodzielnie będą wykonywać eksperymenty, które przybliżą im tajemnice otaczającego nas świata. Podczas zajęć będą miały możliwość stworzenia sztucznego śniegu, sensorycznej masy plastycznej, kolorowej „magmy”, oraz własnych pachnących kul do kąpieli. Bawiąc się cieczą nieniutonowską poznają podstawowe prawa nauk ścisłych. Chemiczny plac zabaw to doskonały sposób na poszerzenie wiedzy i zainteresowań, rozbudzenie pasji do nauki a jednocześnie wyśmienitą zabawę.

Kondensatory, jako proste elementy wieluu układów elektronicznych są znane większości z nas. Niewiele osób jednak wie, że z biegiem rozwoju nauki, układy te nabrały szereg specyficznych cech, czego rezultatem jest wydzielenie odrębnej grupy urządzeń magazynujących energię elektryczną zwanych superkondensatorami. Z powodu rosnącego zanieczyszczenia środowiska i niekorzystnych zmian klimatycznych, zamiast korzystać z kopalnych źródeł energii (węgla, ropy, gazu), powinniśmy znacznie szerzej rozważać zrównoważone technologie alternatywne (energię słońca, wiatru, czy wody). Będziemy do tego celu potrzebować jednak efektywnych jej magazynów. Warunki pogodowe są bowiem zmienne, a nie każdy ma przywilej mieszkać na przykład w rejonie o wysokim nasłonecznieniu. Niezwykle użytecznym magazynem energii mogą stać się właśnie superkondensatory zbudowane ze specyficznych materiałów węglowych, tj. takich których jeden gram suchej masy zajmuje powierzchnię równą nawet połowie boiska piłkarskiego. Nie trudno sobie wyobrazić, ile ładunku elektrycznego możemy zatem zgromadzić w takim urządzeniu. Są to ogromne ilości dostępne natychmiastowo, co oznacza że możemy naładować superkondensator w przeciągu kilku sekund, a nie kilku godzin jak klasyczną baterię, czy akumulator. I o tym będą nasze warsztaty. Zapoznamy się na nich z budową i zasadą działania superkondensatorów, ich realnymi zastosowaniami, zaletami i ograniczeniami.  Zbudujemy również kilka prawdziwych, w pełni sprawnych urządzeń, które wykorzystamy jako źródło zasilania małych urządzeń elektronicznych (zabawki, zegarka, itp.). Pokażemy zatem, że energia pozyskana z węgla może być jak najbardziej ekologiczna.

Chemiczny plac zabaw to niezwykłe doświadczenia chemiczne wykonywane przez najmłodszych z asystą opiekuna. Adresatami są dzieci w wieku 4-8 lat. Eksperymenty w ramach proponowanych warsztatów dopasowane są do wiedzy i umiejętności uczestników. W trakcie zajęć wykorzystane zostaną w pełni  bezpieczne odczynniki i materiały, głównie artykuły gospodarstwa domowego. Podczas warsztatów dzieci zapoznają się z niezwykłym światem chemii. Samodzielnie będą wykonywać eksperymenty, które przybliżą im tajemnice otaczającego nas świata. Podczas zajęć będą miały możliwość stworzenia sztucznego śniegu, sensorycznej masy plastycznej, kolorowej „magmy”, oraz własnych pachnących kul do kąpieli. Bawiąc się cieczą nieniutonowską poznają podstawowe prawa nauk ścisłych. Chemiczny plac zabaw to doskonały sposób na poszerzenie wiedzy i zainteresowań, rozbudzenie pasji do nauki a jednocześnie wyśmienitą zabawę.

Chemiczny plac zabaw to niezwykłe doświadczenia chemiczne wykonywane przez najmłodszych z asystą opiekuna. Adresatami są dzieci w wieku 4-8 lat. Eksperymenty w ramach proponowanych warsztatów dopasowane są do wiedzy i umiejętności uczestników. W trakcie zajęć wykorzystane zostaną w pełni  bezpieczne odczynniki i materiały, głównie artykuły gospodarstwa domowego. Podczas warsztatów dzieci zapoznają się z niezwykłym światem chemii. Samodzielnie będą wykonywać eksperymenty, które przybliżą im tajemnice otaczającego nas świata. Podczas zajęć będą miały możliwość stworzenia sztucznego śniegu, sensorycznej masy plastycznej, kolorowej „magmy”, oraz własnych pachnących kul do kąpieli. Bawiąc się cieczą nieniutonowską poznają podstawowe prawa nauk ścisłych. Chemiczny plac zabaw to doskonały sposób na poszerzenie wiedzy i zainteresowań, rozbudzenie pasji do nauki a jednocześnie wyśmienitą zabawę.

Kondensatory, jako proste elementy wieluu układów elektronicznych są znane większości z nas. Niewiele osób jednak wie, że z biegiem rozwoju nauki, układy te nabrały szereg specyficznych cech, czego rezultatem jest wydzielenie odrębnej grupy urządzeń magazynujących energię elektryczną zwanych superkondensatorami. Z powodu rosnącego zanieczyszczenia środowiska i niekorzystnych zmian klimatycznych, zamiast korzystać z kopalnych źródeł energii (węgla, ropy, gazu), powinniśmy znacznie szerzej rozważać zrównoważone technologie alternatywne (energię słońca, wiatru, czy wody). Będziemy do tego celu potrzebować jednak efektywnych jej magazynów. Warunki pogodowe są bowiem zmienne, a nie każdy ma przywilej mieszkać na przykład w rejonie o wysokim nasłonecznieniu. Niezwykle użytecznym magazynem energii mogą stać się właśnie superkondensatory zbudowane ze specyficznych materiałów węglowych, tj. takich których jeden gram suchej masy zajmuje powierzchnię równą nawet połowie boiska piłkarskiego. Nie trudno sobie wyobrazić, ile ładunku elektrycznego możemy zatem zgromadzić w takim urządzeniu. Są to ogromne ilości dostępne natychmiastowo, co oznacza że możemy naładować superkondensator w przeciągu kilku sekund, a nie kilku godzin jak klasyczną baterię, czy akumulator. I o tym będą nasze warsztaty. Zapoznamy się na nich z budową i zasadą działania superkondensatorów, ich realnymi zastosowaniami, zaletami i ograniczeniami.  Zbudujemy również kilka prawdziwych, w pełni sprawnych urządzeń, które wykorzystamy jako źródło zasilania małych urządzeń elektronicznych (zabawki, zegarka, itp.). Pokażemy zatem, że energia pozyskana z węgla może być jak najbardziej ekologiczna.

Chemiczny plac zabaw to niezwykłe doświadczenia chemiczne wykonywane przez najmłodszych z asystą opiekuna. Adresatami są dzieci w wieku 4-8 lat. Eksperymenty w ramach proponowanych warsztatów dopasowane są do wiedzy i umiejętności uczestników. W trakcie zajęć wykorzystane zostaną w pełni  bezpieczne odczynniki i materiały, głównie artykuły gospodarstwa domowego. Podczas warsztatów dzieci zapoznają się z niezwykłym światem chemii. Samodzielnie będą wykonywać eksperymenty, które przybliżą im tajemnice otaczającego nas świata. Podczas zajęć będą miały możliwość stworzenia sztucznego śniegu, sensorycznej masy plastycznej, kolorowej „magmy”, oraz własnych pachnących kul do kąpieli. Bawiąc się cieczą nieniutonowską poznają podstawowe prawa nauk ścisłych. Chemiczny plac zabaw to doskonały sposób na poszerzenie wiedzy i zainteresowań, rozbudzenie pasji do nauki a jednocześnie wyśmienitą zabawę.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Ma właściwości alkaliczne. Z kwasami tworzy sole, np.

chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za

charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 120-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Ma właściwości alkaliczne. Z kwasami tworzy sole, np.

chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za

charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 120-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Czy powierzchnia materiału jest identyczna z jego wnętrzem? Jak możemy analizować powierzchnię? Co to są katalizatory? Postaramy się odpowiedzieć na te pytania.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Ma właściwości alkaliczne. Z kwasami tworzy sole, np.

chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za

charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 120-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Zapraszam na wykład pokazujący „od kuchni” codzienność tzw. „mokrych” (szczególnie, gdy wieje) badań oceanograficznych. W podróż wyruszymy tropem mikroplastiku morskiego. Zawędrujemy również na wody Arktyki i zmierzymy się ze współczesnymi zagrożeniami tego obszaru. Zajrzymy także do skrzyni ze sprzętem badacza morza. Na koniec przekonamy się, że we współczesnych naukach przyrodniczych chemia, fizyka, biologia i geografia są ze sobą ściśle związane.

Wykład z pokazem zdjęć i miejscem na formę pogadanki – zachęcamy do przygotowania wcześniej pytań dotyczących tych elementów problemu mikroplastiku morskiego, które interesują słuchaczy najbardziej.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Ma właściwości alkaliczne. Z kwasami tworzy sole, np.

chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za

charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 120-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Ma właściwości alkaliczne. Z kwasami tworzy sole, np.

chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za

charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 120-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Chinina jest jednym z alkaloidów pozyskiwanych z kory drzewa chinowego. Budowa cząsteczkowa chininy nadaje jej określone właściwości chemiczne. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Ma właściwości alkaliczne. Z kwasami tworzy sole, np.

chlorowodorek chininy, dwuwodorosiarczan(VI) chininy, które są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Podczas naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, bliskim nadfioletem (np. wiązką o długości fali 365 nanometrów, typowo wykorzystywaną w testerach do banknotów), chinina emituje własne światło widzialne o niebieskiej barwie. Zjawisko to nazywane jest fluorescencją.

Chinina ma zastosowanie w przemyśle spożywczym jako aromat. Jest związkiem odpowiedzialnym za

charakterystyczny gorzki smak powszechnie znanego napoju bezalkoholowego- toniku. W Unii Europejskiej za dopuszczalną dawkę uznaje się 6.74 miligramów chininy na 100 mililitrów toniku. Sprzedawany w sklepach tonik może zawierać od 21 do 83 miligramów chlorowodorku chininy w 1 litrze płynu opartego na wodzie.

W trakcie 120-minutowych warsztatów uczestnicy:

• poznają właściwości optyczne chininy w interakcji z bliskim nadfioletem oraz zjawisko fluorescencji;

• zdobędą ogólną wiedzę na temat metod fluorymetrycznych i ich zastosowania w nauce, przemyśle, medycynie;

• będą mieli możliwość zapoznania się z budową oraz zasadą działania spektrofluorymetru;

• dokonają analizy ilościowej chininy w komercyjnie dostępnym napoju typu tonik.

Antybiotyki są niezastąpione w zwalczaniu infekcji bakteryjnych. Gdybyśmy chcieli projektować nowe antybiotyki metodą "zgadywania" i testowania ich skuteczności doświadczalnie, trwałoby to bardzo długo i by było bardzo kosztowne. Z tego powodu każda cząsteczka, która może być nowym antybiotykiem, jest najpierw zaprojektowana w komputerze. W ten sposób sprawdza się jej miejsce wiązania, ocenia szanse na zwalczanie infekcji bakteryjnych oraz toksyczność. Cząsteczki, które pomyślnie przeszły ten etap, są następnie badane eksperymentalnie w laboratorium. Dopiero wiele lat później, po wielu badaniach i eksperymentach, taki lek może być zatwierdzony do podawania ludziom.

Na etapie komputerowego projektowania nowych antybiotyków wykorzystuje się modelowanie molekularne. Jesteśmy w stanie zobaczyć trójwymiarowy obraz zarówno cząsteczki, która może być nowym lekiem, jak i jej sposobu wiązania do receptora. Dzięki symulacjom dynamiki molekularnej możemy też obserwować jak poruszają się dane cząsteczki. Wszystko to jest możliwe, ponieważ znamy strukturę elektronową atomów, wiemy w jaki sposób atomy wiążą się między sobą oraz znamy charakter tych wiązań. Ponadto, znamy masę każdego atomu i za pomocą prostych praw fizyki, jesteśmy w stanie modelować ich sposób poruszania się. Na wykładzie zaobserwujemy m. in. sposób wiązania wybranych antybiotyków do rybosomu bakteryjnego oraz obejrzymy krótkie filmiki z symulacji dynamiki molekularnej.

Antybiotyki są niezastąpione w zwalczaniu infekcji bakteryjnych. Gdybyśmy chcieli projektować nowe antybiotyki metodą "zgadywania" i testowania ich skuteczności doświadczalnie, trwałoby to bardzo długo i by było bardzo kosztowne. Z tego powodu każda cząsteczka, która może być nowym antybiotykiem, jest najpierw zaprojektowana w komputerze. W ten sposób sprawdza się jej miejsce wiązania, ocenia szanse na zwalczanie infekcji bakteryjnych oraz toksyczność. Cząsteczki, które pomyślnie przeszły ten etap, są następnie badane eksperymentalnie w laboratorium. Dopiero wiele lat później, po wielu badaniach i eksperymentach, taki lek może być zatwierdzony do podawania ludziom.

Na etapie komputerowego projektowania nowych antybiotyków wykorzystuje się modelowanie molekularne. Jesteśmy w stanie zobaczyć trójwymiarowy obraz zarówno cząsteczki, która może być nowym lekiem, jak i jej sposobu wiązania do receptora. Dzięki symulacjom dynamiki molekularnej możemy też obserwować jak poruszają się dane cząsteczki. Wszystko to jest możliwe, ponieważ znamy strukturę elektronową atomów, wiemy w jaki sposób atomy wiążą się między sobą oraz znamy charakter tych wiązań. Ponadto, znamy masę każdego atomu i za pomocą prostych praw fizyki, jesteśmy w stanie modelować ich sposób poruszania się. Na wykładzie zaobserwujemy m. in. sposób wiązania wybranych antybiotyków do rybosomu bakteryjnego oraz obejrzymy krótkie filmiki z symulacji dynamiki molekularnej.