sztuka

Zajęcia prezentują popularną w Japonii, Chinach i całej Azji Południowo-wschodniej sztukę składania papieru. Nie stosuje się żadnych środków pomocniczych, takich jak klej, czy nożyczki, a osiąga się zadziwiające efekty - można zrobić zwierzę, kwiat. Zajęcia wyrabiają zręczność rąk i kształcą wyobraźnię.
 

Sprawdzimy, czy z okien Muzeum widać Wisłę i na których obrazach możemy ją znaleźć. Przekonamy się, jaki wpływ miało jej sąsiedztwo na rozwój Warszawy. Co ciekawego działo się na wodach Wisły i na jej brzegu?

Historia Holandii to opowieść o ciągłym zmaganiu człowieka z wodą, budowie tam, kanałów i wiatraków, które stały się znakiem rozpoznawczym tego kraju. O niezwykłym związku Holendrów z wodą opowiedzą nam obrazy powstałe w złotym wieku malarstwa niderlandzkiego.

Znani twórcy polskiej literatury młodzieżowej: Joanna Jagiełło, Małgorzata Karolina Piekarska, Dorota Suwalska i Marcin Szczygielski zaprezentują swoje zamierzenia, koncepcje artystyczne i zdradzą niektóre z tajników warsztatu, które pomogły im osiągnąć rynkowy sukces. Porozmawiamy także o obecnym rynku literatury młodzieżowej oraz o oczekiwaniach młodych czytelników. Będzie okazja do dyskusji i do zadawania pytań ulubionym autorom, a także do zbierania autografów. Spotkanie pod auspicjami Festiwalu Nauki poprowadzi Małgorzata Karolina Piekarska.

Woda, bez której nie ma życia, stała się popularnym motywem dzieł sztuki, zarówno religijnych, jak i rodzajowych. Przekonamy się o tym, zwiedzając Galerię Sztuki Dawnej. Przyjrzymy się obrazowi Czyny miłosierdzia chrześcijańskiego Pietera Aertsena i poszukamy odpowiedzi na pytania: jakie znaczenie miała woda w życiu ludzi średniowiecza i nowożytności? Jakie pijano napoje i jak często zażywano kąpieli?

Zajęcia prezentują popularną w Japonii, Chinach i całej Azji Południowo-wschodniej sztukę składania papieru. Nie stosuje się żadnych środków pomocniczych, takich jak klej, czy nożyczki, a osiąga się zadziwiające efekty - można zrobić zwierzę, kwiat. Zajęcia wyrabiają zręczność rąk i kształcą wyobraźnię.
 

W Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w tzw. Złotej Komnacie zgromadziliśmy wyroby złotnicze powstałe na przestrzeni wieków. Piękne, stare naczynia ze złota, srebra, ze szlachetnymi kamieniami – prawdziwe złoto dla zuchwałych!

A kto jest tym zuchwalcem? Twórca złotniczego dzieła, czy oglądający te wyroby i odkrywający ukryte w monstrancjach i kielichach tajemnice?

Mistrz złotnictwa musiał wykazywać się pewną zuchwałością, czyli odwagą sięgając po tak drogocenny materiał jak złoto, aby wyczarować z niego piękno.  Poza odwagą, musiał posiadać zdolności manualne i artystyczne, wiedzę o przyrodzie i musiał być bardzo pracowity, bo droga od ucznia (czeladnika) do mistrza złotnictwa była długa i wymagająca.   

Zuchwały twórca – jednym z nich był sam król Zygmunt III Waza, który złotnictwem zajmował się hobbystycznie a wykonane przez króla naczynie można oglądać w Muzeum. Z kolei zawodowiec, Michał Mair z Augsburga wykonał tzw. komplet augsburski (kielich, taca i ampułki), misternie zdobione kamieniami szlachetnymi i ręcznie malowanymi emaliami.

Wielu dawnych twórców pozostaje bezimiennych, choć zuchwały zwiedzający może odnaleźć na naczyniu specjalne znaki stanowiące "logo" warsztatu złotniczego.
 

Podczas lekcji uczniowie będą mogli poznać znakomite wyroby jak monstrancje, kielichy, puszki, patery, krzyże ołtarzowe, kadzielnice i wiele innych wyrobów liturgicznych. Najstarsze pochodzą ze średniowiecza, wiele z XVIII i XIX wiecznych warsztatów europejskich. 

Dzieła zgromadzone w Złotej komnacie oczarowują widza, budzą zachwyt i chęć ich głębszego poznania. Zatem zapraszamy wszystkich odważanych odkrywców na lekcję  „Złoto dla Zuchwałych”.

Zajęcia warsztatowe poprzedzone wykładem o rodzajach technik graficznych. Uczestniczki i uczestnicy zapoznają się z rycinami ze zbiorów Muzeum Drukarstwa przedstawiającymi rzekę Wisłę. Ilustracje zostaną omówione pod względem techniki ich wykonania, sposobu ilustrowania oraz przekazu grafcznego. Następnie dzieci poznają technikę grafiki artystycznej – linoryt – i własnoręcznie wykonają ilustrację z wyobraźnią lub inspirowaną oglądanymi ilustracjami. Obrazek zostanie własnoręcznie wytłoczony na zabytkowej prasie korektorskiej. 

Do niezwykle cennych dzieł w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej należą wielkoformatowe drzeworyty Albrechta Dürera, jednego z najważniejszych artystów europejskich przełomu średniowiecza i renesansu. Dürer, niemiecki teoretyk sztuki, malarz, rysownik i grafik odegrał szczególną rolę w rozwoju technik graficznych.

Rozkwit europejskiego drzeworytu wiązał się ściśle z rozwojem drukarstwa, pełnił bowiem początkowo rolę ilustracji książkowej. Stopniowo jednak przestawał być tylko obrazkiem w książce. Jego zaletą była niska cena, co wpłynęło na dostępność i popularność. Taki tani „obraz” mógł sobie kupić każdy! Rodzinne miasto Dürera, Norymberga, była głównym ośrodkiem wydawniczym w Europie i centrum międzynarodowego handlu drukami. Drzeworyty były początkowo bardzo prymitywne, nieporadne. Rysunek ograniczał się do prostego konturu, twórcy nie radzili sobie z perspektywą, przedstawieniem głębi, ukazaniem szczegółów i oddaniem ekspresji sceny.  Dürer, jako pierwszy opanował do perfekcji technikę rzeźbienia w drewnianym klocku. Świetnie operował precyzyjną i finezyjną linią, uzyskując znakomite efekty przestrzenne i światłocieniowe. Dzięki temu nadał drzeworytowi rangę prawdziwego obrazu - samodzielnego dzieła sztuki. W rycinach mistrza zwraca uwagę swobodnie i energicznie kładziona kreska oraz ostre zestawienia partii jasnych i ciemnych, przy pomocy, których artysta oddaje dramat przedstawienia.

W trakcie prezentacji obejrzymy księgę z pocz. XVI w z drzeworytami Dürera zebranymi w 3 cykle. Poza Apokalipsą, którą można uznać za najwybitniejsze dzieło graficzne wszechczasów, zobaczymy także ilustracje do Wielkiej Pasji i Żywota Marii. Jest to wyjątkowa okazja do poznania z bliska techniki mistrza. 

Zapraszamy uczniów szkół podstawowych klas IV-VII do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na warsztaty plastyczne z cyklu Spotkania ze sztuką. Tegoroczne warsztaty to szukanie odpowiedzi na pytanie: Jak pokazać światło pędzlem, piórkiem i ołówkiem? Uczestnicy zapoznają się z różnymi technikami malarskimi i rysunkowymi, dowiedzą się jak budować strukturę obrazu, jakie środki artystycznego wyrazu wybrać aby pokazać światło i cień na dwuwymiarowej płaszczyźnie obrazu. 

Po wakacjach zostały nam przyjemne wspomnienia o podróżach małych i dużych, o wodach słodkich i słonych, o żeglowaniu w słońcu, a może w burzy… Sprawdzimy, jak artyści przedstawiali nadmorskie wyprawy, a przy okazji przypomnimy sobie własne. Zapraszamy w muzealną podróż pełną przygód.

Sprawdzimy, czy z okien Muzeum widać Wisłę i na których obrazach możemy ją znaleźć. Przekonamy się, jaki wpływ miało jej sąsiedztwo na rozwój Warszawy. Co ciekawego działo się na wodach Wisły i na jej brzegu?

Historia Holandii to opowieść o ciągłym zmaganiu człowieka z wodą, budowie tam, kanałów i wiatraków, które stały się znakiem rozpoznawczym tego kraju. O niezwykłym związku Holendrów z wodą opowiedzą nam obrazy powstałe w złotym wieku malarstwa niderlandzkiego.

Dostaniesz papierowe elementy budynku. A z nich:

·         Zbuduj najwyższy i najpiękniejszy wieżowiec. Spektakularna budowa niesie prestiż, daje sławę i podwyższa ceny

·         Spraw, żeby był ekonomiczny. Niektóre funkcje przynoszą większy dochód niż inne, a zdarzają się i takie, które są zupełnie nierentowne

·         Zadbaj o komfort użytkowników: wszystkie mieszkania musza być doświetlone. Zapewnij w mieszkaniach i biurach miejsce do pracy, snu, odpoczynku

·         Negocjuj z właścicielami sąsiednich budynków

·         Pamiętaj o konstrukcji. Zadbaj, by Twój budynek nie runął

W czasie warsztatów zapoznamy się z podstawowymi zasadami kształtowania budynków wysokich, uwzględniającymi zarówno potrzeby użytkowników, jak wpisującymi budynek w funkcję samego miasta. Poznamy też, na własnej błędach, zasady konstrukcji i przekonamy się, jak trudnym zadaniem jest połączenie funkcji, estetyki i konstrukcji.

W Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w tzw. Złotej Komnacie zgromadziliśmy wyroby złotnicze powstałe na przestrzeni wieków. Piękne, stare naczynia ze złota, srebra, ze szlachetnymi kamieniami – prawdziwe złoto dla zuchwałych!

A kto jest tym zuchwalcem? Twórca złotniczego dzieła, czy oglądający te wyroby i odkrywający ukryte w monstrancjach i kielichach tajemnice?

Mistrz złotnictwa musiał wykazywać się pewną zuchwałością, czyli odwagą sięgając po tak drogocenny materiał jak złoto, aby wyczarować z niego piękno.  Poza odwagą, musiał posiadać zdolności manualne i artystyczne, wiedzę o przyrodzie i musiał być bardzo pracowity, bo droga od ucznia (czeladnika) do mistrza złotnictwa była długa i wymagająca.   

Zuchwały twórca – jednym z nich był sam król Zygmunt III Waza, który złotnictwem zajmował się hobbystycznie a wykonane przez króla naczynie można oglądać w Muzeum. Z kolei zawodowiec, Michał Mair z Augsburga wykonał tzw. komplet augsburski (kielich, taca i ampułki), misternie zdobione kamieniami szlachetnymi i ręcznie malowanymi emaliami.

Wielu dawnych twórców pozostaje bezimiennych, choć zuchwały zwiedzający może odnaleźć na naczyniu specjalne znaki stanowiące "logo" warsztatu złotniczego.
 

Podczas lekcji uczniowie będą mogli poznać znakomite wyroby jak monstrancje, kielichy, puszki, patery, krzyże ołtarzowe, kadzielnice i wiele innych wyrobów liturgicznych. Najstarsze pochodzą ze średniowiecza, wiele z XVIII i XIX wiecznych warsztatów europejskich. 

Dzieła zgromadzone w Złotej komnacie oczarowują widza, budzą zachwyt i chęć ich głębszego poznania. Zatem zapraszamy wszystkich odważanych odkrywców na lekcję  „Złoto dla Zuchwałych”.

Zajęcia warsztatowe poprzedzone wykładem o rodzajach technik graficznych. Uczestniczki i uczestnicy zapoznają się z rycinami ze zbiorów Muzeum Drukarstwa przedstawiającymi rzekę Wisłę. Ilustracje zostaną omówione pod względem techniki ich wykonania, sposobu ilustrowania oraz przekazu grafcznego. Następnie dzieci poznają technikę grafiki artystycznej – linoryt – i własnoręcznie wykonają ilustrację z wyobraźnią lub inspirowaną oglądanymi ilustracjami. Obrazek zostanie własnoręcznie wytłoczony na zabytkowej prasie korektorskiej. 

Woda inspirowała twórców luksusowych zastaw stołowych. Podczas spotkania odszukamy najciekawsze dekoracje z motywami wodnymi. Poznamy też historię naczyń na wodę, które ze stołem nie miały nic wspólnego.

Zrozumienie jak powstało dane dzieło sztuki jest kluczowym etapem   poprzedzającym konserwację. Najlepszą drogą do poznania poszczególnych technik i technologii jest własnoręczne ich powtórzenie. Doświadczenie uzyskane w ten sposób jest nieocenione a efekty często zachwycające.  

Podczas wystawy zaprezentowane zostaną dzieła wykonane przez studentów w ramach zajęć z kopii w różnych pracowniach:

• Kopie malarstwa gotyckiego wykonane przez studentów III roku w Pracowni Technologii Malarstwa Średniowiecznego
• Kopie miniatur średniowiecznych wykonane w Pracowni Technik i Technologii Pozłotnictwa oraz Kopii Miniatury na Pergaminie.
• Atrapy książek dawnych wykonanych przez studentów II roku w Pracowni Technik i Technologii Opraw
• Hafty wykonane przez studentów w Pracowni Technologii i Technik Tkackich i Hafciarskich
• Makiety średniowiecznych pasmanterii wyplatane w technice fingerloop oraz wykonane w technikach wiązanych wykonane w Katedrze Konserwacji i Restauracji Tkanin Zabytkowych

Oprócz tego będzie można zobaczyć:

• Warsztat miniaturzysty
• Warsztat introligatora
• Zbiór roślinnych i zwierzęcych barwników naturalnych, stosowanych w przeszłości do barwienia tkanin

Na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ratuje się wiele obiektów zabytkowych. Prowadzone są również badania naukowe poszerzające wiedzę o dawnych technikach i technologiach oraz o metodach i materiałach stosowanych w konserwacji. Przykłady takich działań będzie można zobaczyć na posterach przygotowanych z okazji 70-cio lecia WKiRDS, prezentujących dokonania pracowników.

Serdecznie zapraszamy!

Temat będzie przedstawiony w dwojaki sposób: cyfrowo – na ekranie, w formie prezentacji, oraz fizycznie – pokazane zostaną materiały pielęgnacyjne, o których mowa w cyfrowej prezentacji i sposób mechanicznego ich zastosowania – postępowania wobec obrazów. Plan prezentacji tematu:

I. Cyfrowo:

1. Ogólne wprowadzenie do tematu: przedstawienie podstawowych zasad obchodzenia się z obiektami zabytkowymi.

2. Prezentacja: omówienie kwestii fizycznych warunków przechowywania i eksponowania obiektów zabytkowych oraz problematyki technicznej – „domowego” oczyszczania z powierzchniowych zanieczyszczeń. Ważna kwestia: Kiedy trzeba zwrócić się do konserwatora dzieł sztuki?

II. Fizycznie:

1. Pokaz materiałów i środków, które mogą być zastosowane podczas „domowej” pielęgnacji obrazów.

2.  Prezentacja fizyczna właściwego „domowego” postępowania pielęgnacyjnego w stosunku do obrazów, z zastosowaniem w/omawianych materiałów i środków na konkretnych przykładach – obrazach, zarówno obiektach  zabytkowych, jak i obiektach sztuki współczesnej.

W wystąpieniu poruszone zostaną  zagadnienia związane z pojęciem patyny. Wiąże się to z przedstawieniem ciągle niekończącego się sporu czy obrazy i inne dzieła sztuki należy czyścić, czy też zostawić w aktualnym stanie zachowania. Położony zostanie nacisk na konieczność posiadania wiedzy specjalnej, dotyczącej tajników dawnego europejskiego malarstwa różnych epok, warsztatów i kręgów, która prowadzi do poszanowania i zrozumienia ich założeń artystycznych. Zostanie zwrócona uwaga na normalny proces starzenia się obrazów, a także na obowiązujące każdego konserwatora zasady, w których ważną rolę odgrywa etyka i estetyka. Dlatego niezmiernie ważna jest właściwa ocena stanu zachowania dzieła. Nie można pominąć też roli badań fizyko-chemicznych, które są ogromnym wsparciem przy podejmowaniu właściwych decyzji w procesie konserwacji każdego jednostkowego dzieła. Poszukiwanie właściwych rozwiązań wiąże się zawsze z pewną dozą ryzyka, co czyni, iż zawód konserwatora dzieł sztuki charakteryzuje się specyficzną cechą, która chroni przed popadnięciem w rutynę.

Podczas Festiwalu Nauki otworzymy nasze pracownie aby pokazać Państwu jak wygląda praca konserwatora dział sztuki. Podczas wycieczki będzie można zobaczyć między innymi: pracownie konserwacji malarstwa, pracownie technik i technologii malarstwa, pracownie konserwacji starych druków oraz laboratorium chemiczne. Każdy miłośnik zabytków znajdzie podczas wycieczki coś ciekawego dla siebie a dla przyszłych kandydatów na studia będzie to dodatkowo okazja zobaczenia jak wygląda i funkcjonuje nasz Wydział. 

Czym są szlachetne techniki fotograficzne? Jak samodzielnie wykonać fotogram? Dowiesz się podczas wyjątkowego warsztatu. Podczas zajęć każda uczestniczka i każdy uczestnik będą mieli okazję prześledzić wyjątkowy proces fotochemiczny, a także własnoręcznie skomponować i wywołać odbitkę w technice cyjanotypii – i zabrać ze sobą na pamiątkę! 

Wykład będzie dotyczył specyfiki dzieł wykonanych w technice pastelu. Przybliży zagadnienia związane z technologią charakterystycznych dla techniki podobrazi w ujęciu historycznym.  Wskaże  typowe zniszczenia  oraz sposoby ich naprawy ze szczególnym uwzględnieniem autorskiej metody oczyszczania powierzchni pastelu. Omówione będą również zagrożenia wynikające z nieprawidłowej oprawy dzieł pastelowych oraz wytyczne właściwego ich oprawienia 

Albumy fotograficzne otaczane są troską. Każdy z nich jest unikatową kroniką rodzinną, która pomimo często nadwątlonej kondycji nadal funkcjonuje w domach jako salonowy przedmiot kultu. Wiele zniszczeń występujących w albumach fotograficznych jest nieodwracalnych, część z nich można zlikwidować poddając obiekt zabiegom konserwatorsko-restauratorskim. Odpowiednie traktowanie i właściwe przechowywanie albumów i fotografii spowolni procesy destrukcji i pozwoli przetrwać im dla następnych pokoleń.