Ja i rówieśnik z niepełnosprawnością

Wokół nas jest wiele osób, które na co dzień doświadczają chorób i różnych niepełnosprawności. Często dostrzegamy, że osoba, którą znamy lub mijamy na ulicy, ma taką niepełnosprawność, lecz równie często nie zdajemy sobie z tego sprawy, ponieważ niepełnosprawność jest niewidoczna. Czy ma to dla nas znaczenie? Czy inaczej spostrzegamy osoby, kiedy widzimy, że coś im dolega? O czym wtedy myślimy i jak się zachowujemy?

A kiedy osobą chorą lub osobą z niepełnosprawnością jest rówieśnik, twoja koleżanka lub kolega z klasy, szkoły, podwórka, czy dobrze go znamy? Najczęściej staramy się ją lub go poznać i spędzamy z nimi dobrze czas, dzielimy zainteresowania, rozmawiamy na wiele tematów.  Jednak bywa i tak, że trudno nam zrozumieć, jak funkcjonują, jakie mają potrzeby, ponieważ ich sposób bycia i poziom ich sprawności bardzo różni się od naszej. Z całą pewnością więcej cech nas łączy niż dzieli i niewiele trzeba zrobić, aby lepiej zrozumieć drugą osobę.

Zapraszam na zajęcia, podczas których porozmawiamy na temat osób z problemami zdrowotnymi i z niepełnosprawnościami, ale przede wszystkim spróbujemy w pewnym stopniu „poczuć” co się z nami dzieje. Jak się zachowujemy, gdy przez chwilę nie słyszymy, nie rozumiemy, nie widzimy lub nie możemy się swobodnie poruszać. Spróbujecie wykonywać codzienne czynności, np. pisanie, ubieranie się, pomaganie innym lecz w niecodziennych okolicznościach. W jakich? Zapraszam na warsztaty.