Wydział Filozofii UW we współpracy z oddziałem Warszawskim Polskiego Towarzystwa Filozoficznego
Typ | Tytuł | Opis | Dziedzina | Termin |
---|---|---|---|---|
Spotkanie festiwalowe | Nieracjonalność. Dlaczego chcę jedno, a robię drugie? |
Chciałbym zrzucić kilka kilogramów przed wakacjami (marzę o szczupłej sylwetce), a jednak kolejny raz pozwalam sobie na jedzenie słodyczy. Wiem, że palenie jest niezdrowe (a chcę być zdrowy i żyć długo), jednak znów sięgam po papierosa do porannej kawy. Skąd bierze się ta rozbieżność między tym, czego chcę (lub co wiem, że należy zrobić) z jednej strony, a moim zachowaniem – z drugiej? Można postawić też jeszcze inne pytanie: czy istnieją sytuacje, kiedy pojawia się sprzeczność między tym, czego chcemy, a tym, co ostatecznie robimy? Czy jest możliwe świadome działanie wbrew własnym celom i wbrew temu, co się wie? To klasyczny filozoficzny problem nieracjonalności działań (znany również jako „słabość woli”). Często próby zrozumienia nieracjonalności – zarówno w filozofii, jak i w naukach o poznaniu i zachowaniu (np. w psychologii) – polegają na zaprzeczaniu istnienia tej rozbieżności chęci i działań. Może w danej chwili bardziej chcę tortu, niż szczupłego brzucha. Skoro tak, to zjadam tort zgodnie z moją chęcią. Moje działanie byłoby wtedy zwyczajne, a nawet skuteczne. W przypadku palenia, być może nie uzmysławiam sobie, że wypalenie tego konkretnego papierosa też jest niezdrowe. Skoro nie pojawia się we mnie ta myśl, to mogę palić i utrzymywać, że zależy mi na zdrowiu. A jednak w nieracjonalnych działaniach jest przecież coś niepożądanego. Gdy robimy coś wbrew obranym przez nas celom lub wbrew naszej wiedzy, to czujemy, że coś dzieje się nie tak, jak powinno; towarzyszy nam pewne wewnętrzne napięcie. Jak się okaże, interpretacja tego aspektu naszego bycia w świecie rodzi kontrowersje.
|
Nauki humanistyczne |
|
Spotkanie festiwalowe | Estetyka codzienności - czym jest? Gdzie jej szukać? |
Czy picie filiżanki porannej kawy może dawać równie dużo równie doniosłej przyjemności, co oglądanie arcydzieła kinematografii? Intuicja i doświadczenie życiowe podpowiadają, że tak, przynajmniej niekiedy. A jednak od razu budzi się wątpliwość, czy aby nie jest pewną przesadą zestawianie czegoś tak zwykłego z czymś tak niezwykłym? Celem wykładu będzie zaprezentowanie jednego z ważniejszych i najprężniej rozwijających się współcześnie obszarów estetyki, jakim jest estetyka codzienności. Estetyka filozoficzna zwykła się koncentrować na sztuce, co spowodowało między innymi, że to właśnie sztukę zaczęto na gruncie filozofii łączyć z takimi kwestiami jak doświadczenie estetyczne (czym jest doświadczenie estetycznie? Co to znaczy doświadczać czegoś estetycznie?), wartości estetyczne (jakie wartości estetyczne istnieją? Kiedy można je dostrzegać?), oceny estetyczne (co to znaczy oceniać coś estetycznie? Czy ocena estetyczna może być niepoprawna?). Estetyka codzienności wychodzi tymczasem z założenia, że tego rodzaju podejście w nieuzasadniony sposób zawęża zakres zjawisk obdarzonych estetycznym wymiarem. Codzienna praktyka pokazuje bowiem, że także w obiektach czy zdarzeniach niemających nic wspólnego ze sztuką dostrzegamy wartości estetyczne i je estetycznie oceniamy. Możliwe, że rzadko kiedy się nad tym zastanawiamy i że w rezultacie nie potrafimy tego rodzaju doświadczeń ubrać w pojęcia, co jednak nie zmienia faktu, że są one istotne, bo przyczyniają się do duchowego i fizycznego dobrego samopoczucia. Warto więc zadać sobie pytanie, jak myśleć o estetycznej stronie codziennego życia i gdzie jej szukać. |
Nauki humanistyczne |
|
Spotkanie festiwalowe | Co filozoficzny namysł nad językiem mówi nam o wszechświecie? |
To, że filozoficzny namysł nad językiem dostarcza wielu ciekawych odkryć na temat ludzkiej komunikacji, a tym samym człowieka w ogóle, jest ewidentne. W swojej prelekcji chciałbym zwrócić uwagę na mniej oczywiste korzyści z uprawiania filozofii języka. Mianowicie zamierzam pokazać, jak pewne konkretne rozstrzygnięcia problemów z zakresu filozofii języka — problemów, które na pozór dotyczą wyłącznie języka — przekładają się na odpowiedzi na tzw. ,,pytania podstawowe’’ dotyczące wszechświata. Na przykładach pytania o to, czym jest prawda oraz pytania o naturę bytu zaprezentuję w sposób, w jaki niektóre tezy filozoficznojęzykowe sugerują takie, a nie inne rozwiązania tych fundamentalnych zagadnień. |
Nauki humanistyczne |
|
Spotkanie festiwalowe | Intencjonalność. O czym myślę i co zamierzam |
Współcześnie w filozofii bada się dwa różne, choć powiązane ze sobą, pojęcia intencjonalności. Pierwsze ujmuje nakierowanie czegoś na coś czy zwrócenie się ku czemuś. Jest jednym z fundamentalnych pojęć semantyki – teorii opisującej to, w jaki sposób nasze myśli i wyrażenia odnoszą się do przedmiotów, na czym polega „zwrócenie” się myśli i języka do świata, co to znaczy, że nasze słowa są „o czymś”. Wiąże się z pojęciem prawdy, znaczenia – i rzeczywistości. Drugie pojęcie obejmuje zamiar zrobienia czegoś. Formalnie jest to szczególny przypadek pierwszego rozumienia: zamiar może być rozumiany jako pewien rodzaj nakierowania czegoś (podmiotu działającego) na coś (na cel działania). W praktyce jednak to drugie pojęcie leży u podstaw odrębnej dziedziny filozoficznej: teorii działania. Wiąże się z pojęciem świadomości, celowości - i odpowiedzialności. Oba pojęcia łączą się z ważnymi zagadnieniami, które prowadzą w głąb fundamentalnych kwestii metafizycznych, epistemologicznych i aksjologicznych, co czyni intencjonalność jednym z najdonioślejszych tematów filozoficznych. Wykład będzie poświęcony prezentacji niektórych spośród tych zagadnień, w szczególności problemu treści i przedmiotu reprezentacji umysłowych z jednej strony (na przykładzie współczesnej teorii plików mentalnych) i problemu intencjonalności grupowej z drugiej strony. Jako ciekawostka przedstawiony zostanie tzw. efekt efektu ubocznego (side-effect effect), zwany też efektem Knobe’a. |
Nauki humanistyczne |
|
Spotkanie festiwalowe | Zagadka niebytu |
Zdecydowana większość z nas zgodzi się z twierdzeniem, że Pegazy nie istnieją. Inaczej mówiąc, uznamy, że zdanie „Pegaz nie istnieje” jest zdaniem prawdziwym. Powstaje tu jednak pewien problem. Jeżeli Pegazów nie ma, to tym samym słowo „Pegaz” nie odnosi się do żadnego obiektu. Jak w takim razie zdanie, które zawiera w podmiocie ten termin może być prawdziwe? Skoro Pegazy nie istnieją, w jaki sposób możemy orzec o nich, że nie istnieją? Willard Van Orman Quine problem ten – towarzyszący filozofom od czasów Platona – nazwał „zagadką niebytu”. Wydaje się, że niebyt w jakimś sensie musi być, bo inaczej powiedzenie, że go nie ma byłoby nonsensem. Celem wystąpienia jest analiza kilku klasycznych rozwiązań tego problemu. Zastanowimy się, czy Pegazom, mięsożernym krowom, obecnemu królowi Polski, okrągłym kwadratom itp. nie powinniśmy jednak przypisać jakiegoś |
Nauki humanistyczne |
|
Spotkanie festiwalowe | Między feminizmem a uniwersalizmem. Status i uzasadnienia postulatów równościowych |
W ramach myśli feministycznej formułowane są nie tylko rozmaite postulaty równościowe, ale również rozwijany jest namysł nad zagadnieniem tożsamości płciowej. Jednocześnie namysłowi temu towarzyszy pytanie o status tych postulatów czy twierdzeń, a konkretnie o to, czy mają charakter uniwersalny, czy też ograniczony jedynie do pewnych grup oraz tego, jak można je odnieść do różnic kulturowych. W trakcie spotkania zostaną przedstawione wybrane aspekty tych zagadnień w odniesieniu do kwestii praw kobiet i mniejszości LGBT w oparciu o teorie J. Butler i N. Fraser. Zastanowimy się nad ich podstawami oraz możliwymi kontrowersjami czy też napięciami między nimi występującymi. |
Nauki humanistyczne |
|
Spotkanie festiwalowe | Stoicyzm wczoraj i dziś. Dlaczego filozofia starożytnych stoików tak bardzo przydaje się nam w XXIw? |
Stoicyzm — filozofia timeless & timely. Doktryna stworzona przez starożytnych Greków 2300 lat temu okazuje się dzisiaj bardziej przydatna niż kiedykolwiek. Stoików czytają szefowie wielkich korporacji, korzystają z nich sportowcy, żołnierze jednostek specjalnych i zwykli ludzie. Co w nim widzą? Jak to działa? Co sprawia, że stoicyzm, filozofia wymyślona w innym świecie przed dwoma tysiącleciami, okazuje się najlepszą możliwą odpowiedzią na szaleństwo rozedrganego, dynamicznego i nieprzewidywalnego wieku XXI? Stoicyzm to filozofia, która pomogła mi, pomoże i Tobie, a nikomu nie zaszkodzi. Zapraszam! |
Nauki humanistyczne |
|