Rezonans magnetyczny – okno do wnętrza mózgu dotkniętego chorobą

Rezonans magnetyczny jest obok tomografii komputerowej najczęściej stosowaną metodą obrazowania mózgu u pacjentów z chorobami neurologicznymi. Od poczatków jego zastosowania rezonans magnetyczny pozwalał na uwidocznienie, czy u pacjenta, który zglasza objawy neurologiczne, doszło do uszkodzenia mózgu, a jeśli tak, to jak jest ono rozległe i w którym obszarze mózgu się znajduje. Na podstawie wyglądu, ilości i kształtu zmian chorobowych można wnioskować, z jaką chorobą mamy do czynienia, np czy jest to udar mózgu czy stwardnienie rozsiane, jednak w spornych przypadkach i na wczesnych etapach rozwoju objawów odróżnienie chorób jest niejednokrotnie dużym wyzwaniem. Postęp związany z zastosowaniem silniejszych skanerow, nowych sposobów uzyskiwania sygnału z mózgu oraz nowych technik opracowywania obrazów pozwala na coraz dokładniejszą ocenę procesu chorobowego na poziomie tkankowym. Możemy się na przyklad dowiedzieć, czy proces chorobowy wywodzi się z naczynia krwionośnego, czy zmiana zawiera pobudzone komórki zapalne albo czy uszkodzenie obejmuje w sposób selektywny korę mózgu. Informacje te mogą zostać wykorzystane nie tylko do prawidłowego rozpoznania choroby, ale także do przewidywania jej odległego przebiegu oraz monitorowania skuteczności leczenia. Zagadnienia te zostaną przedstawione na przykładzie stwardnienia rozsianego.