Ocieplenie obszarów zimnych - i co z tego wynika?
Ocieplenie klimatu jest najbardziej widoczne w strefach okołobiegunowych, szczególnie w Arktyce i w Antarktyce Zachodniej oraz w górach wysokich. Degradacja wieloletniej zmarzliny skutkuje szybkimi przekształceniami rzeźby terenu oraz problemami z utrzymaniem infrastruktury (budynków, dróg, rurociągów). Ponadto, z topniejącej wieloletniej zmarzliny wydzielają się gazy cieplarniane wzmacniając dalsze ocieplenie. Równocześnie Arktyka jest areną ekspansji przemysłu, co niestety skutkuje skażeniem wód, gleby i powietrza. Zmniejszanie się masy lodowców powoduje rozwój jezior proglacjalnych, intensyfikację osuwisk, spływów błotnych, lawin, które zagrażają mieszkańcom obszarów górskich. Podnosi się poziom morza, rośnie prędkość przemieszczania się lodowców, a lodowce szelfowe Zachodniej Antarktydy rozpadają się. Szybko kurczy się zlodzenie Oceanu Arktycznego powodując wzrost pochłaniania promieniowania słonecznego i dalsze ocieplanie naszej planety. Zanik wieloletniej zmarzliny, lodowców oraz lodu morskiego niesie jednak także pewne korzyści dla gospodarki. Z ocieplania bardzo zadowoleni są rolnicy na Grenlandii, skracają się północne szlaki żeglowne. Arktyka się zazielenia, co może spowolnić dalszą degradację zmarzliny. Obszary polarne, w szczególności Arktyka, są katalizatorem zmian klimatu, gdyż to co dzieje się z lodem ma wielki wpływ na krążenie wody w oceanach i klimat całej kuli ziemskiej.
