Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW
| Typ | Tytuł | Opis | Dziedzina | Termin |
|---|---|---|---|---|
| Spotkanie festiwalowe | Nieoczywiste formy solidarności: czyn społeczny i entuzjazm pracy w perspektywie antropologicznej |
W moim wykładzie skupię się na żywiołowych procesach samoorganizacji, pracy i różnych formach czynu społecznego, które pojawiały się początkowo w socjalistycznych przestrzeniach Europy środkowo-wschodniej, a także w socjalistycznej Mongolii. W obydwu przypadkach wskazuję na istnienie kulturowej ciągłości tych lokalnych współdziałaniach. Będę wskazywał na wspólne budowanie budynków publicznych na wsi, na lokalne budowy szkół ‘tysiąclatek’ w całej Polsce, budowy kościołów w Polsce lat 80. i połączę je w tym wykładzie z podobną żywiołową ideą budowy dróg, szkół, organizacją zawodów i lokalnych świat w Mongolii, w społecznościach niegdyś pasterskich. Na południowych stokach Ałtaju, jak pokażę, Mongołowie działają według własnych pasterskich idiomów współpracy i budują idee rozwojowe zanurzone w mongolskiej, współczesnej duchowości. Podobnie we współczesnej centralnej Polsce można znaleźć historie współdziałania, związane z wspólnym budowaniem, konstruowaniem i wyposażaniem świetlic, remiz i innych budynków, umocowanych w skomplikowanych mechanizmach umacniania wspólnoty. |
Nauki humanistyczne |
|
| Spotkanie festiwalowe | Szarfadin – tajemna religia Jezydów |
Opowiem o Jezydach, jednej z najmniej znanych wspólnot religijno-etnicznych północnej Mezopotamii, która niemal od samych jej początków jest obiektem prześladowań i pogromów, z których ostatni miał miejsce w 2014 roku w okolicach góry Sindżar w północnym Iraku. Przyczyną tych wydarzeń były głównie narosłe przez wieki fantazje na temat religii Jezydów, zwanej Szarfadin. Podczas moich badań terenowych w Iraku, Gruzji, Armenii, Turcji i Niemczech, miałem sposobność żyć wśród Jezydów, zaprzyjaźnić się z nimi, obserwować ich życie, rytuały i święte miejsca, w których się odbywają. Podczas wykładu podzielę się fragmentami tak zdobytej wiedzy. Postaram się pokazać bogactwo i oryginalność tej hermetycznej religii, która przeżywa w tej chwili jeden z najtrudniejszych okresów, nie tylko z powodu prześladowań, lecz także nasilającej się emigracji Jezydów skutkującej coraz silniejszym zeświecczeniem i odejściem od utrwalanych przez stulecia zasad religijnych. |
Nauki humanistyczne |
|
| Spotkanie festiwalowe | Etnografia związków niemonogamicznych – doświadczenie, strategie, praktyki. Perspektywa kobiet |
Tematem spotkania będą relacje intymne wychodzące poza społeczną i kulturową normę monogamii oraz związane z nimi emocje. Posługując się metodami etnograficznymi oraz analizą dyskursu wokół emocji i seksualności, przyglądam się relacjom, w których pojawia się niemonogamia otwarta, konsensualna, i nieplanowana, z perspektywy kobiet. Od 2019 roku rozmawiam z kobietami z różnych miast w Polsce, które żyją w ten sposób. Spoglądam z perspektywy antropologicznej i historycznej na kobiece strategie i praktyki życia w związkach niemonogamicznych. Interesuje mnie to, w jaki sposób osoby funkcjonują w relacji niemonogamicznej i jak radzą sobie z trudnościami i wyzwaniami jakie może nieść za sobą taki typ relacji? Jak osoby, które żyją w wielorelacyjności motywują swój wybór? Jak dyskurs medialny i kościelny oraz historyczny kontekst seksuologii w Polsce wpływa na przemiany obyczajowości dziś? Jak relacja niemonogamiczna jest odbierana społecznie? Jak przeżywane i definiowane są emocje takie jak miłość, zazdrość, zdrada? Antropologia interesowała się zjawiskami takimi jak niemonogamia i poligamia od dawna, badała je jednak głównie w zamkniętych wspólnotach i odległych kulturach. Temat niemonogamii w zachodnim kontekście kulturowym jest w naukach społecznych nowy i w niewielkim stopniu przebadany. Szczególnie ciekawy jest kontekst polski, w tym doświadczenie socjalizmu oraz wpływ kościoła katolickiego na przemiany obyczajowości. |
Nauki humanistyczne |
|
