Nauki techniczne

Podczas wykładu zostaną omówione podstawy techniki obliczeniowej zwanej analizą przedziałową oraz jej zastosowanie w obliczeniach komputerowych do dowodzenia twierdzeń i testowania hipotez matematycznych takich jak:  problem Keplera, czyli jak pakować pomarańcze w skrzynkach, aby zmieścić ich jak najwięcej, stabilność Układu Słonecznego, czyli czy planety krążąc dookoła Słońca w przyszłości nie pozderzają się, czy wreszcie testy hipotezy Riemanna, wciąż hipotezy, nie twierdzenia, będącej jednym z najsłynniejszym nierozwiązanych problemów matematycznych.

Dzięki wykorzystaniu wirtualnej rzeczywistości (VR) uczeń przenosi się do całkowicie innego świata, w którym wciela się w rolę szalonego naukowca. Dzięki zaawansowanej technologii i kontrolerom VR można w bezpiecznym środowisku przeprowadzać eksperymenty z chemii, fizyki, biologii i matematyki, które są niebezpieczne lub nawet niemożliwe do wykonania w tradycyjnej sali laboratoryjnej. To wszystko w połączeniu z pełną imersją zapewnia niespotykane w szkole doznania i znacznie usprawnia proces nauczania. Fabuła każdej lekcji jest tak skonstruowana, że już po chwili można zapomnieć o tym, że na głowie mamy założone gogle VR, a w rękach tylko dwa kontrolery i poczuć się jak w prawdziwym laboratorium.

Proces budowy maszyn, urządzeń i różnego rodzaju przedmiotów użytkowych we współczesnym świecie nierozerwalnie związany jest z projektowaniem, w czasie którego inżynierowie wykorzystują złożone systemy wspomagania komputerowego. Programy CAD (ang. Computer Aided Design) pozwalają na tworzenie w wirtualnej przestrzeni trójwymiarowej elementów o wyrafinowanych kształtach w bardzo krótkim czasie. Spasowanie poszczególnych części rzeczywistej konstrukcji, które pojawiły się na początku w głowie konstruktora, a następnie na ekranie komputera, jest idealne. Możemy tego doświadczyć oglądając sprzęty i przedmioty codziennego użytku. Ten efekt potęguje możliwość współpracy programów CAD i CAM (ang. Computer Aided Manufacturing) z maszynami do automatycznej, cyfrowo sterowanej obróbki materii. Z kolei współpraca komputerowych systemów CAD i CAE (ang. Computer Aided Engineering) pozwala na drodze obliczeń numerycznych zaprojektować urządzenie, które może być bardzo skomplikowane i odpowiedzialne, a jednocześnie będzie lekkie i bezpieczne. Systemy CAD-CAM-CAE wyparły już deskę kreślarską, ołówek, linijkę, kalkulator... Całe szczęście komputery we wszystkim nie wyręczą człowieka, gdyż człowiek nadal jest twórcą pomysłu, ale spowodowały, że inżynierowie osiągają swoje cele szybciej i w znacznie bardziej komfortowych warunkach.

Symulatory coraz częściej spotykane są w różnych dziedzinach życia. Szkolą się na nich kierowcy, operatorzy elektrowni, personel latający, czy też maszyniści. Często zapomina się jednak o szybownictwie, które stanowi esencje całego lotnictwa. To dzięki niemu wielu ludzi pierwszy raz może oderwać się od ziemi.

Symulator szybowca - SyMELator 2 uświadamia, jak istotne w lotnictwie są koncentracja oraz refleks. Uczeń pilot może pod okiem instruktora poznać swoje możliwości, ograniczenia i niedociągnięcia. Warsztaty mają charakter indywidualny - uczestnicy mają możliwość osobiście polatać na symulatorze.

Zapraszamy w godzinach od 10 do 15 do spróbowania swych sił w symulatorze.

W ramach warsztatów będzie można zapoznać się ze współczesnymi urządzeniami służącymi do treningu pilotów. Prezentowany będzie symulator śmigłowca SW-4 lub samolotu pasażerskiego Boeing 737 MAX (w zależności od postępu prac modernizacyjnych). Szczegółowe informacje zamieścimy około miesiąca przed imprezą. Prosimy o śledzenie mediów społecznościowych Wydziału MEiL. Specjaliści z Zakładu Automatyki i Osprzętu Lotniczego Wydziału MEiL Politechniki Warszawskiej zapoznają uczestników z zasadami budowy i wykorzystania symulatorów w treningu pilotów.

Zapraszamy w godzinach od 10 do 14 do spróbowania swych sił w symulatorze.

W trakcie zajęć zostanie przedstawione jak wyglądają i jak działają pompy ciepła, które tak powszechnie są ostatnio wykorzystywane do ogrzewania domów i do produkcji ciepłej wody użytkowej. Na działającym urządzeniu zostanie zaprezentowane krok po kroku, jak to jest, że z jednego kWh energii elektrycznej uzyskuje się do ogrzewania aż 4 kWh ciepła. Osoby uczestniczące w pokazie prześledzą obieg czynnika roboczego w układzie zaczynając od sprężarki przez skraplacz, zawór rozprężny i parownik, dowiedzą się po co te wszystkie elementy się tam znajdują i co właściwie robią. Na koniec zostanie też zaprezentowane, gdzie oprócz domków jednorodzinnych można spotkać pompy ciepła.

Podczas pokazu będzie można zobaczyć roboty przemysłowe "na żywo". Są to jedne z najnowocześniejszych urządzeń aktualnie stosowanych w światowym przemyśle. Zaprezentujemy, jakie zadania mogą wykonywać roboty w warunkach pracy przemysłowej i w jakim stopniu mogą wyręczyć ludzi. Opowiemy także o istotnych zagadnieniach bezpieczeństwa pracy z robotami.

Podczas pokazu będzie można zobaczyć roboty przemysłowe "na żywo". Są to jedne z najnowocześniejszych urządzeń aktualnie stosowanych w światowym przemyśle. Zaprezentujemy, jakie zadania mogą wykonywać roboty w warunkach pracy przemysłowej i w jakim stopniu mogą wyręczyć ludzi. Opowiemy także o istotnych zagadnieniach bezpieczeństwa pracy z robotami.

Proces budowy maszyn, urządzeń i różnego rodzaju przedmiotów użytkowych we współczesnym świecie nierozerwalnie związany jest z projektowaniem, w czasie którego inżynierowie wykorzystują złożone systemy wspomagania komputerowego. Programy CAD (ang. Computer Aided Design) pozwalają na tworzenie w wirtualnej przestrzeni trójwymiarowej elementów o wyrafinowanych kształtach w bardzo krótkim czasie. Spasowanie poszczególnych części rzeczywistej konstrukcji, które pojawiły się na początku w głowie konstruktora, a następnie na ekranie komputera, jest idealne. Możemy tego doświadczyć oglądając sprzęty i przedmioty codziennego użytku. Ten efekt potęguje możliwość współpracy programów CAD i CAM (ang. Computer Aided Manufacturing) z maszynami do automatycznej, cyfrowo sterowanej obróbki materii. Z kolei współpraca komputerowych systemów CAD i CAE (ang. Computer Aided Engineering) pozwala na drodze obliczeń numerycznych zaprojektować urządzenie, które może być bardzo skomplikowane i odpowiedzialne, a jednocześnie będzie lekkie i bezpieczne. Systemy CAD-CAM-CAE wyparły już deskę kreślarską, ołówek, linijkę, kalkulator... Całe szczęście komputery we wszystkim nie wyręczą człowieka, gdyż człowiek nadal jest twórcą pomysłu, ale spowodowały, że inżynierowie osiągają swoje cele szybciej i w znacznie bardziej komfortowych warunkach.

W czasach rozwoju samochodów hybrydowych i walki o czystość środowiska, rotacyjny silnik wykorzystujący jako paliwo wodór może być interesującą alternatywą dla silników tłokowych. Brak elementów wymagających smarowania pozwala na wytwarzanie tylko wody jako produktu spalania.

W ramach zajęć przybliżymy słuchaczom propozycję konstrukcji bardzo szybkiego środka transportu – Hyperloop. Przedstawimy wyniki prac dotyczące możliwości uruchomienia tego rodzaju systemu transportowego w Polsce. Skupimy się na zagadnieniach aerodynamiki, wynikających z nich ograniczeniach i możliwych rozwiązaniach. Rozważymy systemy organizacji ruchu i zapewnienia bezpieczeństwa. Będzie możliwość zajęcia miejsca w modelu kabiny takiego pojazdu oraz odbycia wirtualnego przejazdu jego symulatorem.

Odwiedzający hangar lotniczy Wydziału MEiL PW będą mogli wziąć udział w warsztatach budowy latającego modelu szybowca PW-5 Smyk. Warsztaty polegają na samodzielnym złożeniu na miejscu modelu szybowca PW-5 Smyk z pianki depron. Po pomyślnym oblocie modelu wydawany będzie imienny certyfikat uczestnictwa w warsztatach, który zawiera opis i historię powstania szybowca. Uczestnicy budują swoje modele w miejscu, gdzie powstał szybowiec PW-5 Smyk, zwycięzca konkursu Międzynarodowej Federacji Lotniczej na szybowiec klasy światowej.

W trakcie warsztatu uczestnicy odwiedzą wybrane miejsca odkryć geograficznych Pawła Edmunda Strzeleckiego oraz dowiedzą się jak zaprojektować bazę naukową. Uczestnicy wspólnie wybiorą lokalizację dla projektu bazy naukowej upamiętniającej wybrane odkrycie. Następnie zbudują wirtualny prototyp bazy. Sesja współ-projektowania odbędzie się w rzeczywistości wirtualnej z wykorzystaniem sprzętu Laboratorium Geoprzestrzennej Rzeczywistości Wirtualnej i Planowania w Rzeczywistości Rozszerzonej.

Wielokąt Woronoja składa się ze wszystkich punktów płaszczyzny znajdujących się bliżej danego centrum (np. atomu) niż jakiegokolwiek innego centrum (np. atomu). Dwoista do wielokątów Woronoja jest triangulacja Delaunaya, w której boki trójkątów łączą się z najbliższymi sąsiednimi centrami wielokątów Woronoja. Metoda podziałów  Woronoja (Centroidal Voronoi Tessellations - CVT) jest algorytmem iteracyjnym: 1. Dokonaj podziału Woronoja; 2. Wybierz środki masy komórek Woronoja jako jako nowe centra; 3. idź do 1. Począwszy od losowego rozkładu jednorodnego, iteracje CVT dają wysoce skoordynowane przewroty (wymiany kontaktów) prowadzące do bardziej regularnego polikryształu 2d ze zmniejszającą się frakcją par pięciokąt-heptagon (5/7 dyslokacji). Ważną nowością w CVT, która zostanie zaprezentowana na Spotkaniu jest wprowadzenie kolorystyki. Kolory są przypisane do boków trójkątów. Pełna skala barw zawarta jest w kącie 60 stopni modulo. Zapewnia to, że wszystkie boki trójkąta równobocznego mają ten sam kolor, w zależności od orientacji trójkąta, a odchylenia od równoboczności są wskazywane przez zmianę koloru boków. Granice ziaren odgrywają wyjątkowo ważną rolę w fizyce krystalizacji. Tworzą je linie utworzone przez pary dyslokacji 5/7. Można zaobserwować różne sytuacje, czasem dyslokacje układają się gęsto, jedna po drugiej; wtedy granica ziarna jest dobrze zdefiniowana. Zdarza się jednak, że dyslokacje o tym samym kierunku są rozmieszczone rzadko, wtedy granice ziaren są słabo rozróżnialne, ziarno o danej orientacji płynnie przechodzi w ziarno o innej orientacji.