ODWOŁANE_Nauka w Mongolii w XVII-XX wieku

W okresie XVII-XX wieku upowszechnił się buddyzm wśród pasterzy mongolskich. Wraz z buddyzmem, który trafił na grunt mongolski z Tybetu, przyjęto tradycyjną edukację buddyjską. Mnisi od najmłodszych lat uczyli się w klasztorach buddyjskich—mongolskich i tybetańskich. Ci, którzy zdobywali edukację w klasztorach tybetańskich, władali językiem tybetańskiem równie biegle jak językiem rodzimym, a niejednokrotnie nawet lepiej. Pojawiali się wielcy uczeni, charyzmatyczne postaci takie jak Zanabazar. Uprzywilejowani zdobywali nauki pod bacznym okiem swoich nauczycieli. Niemniej nauka, wychowanie nie były obce pasterzom mongolskim, w tym także tym niepiśmiennym, którzy przez setki lat stanowili większość społeczeństwa mongolskiego. W XX wieku pojawiła się edukacja powszechna, która zmieniła oblicze nauki mongolskiej, ale nie całkowicie.