(Nie?)literackie podróże literatów, czyli krótka historia francuskojęzycznej literatury podróżniczej

Motyw podróży często jest wykorzystywany w tekstach literackich: pozwala bohaterowi dojrzeć/poznać siebie, staje się metaforą ludzkiego życia. Opisując w swoich tekstach podróże, pisarze często posługują się wyobraźnią, istniejącymi już opisami, ale nie raz za wzór służą im ich własne podróże. Bywa, że te podróże opisują dokładnie w innych tekstach: gatunek relacji z podróży ma bardzo długą historię, choć nie zawsze bywa doceniany przez literaturoznawców.

Wykład ma na celu pokazanie, jak fascynująca jest literatura podróżnicza i jak wiele ma wymiarów. Dlaczego powstawała? Jakie były/są strategie opisywania nieznanego świata? Jak zmieniało się nastawienie do podróży (i jej opisywania) na przestrzeni wieków? I - przede wszystkim - na ile można wierzyć podróżującym i opisującym swoje podróże literatom? Gdzie przebiega granica między doświadczeniem a (auto)kreacją? Oto pytania, na które odpowiem podczas wykładu poświęconemu przede wszystkim francuskim podróżnikom na Wschód.