Co język może nam powiedzieć o naszym postrzeganiu czasu?

Nasz język wypełniony jest zwrotami odnoszącymi się do czasu, w tym przeszłości i pamięci, przyszłości i planów, czy też wydarzeń cyklicznych. Poza słownictwem odnoszącym się do rozmaitych okresów czasu, jak sekundy, godziny, dekady, itp., nasz sposób mówienia o czasie jest często zapośredniczony przez metafory. Przykładem jest tu nie tylko powiedzenie „czas to pieniądz” i możliwość zamiany „godzin” na „złotówki” w niektórych kontekstach. Chodzi również o bardziej utarte zwroty wyrażające czas w kategoriach przestrzennych. Nieprzypadkowo „przeszłość” jest tym co „przeszło” i jest już „za nami”, nieprzypadkowo słowa takie jak „pojutrze” i „przedwczoraj” zawierają w swojej konstrukcji przedrostki, wskazujące na sekwencję przedmiotów. Przestrzenny charakter języka odnoszącego się do czasu jest blisko związany z tym, że sam czas jest przez nas rozumiany jako przestrzeń, o czym świadczą zarówno badania psychologiczne, jak i liczne przykłady z języków z całego świata. W trakcie wykładu przyjrzymy się metaforom czasu w różnych językach. Odpowiemy, na ile przestrzenne rozumienie czasu jest wspólne dla różnych kultur, i zastanowimy się, jakie mogą być źródła różnic kulturowych związanych z postrzeganiem czasu.