O presupozycjach w powieści dziewiętnastowiecznej

Presupozycje to termin lingwistyczny, oznaczający nieprzywołane wprost, ale konieczne tło, które usensownia wypowiedź. Kiedy mówi się: król Francji jest łysy, to przyjmujemy, że Francja jest monarchią. Kiedy w powieści dziewiętnastowiecznej mówi się o potrzebie pracy, racjonalnej gospodarce, dobru wspólnym, a nawet dobroczynności – to dla zrozumienia tych haseł nie wystarczy refleksja etyczna, można zasadnie przyjąć, że chodzi o coś więcej – o nawiązanie (świadome lub nie)  do dziewiętnastowiecznych  teorii ekonomicznych – Adama Smitha, Davida Ricarda, Jeana-Baptiste’a Saya i Simonda de Sismondiego.