Obszar sztuki

Projekt Joanny Rajkowskiej „SORRY” to rzeźba - betonowy mur pokryty odłamkami szkła na szczycie, jaki znamy z terenów przygranicznych lub dobrze strzeżonych. Na pierwszy rzut oka mur ma dziwną formę labiryntu, która na wysokości wzroku człowieka jest nieczytelna, stanowi jednak fizyczną barierę nie do pokonania. Dopiero z perspektywy lotu ptaka (np. z drona) lub z okien okolicznych budynków okazuje się, że mur układa się w litery angielskiego słowa „przepraszam” – „SORRY”.

„SORRY” ma być zatem lustrem i pracą sumienia. Jest okrutnym projektem o tym, że społeczeństwa Zachodu (w tym Polska) od pokoleń żyją na kredyt środowiska, innych kultur i przyszłych generacji. I o tym, że nasz model świata obarczony jest fundamentalnym błędem, który zakłada nieustający postęp w środowisku nieograniczonych zasobów. W rezultacie nasz styl życia generuje stan głębokich kryzysów: ekologicznego, ekonomicznego i migracyjnego, których nie da się już powstrzymać.

W ramach spotkanie zaprezentowana zostanie cała ścieżka technologiczna od wykonania pomiarów geometrii obiektu zabytkowego, aż po stworzenie fizycznej kopii danego obiektu. Na wstępie omówione zostanie metodologiczne podejście do wykonywania kopii obiektów zabytkowych wynikające z obowiązujących zasad konserwacji dzieł sztuki, jak również międzynarodowych zasad obowiązujących przy tworzeniu komputerowych modeli obiektów zabytkowych (na przykładzie London Charter).

Następnie zdefiniowane zostaną główne etapy takiego projektu:

1. Pozyskanie danych pomiarowych

2. Przetworzenie danych cyfrowych do postaci wirtualnego modelu o konkretnym spektrum wykorzystania.

3. Wykonanie fizycznego modelu przy użyciu zgromadzonych danych cyfrowych.

W rozwinięciu przedstawionych zostanie kilka zaawansowanych technik cyfrowych pozwalających na wykonywanie pomiarów trójwymiarowych obiektów zabytkowych (fotogrametria, skanowanie trójwymiarowe z oświetleniem strukturalnym oraz skan laserowy ToF ang. Time of Flight) oraz scharakteryzowane zostaną produkty, które mogą być efektem takiego procesu cyfryzacyjnego (na przykład modele trójwymiarowe przeznaczone do prezentacji w Internecie).

Następnie pokazana zostanie konieczność precyzyjnego zdefiniowania zakresu wykorzystania tworzonych danych cyfrowych oraz potencjalny zakres wykorzystania takich kopii lub modeli wykonywanych w skali na potrzeby edukacji lub ułatwiania dostępu do kultury osobom niedowidzącym.

Przedstawiona zostanie również ścieżka prowadząca do wykonania przy użyciu zgromadzonych danych cyfrowych fizycznej kopii danego obiektu przy użyciu technik takich jak druk trójwymiarowy lub frezowanie CNC (ang. Computerized Numerical Control, czyli komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych).

Na zakończenie omówione zostaną możliwe do osiągnięcia dokładności i poziom wierności w stosunku do oryginału, jak również ograniczenia technologiczne występujące przy różnych typach realizacji. Podstawą prezentacji będzie model figury Chrystusa z Kaplicy Baryczków z Archikatedry Warszawskiej wykonany w skali 1:2 w drewnie lipowym oraz model rzeźby Madonna na Masce Lunarnej ze zbiorów Muzeum Archidiecezji Warszawskiej wykonany w skali 1:4 metodą druku trójwymiarowego w technice PolyJet. 

Skupieni wokół historycznego fortepianu i mebli z epoki w towarzystwie konserwatora Muzeum Fryderyka Chopina, poznamy sensacyjną historię związaną z zaatakowaniem ostatniego fortepianu Chopina przez...kołatka. Na spotkaniu dowiemy się ponadto, jaka temperatura najbardziej służy drewnianemu instrumentowi, co jeszcze mu zagraża oraz na czym polega jego rewitalizacja. Nie zabraknie praktycznych porad dotyczących codziennego dbania o meble w domu, których udzieli konserwator Muzeum Chopina - Marek Kostawski.