Wielki Wybuch w laboratorium

Przypuszcza się, że bardzo młody i gorący Wszechświat wypełniała materia w postaci plazmy kwarkowo-gluonowej. Jest to szczególny rodzaj materii jądrowej, będący bardzo gorącą i gęstą mieszanką kwarków i gluonów. Składniki plazmy, dzięki temu że niosą tzw. ładunek kolorowy, bardzo silnie między sobą oddziałują. To silne oddziaływanie powoduje, że kwarki i gluony nie są obserwowane jako swobodne obiekty. Występują natomiast na przykład wewnątrz nukleonów, z których zbudowane są jądra atomowe. Zderzając ciężkie jądra atomowe o bardzo wysokich energiach, czyli jądra poruszające się z prędkościami bliskimi prędkości światła, możliwe jest wytworzenie w laboratorium warunków jakie istniały w pierwszych ułamkach sekundy po Wielkim Wybuchu. W trakcie wykładu przedstawione zostaną wyniki z eksperymentów badających zderzenia tego typu, między innymi wyniki z eksperymentów znajdujących się przy Wielkim Zderzaczu Hadronów (LHC) w ośrodku CERN pod Genewą.