Piknik rodzinny z Gwidonem, czyli warszawskim słoniem leśnym: wielcy łowcy plejstocenu

Piknik rodzinny z Gwidonem w Muzeum Ziemi staje się już tradycją. W tym roku podczas spotkań organizowanych pod logiem Gwidona - słonia leśnego odnalezionego w Warszawie przy ulicy Leszno - będziemy poznawać tajemnice wielkich ssaków plejstocenu i środowiska ich życia. 

Podczas Pikniku dowiemy się o życiu plejstoceńskich drapieżników: wielkich kotowatych (takich jak lwy jaskiniowe czy pantery) i wielkich niedźwiedziach stepowych, które niegdyś występowały na ternach naszego kraju. Ważnymi drapieżcami plejstocenu byli także przedstawiciele rodzaju Homo. Opowiemy zatem także o tym, jak polowali neandertalczycy i kromaniończycy - nasi bezpośredni przodkowie!

Na Pikniku czeka na Was wiele stoisk i aktywności, m.in.:

• Plejstoceński detektyw / rozpoznawanie tropów zwierząt
• Puzzle przeszłości / odkrywanie i rekonstrukcja szkieletów zwierząt plejstoceńskich
• Barwy plejstocenu / malowanie na ceramice
• Spotkanie z drapieżnikami plejstocenu
• Wystawa megafauny plejstoceńskiej
• Pokazy wytwarzania narzędzi kamiennych oraz rozniecania ognia
• Pokaz filmu

Plejstocen był to epoką czwartorzędu poprzedzającą holocen, w którym żyjemy. Plejstocen jest nazywany epoką lodowcową, co doprowadziło do przekonania, że w tym czasie na Ziemi panował zimny klimat, związany z występowaniem lądolodów. Jest to błędne uogólnienie. Klimat plejstocenu ulegał cyklicznym wahaniom, a okresy zimne (zlodowacenia), były oddzielone okresami ciepłymi (interglacjałami), których klimat bywał porównywalny do dzisiejszego. Można wyobrazić sobie, jak różnorodne było środowisko plejstocenu - w jego zimnych przedziałach lasy były nieliczne, a flora zdominowana przez krzewy, karłowate drzewa i byliny, które tworzyły charakterystyczne dla zlodowaceń zbiorowiska stepo-tundry. Podczas ciepłych interglacjałów znaczne obszary porośnięte były przez lasy liściaste. Za zmianami klimatu i szaty roślinnej następowały również zmiany fauny. W plejstocenie rozkwitała tak zwana megafauna, czyli zwierzęta wyróżniające się rozmiarem i masą. W czasie zlodowaceń, tereny o chłodnym klimacie zamieszkiwały zwierzęta tolerujące zimno, natomiast podczas interglacjałów gatunki te wycofywały się na północ wraz z cofającym się lądolodem, ustępując miejsca zwierzętom ciepłolubnym. Oczywiście, zarówno w świecie zwierząt, jak i roślin występowały także gatunki, które utrzymywały się na tych samych obszarach tak podczas zlodowaceń, jak i interglacjaów.