Do grona tych, którzy zainicjowali i wyprowadzili na szerokie wody warszawski Festiwal Nauki należą także silne i przedsiębiorcze kobiety. Jedną z nich jest prof. Magdalena Fikus.
Urodziła się w Krakowie w 1936 roku, dzieciństwo i lata młodzieńcze spędziła w podwarszawskiej Radości.Studia rozpoczęła w Warszawie, aby potem, w latach 1953-1957, studiować biochemię na uniwersytetach w Związku Radzieckim: najpierw rok w Odessie, a następnie trzy lata w Moskwie.
W 1958 roku ukończyła Wydział Biologii i Nauk o Ziemi na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilka lat pracowała w Państwowym Zakładzie Higieny; doktoryzowała się w 1965 roku, następnie rozpoczęła pracę w Katedrze Biofizyki UW (współpracując tam, między innymi, z prof. Davidem Shugarem). W 1967 roku przebywała na stażu naukowym na Stanford University w Stanach Zjednoczonych.
Od 1975 roku natomiast była zatrudniona w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk.
Interesuje ją biologia molekularna, która wyrosła z biochemii, w szczególności makrocząsteczki biologiczne: DNA, RNA, białka; także genetyka molekularną (geny w działaniu) i biotechnologia (zastosowania działania genów).
W 1996 roku należała do grupy inicjatorów warszawskiego Festiwalu Nauki, przez lata pełniła funkcję jego wicedyrektora, a także członka Rady Programowej. Przez kilkanaście lat z rzędu to właśnie prof. Magdalena Fikus (wspólnie z dyrektorem Festiwalu, dr.hab.Maciejem Gellerem) otwierała te wrześniowe spotkania z nauką w Warszawie i okolicach. A potem, zawsze aktywnie i z ogromnym zainteresowaniem, obserwowała i uczestniczyła w debatach, warsztatach, prelekcjach festiwalowych, zbierając doświadczenia i myśląc nad tym, jak festiwal ciągle udoskonalać i wzbogacać; w roku 2000 założyła Kawiarnię Naukową Festiwalu Nauki.
Prof. Fikus jest również przewodniczącą Rady Upowszechniania Nauki Polskiej Akademii Nauk.
W 2011 roku za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej i działalności dydaktycznej, za zasługi na rzecz popularyzacji i rozwoju nauki w Polsce odznaczona została przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Ojciec Magdaleny Fikus, prof. Kiejstut Żemaitis, powtarzał często, że bez kształcenia innych praca naukowa nie ma sensu.
Ona sama mówi „właściwie z mojej całej pracy zawodowej to najbardziej lubię - uczenie.“
